My 10 Year Gap Boyfriend (short story)

Kabanata

Third Person pov

Si sean ay ginawang busy ang kanyang sarili sa pag aaral at paglalaro niya upang makalimutan niya sandali ang kanyang ginawang pagbibigay ng letter sakanyang gusto ang totoo ay nahihiya talaga siya sa kanyang ginawa nabigla rin siya sa kanyang sarili ng naiabot nya bigla ang love letter na kanilang ginawa. Totoong may gusto siya kay moira dahil sino ba namang hindi magkakagusto mabait na, masipag, masiyahin, maganda pa lahat na ng 'ma' nasakanyan na kaya hindi maiwasan ni sean na magkagusto sa babaeng inaasar asar niya lang.

At kahit alam niyang bata lang siya at ang kanyang gusto ay malaki na hindi niya parin iyon pinigilan. Kahit na alam niyang bata lamang siya ay ipinagsabi parin niya ang totoo niyang nararamdaman sa babaeng mahal niya. Na kahit bata lamang siya ay totoo ang pagmamahal na sinasabi niya sa sulat na ibinigay niya kay moira. Nilalaman ng sulat na iyon ang tunay at kung anong gustong sabihin ng nararamdaman ng batang si sean.

Sa bahay nila moira...

Tanging sila dan at moira lang ang naiwan sakanilang bahay dahil umalis ang kanyang ina upang mamalengke. Pinipilit ni dan na makipagtalik si moira saknya ngunit ayaw ng dalaga. Kaya't napag isip isip ng dalaga na sana ay naniwala nalang sya kay sean na wag itong sagutin.

"Moira bilis na wala naman na ang mama mo" pilit pa rin ni dan ngunit ayaw talaga ni moira. "Dan please ayoko nga talaga." sagot ng dalaga

"Akala ko ba mahal mo ko?"

"Oo nga mahal kita."

"Edi patuyan mo pumayag kana."

"Pero dan hindi pa nga ako ready mga bata pa tayo para jaan." sagot ni moira ngunit mas pinilit parin ni dan ang kanyang gusto hinalikhalikan niya si moira na pilit na pumapalag at sumisigaw na ayaw niya ngunit hindi siya nito tinigilan.

Buti nalang ay biglang tumawag sa labas si sean kaya't nagkaroon ng lakas si moira na itulak paalis si dan na nakaibabaw na sakanya.

"Tita? Moira?" tawag niya sa loob ngunit sigaw lang ang kanyang narinig kaya binuksan niya nalang yung gate ngunit bago pa sya makapasok sa pinto ay lumabas doon si moira na maluha luha.

"Si sean" sabi ni moira at lumayo kay dan at dumiretso sa pintuan.

"bwesit." bulong ni dan

"Sean?" tawag ni moira na mangiyak ngiyak na

"Binuksan ko na yung gate narinig kase kitang sumisigaw e. Ayos ka lang ba?" mat pag aalalang taong ng batang si sean.

"Buti dumating ka may ginagawang masama sa akin si dan buti nalang talaga hindi natuloy." sabi niya kay sean

"Aray bat mo ko binatukan" reklamo ni sean dahil bigla siyang binatukan ni dan na kakadating lang sa pwesto nila.

"Bwesit ka kaseng biek ka." inis na sabi ni dan

"Malaki ka nga lang kala mo jan." sean

"Ako pa bwesit ikaw nga panget e." banat pabalik ni sean

"Aba gustong batukan ulet kita." aamba na sana siya ngunit pinigilan siya ni moira

"Sige subukan mo makakatikim ka ng mag asawang sampal." banta ni moira sakanya kaya hindi na niya naituloy.

"Teka diba sabi mo ay may ginagawa sayong masama tong panget na to." sabay turo kay dan

"Yes buti dumating ka." sabi niya sabay tingin kay dan na nakatayo sa gilid niya "Ano pang ginagawa mo dito umalis ka na nga"

"Pero moira sorry dik.." di niya na natuloy sapagkat pinutol na siya ni moira

"Lumayas ka na sabi e" sigaw ulet ni moira

"Pero.." si sean naman ang pumutol sa sasabihin niya

"Di mo ba narinig si moira lumayas ka na ngang panget ka." sigaw ni sean

"Hoy wag kangang.." naputol ulet ang sasabihin niya ng sumigaw ulet si sean

"Layas na panget mo" sigaw ulet ni sean kaya wala siyang nagawa kundi ang umalis na lamang.

continue...