sen de kahve almış, beraber karşılıklı sohbet ediyorduk. biraz da flörtleşiyorduk...
"sana bir şey aldım. onu vermek istiyorum. kafeye gelmeden uğradığım yerden aldım."
sırt çantandan küçük bir kutu çıkardın. kutuyu uzattın.
kutuyu ellerinin arasından aldım. üstündeki bantları söktüm.
kutu ebatlarından ne aldığını az çok tahmin etmiştim.
kutunun içerisinden kupayı çıkardım. kupanın üzerinde küçük prens vardı.
bu kitabı sevdiğimi nereden bilebilirsin...
kupanın arka yüzeyinde, küçük prens figürünün hizasında kitapta bahsedilen gül vardı. ince el yazısı ile kupanın alt kısmına "le petit prince" yazılmıştı.
gülümsedim.
"teşekkür ederim... çok beğendim. bir sonraki kahvemi bu kupayla içmek için sabırsızlanıyorum."
başımı kupadan kaldırıp, yüzüne bakacağım sırada telefonunla fotoğrafımı çektin.
kıkırdadın.
" ama habersiz yakalandım."
" o kadar güzel gülümsedin ki, dayanamadım."
" sen keşke kendini görebilseydin şu an da..."
ben de onun fotoğrafını çekmek istiyorum.
telefonumu çıkardım, kameraya baktın elinle kalp yaptın. fotoğrafını çektim.
" ben de fotoğrafın oldu..."
telefonumu geri cebime koydum. kupayı da kutusuna yerleştirip elime aldım.
" yürüyelim mi?"
başınla onayladın. beraber masadan kalktık, kafeden çıktık.
hava kararmıştı, sana evine kadar eşlik edecektim bu yüzden.
son bir haftadır havanın yağmurlu oluşu yürüdüğümüz ıslak yollardan belliydi.
