Under the Sky of Diamonds | ✔︎ (PUBLISHED UNDER PSICOM)

TWENTY-EIGHT

NAPABUNTONG hininga na lamang ako noong mas humigpit pa ang pagkakayakap sa akin ni Xydrien. Everytime I would draw a visible space between us, he would always pull me towards him, and now he has positioned his heavy legs on mine, making me unable to move.

Napanguso na lamang ako. Bakit ba kasi ang bigat niya?

Sinubukan ko ulit alisin ang kaniyang paa at sa awa ng Diyos ay naalis ko naman ito. Isinunod ko ang pag-alis ng kaniyang kamay na nakapulupot sa aking bewang at naalis ko naman din iyon. I slowly climbed off the bed before making my footsteps as silent as possible to prevent him from waking up.

I saw a while back that it's already eleven in the morning and my stomach is craving to be filled up. I don't want to wake him up since he needs a lot of sleep. Kitang-kita naman iyon sa kaniyang mukha, mula sa nangingitim na ilalalim ng kaniyang mata, nagkakaroon na rin siya ng kulubot sa mukha. Pero slight lang naman. Tsaka gwapo pa rin siya tignan kahit mukha siyang kulang sa tulog.

After brushing my teeth, I went for a quick shower. Napatingin ako sa salamin at nakahinga nang maluwag noong nakita kong walang marka roon. Once I finished taking a quick bath, I tiptoed as I went to the side of the bed to grab a piece of his shirt and boxer.

I quickly pulled the shirt on my head before pulling it down when suddenly he moved from his sleep. Bigla na lang akong naalarma na baka magising siya kaya naman dali-dali kong sinuot ang boxer na hawak-hawak ko. Muntik pa akong matisod dahil dumaosdos ito pababa sa paa ko, buti na lang ay nabalanse ko ang aking sarili.

I saw his hand reaching on the space beside him, probably checking where the hell I am. Nagsalubong ang kilay niya noong wala siyang nakapa. Paulit-ulit niyang pang kinapa ang pwesto kung saan ako natulog. I immediately grabbed my pillow before carefully placing it within his hold.

His face softened and he fell asleep again.

I sighed in relief. Napangiti ako bago tumingin sa boxer na nasa paanan ko na. The huge shirt was covering me, just an inch above my knee. I might consider not buying dresses anymore, Xydrien's clothes are already enough for me.

Hinila ko pataas ang boxer ni Xydrien bago naghanap ng panali. Luckily, I found a rubber bond on the bathroom. Itinali ko ito sa gilid at noong pakiramdam ko ay hindi naman ito mahuhulog ay lumabas na ako ng kwarto nang dahan-dahan.

I let out the breath I was sucking in when I finally manage to close the door gently. Dahan-dahan ulit akong naglakad noong narinig ko ang pag-aalburuto ng aking tiyan. Mahina akong natawa bago naglakad pababa ng hagdan.

Pagkapasok ko sa kusina ay agad akong dumiretso sa ref. I grabbed the cartoon of milk before grabbing a piece of cake on a plate. It looks delicious. Siguro kung hindi lang kami nauna ni Xydrien, natikman ko pa 'yong dessert kagabi.

Pagkasara ko dito ay bahagya akong napaliti noong sumalubong sa akin ang isang mukha. Muntik ko ng mabitawan ang hawak-hawak ko. Mukha ni Ynayra na nakakakilabot ang bumulaga sa akin. Namumula ang kaniyang mga mata at nangingitim ang ilalim nito. Sobrang gulo rin ng buhok niya, kulang na lang ay pamahayan ito ng ibon.

Inaantok siyang nakatingin sa akin. I forced a smile.

"Hi. Good morning," bati ko.

"You look blooming. Kadidilig mo lang 'no?" tanong niya.

Agad namang namula ang aking pisngi, pakiramdam ko rin ay namumula ang singit ko, parang gusto ko ng tumakbo pabalik sa kwarto namin.

Masyado ba akong maingay kagabi?

Kung sana ay hindi ako nagugutom, kahit buong araw pa akong magpakalunod sa bisig ni Xydrien, sige lang. Kaso gutom ako e.

I cleared my throat before diverting the topic.