"ကော..မောင်ညီလာခံသွားတော့မယ်..''
"အင်း..မောင်..ကောနေ့လယ်စာစားဖို့စောင့်နေမယ်နော်..''
"ဟုတ်ကော..အရမ်းချစ်တယ်နော်..မွမွ ''
ရိပေါ် ကောရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုအနမ်းပေးလိုက်ပြီး ညီလာခံခန်းမသို့ထွက်လာခဲ့သည်။ အမတ်တွေလည်းရောက်နှင့်နေပြီဖြစ်တာကြောင့် လျှောက်တင်သမျှအကြောင်းအရာတွေကိုနားထောင်ပေးပြီး ဖြေရှင်းဖို့နည်းလမ်းတွေကိုပြောနေလိုက်သည်။ ထိုချိန်ရဲမက်တစ်ဦးဝင်လာပြီးသည်။
"အရှင် ကိုယ်ရံတောင်ကျိုးချန်အခစားဝင်ကြောင်းပါ...''
"ဝင်ခိုင်းလိုက်ပါ..''
ရိပေါ်ရဲ့စကားအဆုံး ယွိပင်းကကျိုးချန်ကိုတွဲကာ ညီလာခံခန်းမထဲသို့ဝင်လာသည်။
"ကျိုးချန်ဒဏ်ရာရလာတာလား..''
"မပြောပလောက်ပါဘူးအရှင် မိစ္စာနက်တွေက တော်တော်ကိုအတင့်ရဲလာကြပြီ နယ်စပ်ကမြို့တွေတော်တော်များများကို လွှမ်းမိုးနေပါပြီ..ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်းဖြေရှင်းဖို့က ခက်ခဲနေပါတယ်အရှင်..''
"အနားယူလိုက်ပါဦးကျိုးချန် ဒီကိစ္စကို ငါကိုယ်တိုင်ဖြေရှင်းလိုက်မယ်..''
ရိပေါ်,ကျိုးချန်အားပြန်နားခိုင်းလိုက်ပြီး အကြီးအကဲတွေနဲ့နယ်စပ်မြို့တွေဘက်သို့သွားရန် အစီအစဥ်ဆွဲနေလိုက်သည်။
ညီလာခံပြီးတာနဲ့ အဆောင်တော်ကိုသာ တန်းပြန်ခဲ့လိုက်သည်။ ချစ်သူနဲ့အတူ နေ့လယ်စာစားရန်ကတိပြုထားသည်လေ။
အဆောင်ထဲရောက်တော့ စားပွဲခုံပေါ်မှာ စံပယ်ပန်းတွေသီနေသော ဧကရီလေးအားတွေ့လိုက်ရတာကြောင့် အလိုလိုပြုံးမိရသည်။ ပန်းသီတာကိုအာရုံစိုက်နေတဲ့ဧကရီလေးက သူ့ပြန်လာတာကိုသတိထားမိဟန်မတူ။ ခြေသံကိုခပ်ဖွဖွနင်းကာလျှောက်ပြီး ကောရဲ့နောက်မှနေကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ သိုင်းဖက်လိုက်သည်။
"ဟင်..ရိပေါ်လေး ပြန်ရောက်နေတာလား ကောမသိလိုက်ဘူး..''
"ဟွန့်..ကောကအဲ့ပန်းတွေကိုပဲအာရုံရောက်နေတာကို မောင့်ကိုသတိမှမရတာ..မောင်ရောက်နေတာဘယ်သိပါ့မလဲ..''
YOU ARE READING
💥ထိရဲရင်ထိကြည့် မီးပွင့်သွားမယ်💥 (Complete)
Fanfictionရှောင်းအိမ်ေတာ်ရဲ့ အငယ်ဆုံးသခင်လေးရှောင်းကျန့်..သိုင်းပညာရော မှော်ပညာပါမတတ်တဲ့အပြင် ပြဿနာပေါင်းစုံရှာပြီး မွှေနိုင်လွန်းသောအမွှေကိုယ်တော်လေး... အဖြူရောင်မိစ္စာဘုရင်လေးဝမ်ရိပေါ်..တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နေတတ်ပြီး အရယ်အပြုံးမရှိ..တလောကလုံးကဖိန့်ဖိန့်တုန်အော...
