Masum AŞK

Sen yoksun da ben var mıyım?

Seni sensiz yaşayamıyorum be güzel gözlüm her şeyden vazgeçtim de senden vazgeçemedim.
Seni unutamadım.
Her aklıma geldiğinde gözlerimde yaşlar aktı, hiç durmadan başımı yastığa koyduğumda hep sen aklıma geliyorsun.
Senin hayalinle uyuyorum.
Geceleri senin hayalinle uyuyup sabahları ismini sayıklıyorum.
Bir şarki dinlerken sen aklıma geliyorsun sanki nereye baksam sensin.
Sen yoksan mutluluk yok.
Sen yoksan hayat yok.
Sen yoksan tutacak bir elim yok.
Sen yoksan ben yokum.

Bu ara hep içimde bir acı, hep bir yanım kırıklık, umutsuz hayalsiz sanki yaşam bitmiş dipsiz bir kuyuda çaresizlik içerisindeyim sanki.

Onu bekleyip beni kurtarmasını bekliyorum, o mutsuz dipsiz kuyudan çıkartmasını.
Telefonuma gelen bi mesajla umutla bakıyorum omu attı diye, bir bakıyorum değilmiş, sanki dünyam başıma yıkılıyor.

Neden diyorum;
ben onu bu kadar çok severken, ben onun kalbinin bi köşesinde yokum.
Oysa bir tebessüme muhtaçım.
Sesini duyduğumda bile kalbim sıkışıyor, onun adı geçtiğinde bile kalbim bi başka atıyor sanki. İnanır mısın kalbimin ritmi değişiyor....

Bazen ölmek geçiyor aklımdan, göçüp gideyim şu hayattan.
Belki yerin altı üstünden iyidir, kim bilir?

Sonra düşünüyorum kalbimde o var ben ona nasıl kıyacağım.
Çekip gidem yâri bn kalbimde nasıl öldüreyim.
Belki öldüremem ama kalbimin sesini kısabilirim.
Kim bilir belkide kader buluşturur yollarımızı tekrar....