Bölüm 4

17 26 0
                                    

Sabah uyandığımda odada kimse yoktu saat 9'du. Herkez okula gitmişti. Aşağı indiğimde yetimhanede bir ben bir de Ali abi vardı. İçimde bir sıkıntı vardı belkide gizli numara yüzündendi. Hala kim olduğunu düşünüyodum. Ali abi kahvaltı için seslendiğinde yanına gittim. Kahvaltımı yapıp cam kenarına oturdum. Sessizce dışarıyı izliyodum. Ali abide ortalığı temizliyodu.

Camdan dışarı bakıp. Düşünmeye başladım. Bu adilmiydi tek başıma bunlarla savaşmak zorundamıydım. Daha başıma ne gelebilirdiki. Bian aklıma Semih geldi yanımda olsaydı ne kadar mutlu olurdum. Mutlu olmakm bu kadar zormuydu? Bir ölünün mezardan çıkıp gelmesi kadar zormuydu? Bir den kapı hızla çalmaya başladı. Kapıyı açmak için koştum Ali abi yukardaydı biraz daha kapıya vurursa kırılabilirdi. Kapıyı açtığımda maskeli bir adam gördüm.
-kimsiniz. Kime bakmıştınız. Adam konuşmaya başladı.
-Ben gizli numara. Tanıdınmı. Şaşırmıştım gerçekten o muydu.
-kimsin sen. Ama sesi tanıdık geliyodu. Bi anda maskesini çıkardı. Beyin hücrelerim durmuştu kan beynime gotmiyodu. O olamazdı. Sadece benziyodu öyle olmalıydı. Gözlerimin dolduğunu hissettim.
-Baban. Sırıtıyodu komikmiydi.
-Sen ölmüştün sen babam olamazsın. Git burdan git.
-Noldu şaşırdınmı. Benim yaşadığımı. Bilmek hoşuna gitmedimi. Ama ben senin babanım insan babasını görünce sevinmezmi. Dalga geçiyodu. Kafam allak bullak omuştu nasıl yaşardı. Tekrar konuşmaya başladı.
-Ama acıdım biliyomusun sana. Tek kalmışsın yetimhanelerde sürünüyosun. Hiç annenlerin mezarına gitmedinmi. Benim orda olmadığımı görmedinmi.
-Git. Daha fazla konuşma. Git.
-Şimdi gidiyorum ama geri gelicem. Sana süptiz yapmak istedim.

Ali abi aşağı indiğinde olan olmuştu. Ne olduğunu anlamamıştı.
Ben ağlayarqk yukarı çıktım ama bu sefer farklıydı. Gözyaşlarımın akamasını kendim istiyodum. Bir an önce burdan gitmeliydim. Beni bulamayacağı. Şehir dışına çıkarsam bulabilirmiydi? Ö gün okul ararken baktığım erkek lisesine gitmeliydim. Orda beni bulamazdı. Kimin aklına gelirdiki erkek lisesine gideceğim ama yatılı bi okuldu yapabilirmiydim? O kadar erkeğin içinde. Başka çatem yoktu yarın gidip kayıt yaptırcaktım. Beni alırlarmıydı böyle düşünürken uyuya kalmıştım.

Kalktığımda herkes akşam yemeğine inmek için hazırlanıyodular. Bende kalktım ve aşağı indim. İlk inen ben olmuştum. Yemeğimi hızla yiyip Hakan abinin yanına gittim. Hiç uzatmadan direk konuya girdim.
-Ben gitmek istiyorum. Hakan abi şaşırmış gibi duruyodu.
-Nereye gitceksin. Evin var sanki.
-Bi okul buldum yatılı.
-Saçmalama orada tek başına napcaksın. Otur oturduğun yerde.
-Ben çıkmak istiyorum bu seni ilgilendirmez. Çıkış işlemlerimi yap yarın çıkacağım.
-Bak son kararınmı burdan çıkarsan seni bidaha almam. Hem okul kaydını yaptınmıki.
-Siz sadece çıkış işlemlerimi halledin. Deyip çıktım.

Odama çıkıp iki valizimide aldım havorboard, paten, ayıcığımı, ve okul eşyalarımı bi valize, kıyafetlerimide diğer valize koydum. Sırt çantamada siyah kot ceketimi, su ve telefon sargıbezi ve ilaçlarımı koydum. Üstüme pijamalarımı geçirip yattım.

Sabah kalktığımda kahvaltı bile yapmadan üstümü değiştirdim. Üstüme siyah sweat giydim, altımada kot şortumu giydim kafamdaki sargı kafamdaki sargı bezi yüzünden kafama siyah üstünde king yazan şapkamı taktım ve dışarı çıktım. İki valiz çok ağır gelmişti. Taksiye binmem gerekiyodu ama yanımda nakit yoktu. Karşıda ATM görünce gidip kartımdan bin tl çektim. Bi taksi çevirip bindim adam dik dik bakıyodu. Sanki şaşırmış gibiydi sonra konuşmaya başladı.
-Kızım nereye gidiyosun. Paran var demi.
-Evet yatılı okula gidiyorum. Evet param var. Merak etmeyin.
-Tm kızım yaşın küçük o yüzden dedim. Hiç konuşmadan öyle dışarıyı izlemeye başladım. Geldiğimizde adam " geldik" dedi.
Bende arabadan inip bagajdan valizlerimi aldım adama parasını verdikten sonra yürümeye başladım okul tam karşımdaydı. Gitmekle gitmemek arasında kaldım ama başka çarem yoktu. Okula girdiğimde kimse yoktu. Büyük ihtimalle dersteydiler. Binadan içeri girince bi görevli görüp müdürün odasının yerini öğrendim. Ama adam şarşırmış gibiydi ama adam haklıydı. Müdürün odasına girdiğimde bana dik dik bakmaya başladı.

Hayatımdaki belaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin