Bölüm 5

15 21 0
                                    

Kumsal'ın ağzından

Sabah alarmın sesiyle uyandım kalktım ve banyoya yöneldim tam kapıyı açıyodum ki Kerem banyodan çıktı. Üstü çıplak altında sadece havlu vardı. Ou görür görmez hemen arkamı döndüm.
-Odanda bir kızın olduğunu unutma.
-Bayoya girerken kıyafetlerimi unuttum çekilirsen dolaptan kıyafetlerimi alıp giyeceğim. Kenarı kaydım.
-Bayoda giyceksin demi.
-Hiç uğraşamam.
-Ya saçmalama bende hazırlancam git banyoda giyin.
-of tm uğraşılmaz senle. Kıyafetlerini alıp banyoya geçtiğinde bende giyeceğim kıyafeti karar vermeye çalışıyodum. Okul formaslasrı erkekler için olduğundan müdür serbest gitmeme izin verdimişti. Bende dolabımdan çıkardığım kıyafetleri giymeye başladım.

 Bende dolabımdan çıkardığım kıyafetleri giymeye başladım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Hızla giymeye çalışıyodum. Her an bayodan çıkabilirdi. Üstümü giydikten sonra o da banyodan çıkmıştı. Bana bakmaya başlamıştı. Yanıma yaklaşıp "ilk günden yem olmak istiyosun galiba" dedi dediğini takmayıp. Çantamı ve şapkamı alıp odadan çıktım. Sınıfa girdiğimde herkes bana bakmaya başladı. Umrumda bile değildi. Arkadaki yerime oturup kafayı sırama koydum. Yanıma birinin oturduğunu hissetttiğimde kafamı diğer tarafa çevirip ona bakmaya başladım. Dün tanıştığım çocuk Doğanay' dı. Konuşmaya başladı;
-Selam.
-Selam.
-Uykun var galiba.
-Sen bu sınıftamısın.
-Evet. Dün geldim buraya raporluydum.
-Anladım. Bir süre sustuktan sonra. Telefonum çalmaya başlamıştı. Normal ama rehberimde kayıtlı olmayan bir numara arıyodu. Hiç düşünmeden telefonu direk açtım. Doğanay bana bakıyodu.
-Alo kimsiniz.
-Ben. Artık kim olduğumu bildiğine göre gizli numaraya gerek kalmadı. Açılışı yapmak istedim. Ayrıca açılışın şerefine sana bir sürprizim var. Kerem bana bakıyodu. Dün ki telefondan sonra bakması normaldi. Sıramdan kalkıp koşarak dışarı arka bahçeye çıktım.

-Sınıftamıydın yoksa hani hep erkeklerin olduğu sınıfta. Beni bulmuştu. Sinirlenmiştim bu sefer ağlamamıştım. Yanımdaki bankı tekmelemeye başladım.
-Bırak peşimi.
-Aa çok ayıp ediyosun.
-Dalga geçme pislik.
-Babayla öyle konuşulurmu ayıp. Dediklerini daha fazla dinlememek için telefonu suratına kapattım. Sinirliydim hemde fazlasıyla. Benden ne istiyodu neden sürekli benle uğraşıyodu.

Sınıfa girip hızla yerime oturdum. Doğanay tam ağzını açıp birşey diyecektiki.
-Doğanay bişey sorma yada söyleme hiç havamda değilim.
-Tamam.
Kereme döndüğümde hala bana bakıyodu.

Nihayet dersler bitti ve sınıftan çıktım. Yatakhanenin önüne geldiğimde kapıyı açtım ve içeri girdim. Kerem içerdeydi öğleden sonraki derslerde ortada yoktu. Bazen ortadan kaybolup sonra geri geliyodu. Geçip yatağıma oturdum. Kerem telefonda biriyle konuşuyodu o sıra kapı çaldı. Tam gidip açıyodumki Keremkolumdan tutup beni kendine doğru çekti.
-Açma.
-Neden.
-Açma işte kafamı dinlemek istiyom. Hem ya Doğanay yada sınıftan seni sormak için gelen erkeklerdir. Gözlerindeki endişeyi görebiliyodum. Ne saklıyodu. Kolumu ondan kutarıp kapıyı açtım karşımda bir adam duruyodu.
-Kimsiniz. Beni kenara itip odaya girdi. Kapıyı kapatıp içeri girdiğimde. Afama dönüp sinirle.
-Karşındaki kız az dikkatli ve nazik olurmusun. Adam beni takmayarak Kerem'in yanına gidip.
-Odana kız mı alıyosun senden beklemezdim. Kerem sinirlenmiş gibi duruyodu.
-Kes sesini okuldan öğrenci işte. Bi alakamız yok.
-Ama kız baya güzelmiş senin değilse ben alayım. Dönüp bana doğru alayla sırıtmaya başladı. Kerem'e kalmadan adama dönüp.
-Çık dışarı aptal. Salak salak konuşma. Öyle bağırmıştımki sesimi tüm okul duymuş olabilirdi. Kerem bana dönüp.
-Sen karışma. Dedi. Adam konuşmaya başladı.
-Seni son uyarışımız bidaha bize bulaşma. Dedi Kerem'in bu adamla alakası neydi. Adam bize son kez bakıp dışarı çıktı. Kapıyıda sertçe çekti. Arkasından;
-Kırsaydın diye bağırdım. Kerem bana dönüp.
-Sen ne her halta karışıyon acaba.
-Adam resmen bana fahişe dedi napmalıydım.
Kerem sinirle yatağına uzandı...

Hayatımdaki belaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin