Bölüm 7

17 23 2
                                    

Sabah kalktığımda onlarda uyanmıştı. Semih baana doğru gelip.
-İyisin demi. Onu takmayarak dolabıma yöneldim. Artık kimse umrumda değil. Daha fazla yara almak istemiyorum. Canım zaten yeterince yanıyo. Kıyafet seçip banyoya yöneldim. Ve giyindim.

 Ve giyindim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Semih.
-Böylemi geliceksin sınıfa yüzüne bile bakmadan. Yatakhaneden çıktım. Sınıfa gittim hiç konuşmadan en arkadaki sıraya oturdum ve kafamı sıraya koyup uyumaya karar verdim.

Biri bağırdığı için küfrederek uyandım. Semih'le Keremm kavga ediyodu ve sınıf boştu. Semih yine bağırarak.
-Olum bak her yaptığına tamam dedim ama bu olmaz.
-Ya karışma bi kere tamam dedim geri dönemem.
-Ya salak ölmekmi istiyon seni sağ bırakmazlar.
-Umrumda değil.
-Senin umrumda değil ama benim umrumda. Kardeşimin ölmesine izin veremem. Hem daha 15 yaşındasın böyle birgörevi hangi mal verir sana ya.
-Bak bu işi yapacağım.
-Lan gerizekalı. Semih sinirden kuduruyodu. Keremin yakasına yapışıp.
-Defol lan yap onlar seni öldürmezlerse ben öldürürüm. Sonra hızla itti. Koşup Semih'i tuttum çünkü bunlar kavga edecekti. Semih beni kenara itince kolumu çarptım. Kerem'e doğru yürümeye başladı hemen kalkıp onu tuttum.
-Napıyonuz ya.
-Sen karışma. Semih'i Keremden uzaklaştırdım Kerem hiç konuşmuyodu. Ne işi ne öldürmesi neyden bahsediyodu bunlar. Biraz sakinleştiklerinde Semih hızla kapıyı çarpıp çıktı Keremse hala oturuyodu. Mesaj gelince hemen kalkıp dışarı koştu gerçekten Kerem tehlikedemiydi koşarak onu takip etmeye başladım okulun arka bahçesindeki duvardan atladı bende koşarak ordan atladım ve takip etmeye başladım. Biraz yürüdükten sonra hurdalık gibi bir yere geldik. Sonra bir depoya girdi bende onu uzaktan izlemeye başladım. Bir süre sonra dışarı çıktılar birkaç adam Kerem'i öldüresiye dövüyodu. Daha fazla dayanamayarak. Koştum.
-Bırakın onu.
-Vay vay kimler varmış bu kim Kerem senin için kıymetli birimi.
Zar zor konuşarak.
-Kumsal git defol.
-Bak bırakın onu sizi son kez uyarıyorum bırakın.
-Baya cesaretli çıktın bırakmazsak nolur.
-Tamam onu bırakın beni alın. İstediğiniz kadar dövün.
-Kumsal saçmalamada git dedim git.
-ya ne kadarçok sevenin var Kerem duygulandım.
-Bak bırakın onu. Telefonum çaldığında yine oydu ama cevap veremezdim. Tekrar arayıncca açtım.
-Yine ne var. Salak defol git ordan. Sanane Kerem'den. Bi an şoka uğradım. Kerem'i nerden tanıyodu ve bizi nasıl görüyodu.
-Sen. Adamlar bana bakmaya başladı çünkü gözlerim dolmuştu.
-Hopörlöre al telefonu. Hoporlere aldığımda.
-Bırakın onları yoksa sizi sağ bırakmam. Adamlar korkuyla Kerem'i bırakıp kaçtılar Ketrem'i sırtıma aldım ve koşmaya başladım biraz ilerledikten sonra. Kerem zar zor konuşarak.
-Ömer abiyle bağlantın ne. Nerden tanıyosun onu. Konuşma onunla.
-Sen nerden tanıyon asıl. Şoka uğrayarak sonra ses kesilince hızla koşmaya başladım hava kararıyodu. Biraz daha koşunca okula geldim. İçeri girip hızla yatakhaneye girdim. Ve hemen yerine yatırdım. Bazı yerleri bıçakla sıyrılmış, bazı yerleride morluklar vardı çok kötüydü napıcaktım Semih'te yoktu. Allahtan cumertesiydi okula bu halde gitmeyecekti. Tişörtünü kaldırdığımda karnıda yara bere içindeydi hemen çıkardım ve hemen koşup revirden gerekli malzemeleri aldım hemşire bu saatlerde yoktu ve bu halde hastaneyede götüremezdim. Yaralarını temizlemeye başladığımda sayıklamaya başladı. Yapma nolur. Deyip duruyordu bi an gözlerim doldu. Çok içten söylüyodu. Yaralarını temizleyip sardım ve bantladım. Elimi anlına koydum ve ateşi vardı hemde baya, hemen koşup bir tane tişörtümü çıkardım ve ıslatıp anlına koydum. Üstüm başım kan içindeydi. Onu kurtarmalıydım. Çok kötüydü. Yanından tişörtü ıslatmak için kalktığımda. Kolumdan tutup "gitme" dedi. Gözyaşlarımı tutamaayarak yanına oturdum ve pikeyi üstüne çektim. Sonra kafasını kaldırıp dizime koydu. Bende duvara çapraz bir şekilde yaslandım ve onu izlemeye başladım. Saçlarına ellediğimde elimi tutup sıkmaya başladı. Yapma nolur yapma. Diye sayıklıyodu. Ne kabusu görüyodu uykuda bile ağlayacak ne yaşadı. Öbür elimle saçlarını okşamaya başladım. Bütün kızgınlığım geçmişti. O kadar masum duruyodu ki. Eğilip yanağına bir öpücük kondurdum. İçimden gelmişti. Koluma daha sıkı sarılmaya başladı hala ağlıyodu. Gözündeki yaşları sildim.
-Ağlama. Dedim. O ağladıkça benimde ağlayasım geliyodu.

Hayatımdaki belaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin