Hayatımdaki bela

Bölüm2

   Merabalar adım kumsal 15 yaşında 9. Sınıf öğrencisiyim okulumun ikinci dönemi. İçine kapanık gerekmedikçe kimseyle konuşmayan kendi halimde biriyim. İkizimin adı Semih. Ama artık ölmüş olan ikizim.😢

Şimdi
Ailem öldükten sonra onların mezarına hiç gitmedim, gidemedim, dayanamazdım belkide böylesi daha iyyidi gidersem altından kalkamazdım. Olanlardan sonra babamın en yakın arkadaşı Poyraz abi almıştı yanına bu yaşıma kadar o bakmıştı. Karısı benden nefret ediyodu. Belkide onlarla hiç konuşmadığım içindir.  En sonunda yetimhaneye getirdiler. Bir kez daha terkedilmiştim. Odama çıktığım an yatağıma oturup hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Kendimi durduramıyodum. Canım yanıyodu. Onlara alışmamıştım ama yinede terk edilmiştim. Geldiğimden beri kimseyle konuşmamıştım. Yatağıma yatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Sabah uyandığımda saat 8'di aynanın karşısına geçtiğimde gözlerimin altı kıpkırmızıydı. Odada kimse yoktu dolabımı daha yerleştirmemiştim. Altıma siyah dar kot pantolonumu üstümedesiyah bi sweatshort giydim. Hızla hazırlanıp aşağı indiğimde herkes kahvaltıya başlamış bile. Merdivenleri inerken arkamda duyduğum ayak sesleriyle arkamı döndüm Hakan abi geliyodu.
-niye hala kahvaltıda değilsin.
-uyuya kaldım.
-iyi kahvaltı falan yok sana okulada yürüyerek gitte aklın başına gelsin.
Hakan abi yurdun müdürüydü aşırı kızgın ve gıcıktı.  Hiç konuşmadan kapıyı açıp dışarı çıktım. Öyle kafam önümde etrafa bakmadan yürüdüm. Okula geldiğimde ayaklarımın ağrımaya başladı. Yarım saat falan yürümüştüm.

Okula geldiğimde direk müdür odasına gittim. Sınıfımı öğrenince sınıfa gittim. Kapıyı açıp sınıfa girdiğimde herkes bana bakmaya başladı. Arkada bulduğum boş sıraya oturup hocayı beklemeye başladım. Hoca sınıfa geldiğinde selamlaştık. Bana bakıp
-sınıfızda yeni öğrenciler var galiba. şakacı ve komik bi hocaya benziyodu
-gel bize kendini tanıt.ayağı kalkıp;
-Adım kumsal. Deyip sustum sınıftaki herkes garip garip bakmaya başladı. Hoca "tamam peki" deyip derse geçti. Ders bittiğinde kafamı koyup uyudum. Uyandığımda öğlen olmuştu. Yemek yemek istemedi canım. Bende kafayı koyup tekrar yattım. Birinin beni dürtmesiyle uyandım. Kafamı kaldırdığımda hoca bana bakıyodu.
-derste bidaha uyuduğunu görmeyeyim yeni öğrenci. Kız olmasına rağmen fazla sinirli duruyodu. Bende kafamı kaldırıp dersi dinlemeye başladım.

Yetimhaneye döndüğümde çok yorgundum. Yatakaneye çıkıp yatağıma yattım. İki gündür hiç birşey yemiyodum ama aç değildim. Banka kartımda 30 bin tl vardı hiç harcamıyodum. Ailem öldükten sonra poyraz abi evimizi satmıştı ve parasını benim banka hesabıma yatırmıştı. Biraz daha durduktan sonra kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Uyandığımda odada kimse yoktu. Burda kimseyi tanımıyodum zaten tanımakta istemiyodum. Aşağı indiğimde yine yemeğe geç kalmıştım. Tabi hakan abi yine ceza verdi. Bunun benle alıp veremediği neydi. Herkez bana bakıyodu. Sesli düşündüğümü anlayınca merdivenleri çıkıp odama geldim. Başım fena ağrıyodu. Nedenini bilmiyodum uyursam geçer diye düşünüp yatağıma yattım.

Kalktığımda hastanedeydim başım hala ağrıyodu. Ama biraz rahatlamıştım. Açlıktan kan değerlerim düşmüş ve bayılmışım. 1 saat falan hastanede durduktan sonra taburcu edildim. Bu sefer hakan abi değil kıvırcık saçlı bi abla bıraktı beni yetimhaneye. Gidip direk uyudum.

Sabah kalkıp rutin işlerimi hallettikten sonra kahvaltıya indim. Kahvaltımızı yaptıktan sonra hakan abi hepimizi okullarımıza dağıttı. Ben İpek ve Çiçek aynı okuldaydık. Hemen yanımızdada ortaokul vardı orayada diğerlerini bıraktı. İlk ders bedendi. Sınıfa çıkıp çantamı koyduğumda sınıfta kimse yoktu. Çantamı bırakıp spor salonuna indim. Isınma hareketlerini yaptıktan sonra hoca bizi serbest bıraktı. Bende sandalyenin birine oturup etrafı izlemeye başladım. İçecek bir şeyler almak için kantine gittim. Yanımda 100 tl vardı meyve suyu ve çikolatamı aldıktan sonra tekrar spor salonuna geldim. Girdiğimde biri ağlıyodu takmadan sandalyeme oturdum. İki dakika sonra müdür beni odasına çağırdı. Girdiğimde spor salonunda ağlayan kız ordaydı.müdür konuşmaya başladı;
-kızım sana bi şey sorcam ama doğruyu söyle.kafamı salladıktan sonra devam etti
-arkadaşının parası çalınmış sınıfa en son sen girmişsin kamera kayıtlarından baktık. Ve kantinede 100tl vermişsin arkadaşının parasını sen mi aldın. Dehşet içinde kalmıştım nasıl böyle bişeyle suçlanırdım.
-hayır ben almadım.
-Kızım bak doğruyu söyle iş ailelere gidersedisiplin yersin. Şimdi itiraf edersen parayı verirsin kurtulursun.
-Nasıl bu kadar emin olabiliyosunuz ben almadım. Ayrıca tek şüpheli ben miyim ya ailelere giderse gitsin ben yapmadım. Gözünüzle gördünüzmü. Bidaha sakın beni böyle saçma bir şeyle suçlamayın.
-kızım neden bu kadar bağırdın. Sadece sordum.
Sinirle kapıyı hızla açıp gittim. Sınıfa girdiğimde herkes bana bakıyodu. Bu kadar hızlımı duyulmuştu. Anlamadan beni suçlar gibi bakıyolardı. Sınıfa o kız girdi ve bana ,doğru yürümeye başladı.
-Paramı çaldın bide inkar ediyosun ne kadar utanmazsın.
-kes sesini aptal benalmadım diyorum anlamıyomusun.
-Hıhı tabi tabi. O an kendimi tutamadım ve kızın saçından tutup yere yapıştırdım. O an sınıfa hoca girdi ve bizi ayırdı.

Yetimhaneye geldiğimde sinirlerim hala bozuktu. Kızın annesini. Aradıklarında parayı evde unuttuğu ortaya çıktı.

Odama çıkıp telefonumu elime aldım. Bildirimlere baktığımda mesaj gelmişti. Pek umursamadım çünkü ya reklam mesajıydı yada türksell. Telefonumla oynarken tekrar mesaj geldi. Girip baktığımda gizli numara yazıyodu.
Gizli numara beni hatırladınmı. Hayatın.
Çok saçma kim bu mesajı atarki. Umursamadım biri işletiyodur işte. Ama aklımı karıştırmıştı. Neden hayatın yazdı. Kimdi merak etmiştim. Benimle kim uğraşmak isterdi.

Umarım beğenmişsinizdir...
Vot ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar