Lenta Caritate (SNAMES)

0.2

Ne kadar Dumbledore net bir şekilde konuşsa da kısa bir uğultu oldu ama sonrasında herkes kabullenmiş olacak ki yemeklerini hızla yiyip odalarına çıkmaya başladılar. Çapulculardan bir tek aylak ve çatalak kalmıştı.

''Ee hadi çatalak bizde odalara çıkalım.''

''Ah! Yemekte söylemedim ama lanet omurgaya zarar veriyormuş. Bir ay gibi bir süre sümsüküsa ben bakacağım. ''

''Öyle mi?''

''Evet, ayrıca bugün oda yerine revirde kalacağım. Yarında ilk derslere büyük ihtimal girmem.''

''İyi, en azından biriniz yaptıklarınızın sorumluluklarını alabiliyor. Ayrıca bana Severus'a yaptıklarınızın yarısını yapsaydınız ölü olurdunuz. '' ( Yürü be.)

James gözlerini devirip hızla hastane kanadına ilerledi. Yaklaştığı zaman Severus'un bağırıp çığırdığını duyduğunda koşarak Severus'un bulunduğu odaya girdi ama girdiği an üzerine doğru fırlatılan eşyalarla birlikte neye uğradığını şaşırdı. Severus onu görünce iyice çığrından çıktı ve bağırmaya başladı.

''Mutlu musunuz? Sonunda hayatımın içine ettiniz. Sen ve senin arkadaşın çığrından çıkmış iki manyaksınız.''  ( Kim tutar seni be.)

Kısa bir bağırmanın ardından biraz sustu, ardından etrafında kalan son şeyleri de hızla James'e fırlattıktan sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlayınca James ne yapması gerektiğini bilemedi ve Severus'a sarıldı. Severus ne kadar çırpınsa da yarım saattir duygu değişimleri yaşamanın ve lanetinde etkisiyle James'in tutuşundan kurtulamadı.

''JAMES BIRAK BENİ!''

''Bende sana meraklı değilim sümsüküs ama önce sakinleştiğinden emin olacağım.''

Severus biraz daha debelendikten sonra James'ın onu sakinleşene kadar serbest bırakmayacağını anlamış olacak ki kendini serbest bıraktı ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Şu anda karşısındaki insanın en büyük düşmanı olması veya gelecekte onunla dalga geçmesini umursamadan ağlamaya devam ediyordu. Uzun bir süre sonra omzunda ağlayan çocuğun hıçkırıkları kesilip elleri yatağa düşünce uyuduğunu anlayıp onu yatırdı. Asasını çıkarıp odayı eski haline getirdi. Sandalyeye oturup kısa süre uyuyan Severus'u izledi.

'' Ah! cidden bir zaman kaybısın. Yaklaşık bir saat senin ağlamanı çektiğime inanamıyorum.''

Bir anda kapı açıldı ve içeri madam Pomfrey girdiğinde kısa bir an ona baktı ve sonrasında bakışlarını yatan çocuğa çevirdi.

''Ah! uyanması lazımdı şimdiye kadar.''

''Acaba başka bir dünyada falan mı  yaşıyorsunuz Madam Pomfrey?''

''Neden öyle dediniz bay Potter?''

'' Biraz önce eline geçeni bana fırlattı ve sonrasında yorgun düşüp uyudu.''

''Ah evet, odam ses geçirmez şekilde ayarlandı. Yani en azından biraz uyumak istersem falan diye. Tabi akşamları uyuyabilirdim ama bil bakalım kim koridor yasağı olsa bile gece üç dört civarları şaka yapıp uykumun içine ediyor.''

''Özür dilerdim ama maalesef bunu kesmeyi reddediyorum. Ayrıca farkında mıydınız bilmiyorum ama her hafta bir gün geceleri şaka yapıyoruz ondada sadece perşembe günleri olmasına dikkat ediyoruz.''

'' Neyse onu bırakta sence bir ay boyunca yürüyemeyeceğini öğrenince ne yapacak?''

''Biraz sızlansa da bir sıkıntı yapmaz ama ona benim bakacağımı, hele hele de benimle aynı odayı paylaşacağını öğrenince çıldıracak.''

'' Haklı olacağını sende bende biliyoruz James. Önemli olan senin ona zarar verip vermeyeceğin.''

''Söz veremem ama çok zararlı olan şakalar yapmayacağıma ve ortalık yerde donunu indirmeyeceğime emin olabilirsin. Ah! ama başkası yapmak isterse o anki ruh halime göre korurum veya korumam''

''Ah! Yapma ama bu hale gelmesindeki bir sebepte sensin. Ayrıca sen onu korumakla görevlisin unutma.''

''Peki, bir seferlik ona arkadaşımmış gibi davranabilirim madam Pomfrey. Unutmayın bunu sadece yıllardır akşamları yaptığımız tüm şakaları sakladığınız için yapıyorum.''

'' Arkadaş benim istediğim kavramdan uzak ama olsun, şimdilik buda yeter.''

''Anlamadım.''

''Sen yedi yıldır anlamadığın için şaşmadım. Bütün öğretmenler olarak bir ara olaya el bile atmayı düşündük.''

''Yine anlamadım. Neyse sonra anlarım ben bunu öncelik olarak sözümü tutuyum ve ona iyi bakıyım. Sizde gidip yatın sabah gelince açıklarız durumu.''

''Sende uyu, yarın tüm gün bay Snape ile  ilgileneceksin.''

''Tamam, hadi git yat. Bu gün akşam şaka yapmayız merak etmeyin Madam Pomfrey.''

''Uykusundayken öldürme onu.''

Madam Pomfrey James'in cevap vermesini beklemeden odadan çıktı ve kapıyı kapattı. James Madam Pomfrey odadan çıkar çıkmaz kalktı ve yatakta yatan bedenin üzerini örttü. Normalde olsa ona yardım etmeyeceği konusunda kendini o kadar inandırmıştı ki sadece ceza aldığı için onun üzerini örttüğünü düşünüyordu. Belki halklıydı belki de tamamen farklı bir sebep vardı ama o saniyelerde bunu kimse önemsemezdi çünkü o an insanlar sadece normalde sadece çekmek için dokunduğu saçları okşamaya başlamıştı çatalak.

'' İyi geceler sümsüküs ve unutmadan eklemek isterimki saçlarını sadece Madam Pomfrey'e seni bir süre boyunca arkadaşım olarak göreceğim konusunda söz verdiğim için yapıyorum.''

James bir süre boyunca devam etti ama sonrasında uykusu geldiği için sandalyeye oturup uyuya kaldı. Yarının ne getireceğini veya nasıl geçeceğini kim bilebilirdi ki.

Bölüm sonu ve saçma bir bölüm ama duygusalda. Güzel mi değil mi çözemedim. Ve ayrıca kalbimi bu fotoğrafa bıraktım. Madam Pomfrey ve diğer öğretmenlerle bir olup snames gerçek olacak deyip gidiyorum.

Ovvv, bunu yazarken kafayı yedim. Bir dahaki bölümde pek bir duygusal sahne olmayacak. (Dedi ve kesinlikle bir dahaki bölümde bir sürü duygu vardır.)