Capturing the Wild Heart (Probinsyana Girls #1)

17

Enjoy your tour, lilies! 💦👅👀

Chapter Seventeen

"Handa ka na ba sa round-trip mo dito sa Bohol?"

Nasa tapat na namin ang sasakyan na nirentahan ni Keith. Binuksan niya ang backseat at nilagay doon ang hindi kalakihang backpack namin. Sumampa na 'ko sa passenger seat at hinintay siyang makapasok.

"I'm ready!!" masayang sigaw niya nung naka-upo na siya sa drivers seat.

Pumalakpak ako sa sobrang excitement na nadarama. Kinuha niya ang kanyang cellphone at iniugnay niya ito sa dala naming Bluetooth speaker. Nagpatugtog siya ng musika ng isang banda at pagkatapos ay tumingin muna siya sa'kin.

"I'll treasure this memory with you, pangga," he smiled and then he leaned to give me a soft kiss.

I moved my lips along with him passionately. His hands are in the side of my face, holding it tightly. I bit his lower lip playfully that it made him groaned. I smiled through kissing. His kisses were rough that cause me to stifle a moan. I felt his hand touching my neck, to my shoulder and then he cupped my breast. Bigla akong natauhan sa ginawa niya kaya lumayo kaagad ako sa kaniya.

"I'm sorry, pangga. I lose control, sorry," sabi niya sa'kin na hindi alam ang gagawin.

Gosh. I was just wearing a black one piece and I inserted it with ripped jeans. Kita ang cleavege nito at medyo manipis din ito kaya nailang talaga ako sa biglang paghawak niya dun. Fuck, I didn't expect that he would do that! I was so sure that it's just a plain kiss but it level up!

"T-tara na," mahinang sinabi ko sa kaniya.

Pinaandar na niya ang sasakyan at ngayon ko pa lang din narealize na nasa tapat pa pala kami ng bahay namin! Gosh. Baka may nakakita sa'min. At ang worst ay baka isa sa mga nakakita sa halikan namin ay sila mama at papa! Shet, wala akong mukhang ihaharap sa kanila kapag nakita nga nila.

"Don't worry, pangga. This car is tinted," bigla niyang sabi na ikanhinga ko naman ng maluwag.

Tumango lang ako sa kaniya at binigyan siya ng ngiti, pilit kinakalimutan ang nakakailang na pangyayari kanina. Kinuha ko ang cellphone sa dalang maliit na backpack para tignan ang oras. It was already 8 AM in the morning and we're heading to our first destination which is chocolate hills.

Malapit lang ito mula sa munisipalidad namin saka hindi naman ma-traffic dito kaya agad kaming nakarating doon. Nakita ko sa mukha niya ang pagkasabik at kaba nung niliko na niya ang sasakyan papunta sa entrance gate. Natawa naman ako at hinayaan na lang siya.

"Woah! This is it! Chocolate hills, makikita na din kita sa personal, sa wakas," he said smiling widely.

Bumaba na kami sa kotse nung naipark na niya sa parkingan ang sasakyan. Pumasok muna kami sa loob nung parang lobby nila para kumuha ng tickets. Hindi ka kasi makaka-akyat sa taas kung wala kang ticket. Pero kapag nakatira ka sa Carmen o taga doon ka sa bayan nila ay libre kang makaka-akyat dun.

"Let's go," excited niyang sabi.

Gosh. Natatawa ako sa reaksyon niya, kulang na lang talaga liparin niya papunta doon para hindi na siya umakyat sa hagdanan. Huminto siya ng biglang may maalala at sinabihan akong maghintay sa kaniya. Kumunot ang noo ko at sinundan siya ng tingin. Tumakbo siya pabalik sa sasakyan at nakita ko na lang siyang may dalang film camera, cellphone niya at isang... jacket?