DOKTOR HANIM(SÖZ)

*Deli miyiz?*

Hastanede işler yoğun gidiyordu kendime asistan doktorlar seçmiş onlara iş ile ilgi tecrübe edineceklerdir. Telefonum çaldığında hastadan özür dileyip yanımda duran asistan doktor Aslı'ya baktım.

"Sen devam et,gösterdiğim gibi ben hemen geliyorum."

Dışarı çıkıp telefonu açtım.

"Nazlı , ne oldu?"

"Ali Haydar abi yaralanmış eşi burada."

"Benim bu timle tanışmam gerekiyor tanımıyorum ki sadece Ateş'i tanıyorum."

"Tamam tanışırsınız ,şimdi burada birazdan  hastaneye getirecekler."

"Tamam,ben ilgilenirim."

***

Bahar'la konuştuğumda Ali Haydar Bey'in durumunun iyi olmadığını anlamıştım adamın içinden bomba çıkmıştı.

"Sen iyi misin?"

"Yani bomba çıkardım değişik hissediyorum."

Ameliyathaneden çıkıp kapıdan bekleyen Nazlı,Güler abla  ve Fatma Hanım bekliyorlardı bizi görünce ayağa kalktılar.

-Güler abla "Deniz,Bahar Ali Haydar'ın durumu nasıl?"

-Ben " İyi, daha da iyi olacak."

-Bahar "Ameliyat hala devam ediyor ama iyi olacak."

-Fatma Hanım "Hepsi benim yüzümden oldu,onca dert'in arasında ben dert oldum."

-Nazlı "Fatma abla deme öyle hem Deniz de Bahar da iyi olacak dedi."

Onların yanında duramamış işimin başına dönmem gerekmişti ameliyat bitince haber vermelerini istemiştim.Nazlı beni arıyordu telefonu açtım.

"Efendim Nazlı."

"Ameliyat dan çıktı durumu gayet iyiymiş."

"Oh çok şükür, ben yanınıza uğramaya çalışacağım."

***

Arabayı almamıştım karnımı doyuracak bir yer arıyordum hastane kantininde yemek istemiyordum,yolun karşısında lokanta gördüğümde içeri daldım bir masaya oturup yemek sipariş ettim,yemeklerim gelince karnımı doyurmaya başladım.

Hesabı ödedikten sonra dışarı çıktım karşı kaldırımdan iki kişi dikkatimi çekti biri buraya geldiğimde çarpıştığım askerdi diğeri de onun yanındaki daha genç olan büyük ihtimalle o da askerdi. Karşı kaldırıma geçtim, hastaneye doğru yürümeye başladım onlarda önümde ilerliyorlardı.Çarptığım asker birden arkasını dönüp kolumdan tutup duvara yaslayıp silahını karnıma yaslamıştı.

"Sen,bizi  neden takip ediyorsun?"

"Sen deli misin? Neden takip edeyim sizi?"

"Bilmem artık onu sen söyleyeceksin?"

"Sen gerçekten ya delisin yada paranoyak."

"Ha deliyim ne yapacaksın?"

"Bırak beni, çek şu silahı."

"Yok öyle neden takip ettiğini söyle?"

"TAKİP ETTİĞİM YOK SADECE HASTANEYE GİDİYORUM!!!"

"Bağırma! CEVAP VER!!"

"Abi sakin mi olsan."

"Dur sen Çaylak"

"Mücahit? Feyzullah?"

"Komutanım?"

"Komutanım?"

"Deniz?"

"Yavuz?"

"Tanıyor musunuz komutanım?"

"Evet arkadaşım ,ne oluyor?"

"Sözde onları takip ediyormuşum, bu deli de silahla bana saldırdı."

"Saldırdı deme şimdi, önlem alıyordum."

"Mücahit sen yoldan geçenlere mi saldırıyorsun?"

"Komutanım uzun süre peşimizden geldiği için şüphelendim."

"Hanımefendi doktor Mücahit ,hastaneye doğru yürümesi de normal yada bir hasta da olabilirdi neden mi ? Bu yol hastaneye gidiyor Mücahit."

"Evet komutanım haklısınız özür dilerim."

"Benden değil,Deniz'den dile özrünü."

"Özür dilerim."

"Önemli değil."

Dedikten sonra gülmeye başladım bana değişik şekilde bakmaya başlamıştılar.

"Hayatımda kaç defa yolda giderken silahla saldırıya uğrayacağım ki, inanılmaz bir tecrübeydi."

"Aha işte buda benim kafadan."

Biz Mücahitle konuşmaya başladığımızda arkamızda kalan iki kişinin kısa konuşmasını duydum.

"Komutanım?"

"Söyle Feyzullah."

"Bu da deli çıktı."

"Öyle Feyzullah."

•••