Hoofdstuk 34.

226 16 2
                                    

'Ssst.' Noussair streelde met zijn hand door Posie's rode lokken en kuste haar tranen van haar wangen.

'Het komt goed Posie. Echt waar.'

'Ik heb je gemist.' Meteen zwol Noussairs hart op. 'Ik heb jou ook gemist tijger. Maar nu blijf ik bij je. Ik laat je niet meer gaan.'

Hij trok haar dichter tegen zich aan en snoof haar geur op.

'Hoe dan?' snikte ze. 'Jij in Rome en ik hier.'

'Ik ga niet naar Rome' klonk zijn stem.

'Je gaat niet?'

'Nee ik ga niet. Niet zonder jou. Kom op Posie, wat zou ik zonder jou?' Een flauwe glimlach sierde zijn mond. 'Jij bent mijn motivatie liefje. Zonder jou wordt het daar toch een mislukking.'

'Maar dan neem ik het van je af om bij een topclub te spelen.'

'Ik heb helemaal nooit bij een topclub willen spelen. Ik speel voetbal omdat ik het leuk vind en omdat ik er goed in ben. Wat maakt mij het nou uit of ik bij Ajax speel, Manchester, Barcelona, Heracles Almelo of in Rome.'

Hij kuste nu zijn favoriete plekje in Posie's hals. Het plekje wat hij veel te lang had moeten missen.

'Weet je nog dat je zei. Dat ik je maar moest komen opzoeken wanneer ik klaar was met dat hele voetbalgedoe. Ik denk dat dat nu is.'

Posie's mond vloog open. 'Dat meen je niet. Dat meende ik niet. Nous, dat heb ik nooit gewild. Oké misschien wilde ik dat wel maar nu niet meer. Ik kan toch niet van je vragen om met voetbal te stoppen.'

Haar gezicht stond zo verontwaardigd dat Noussair moest grinniken om haar uitdrukking.

'Dit is niet grappig, Nous' jammerde ze vervolgens. 'Als jij voor mij hier blijft dan krijg ik dat de rest van mijn leven te horen. Dat wil ik niet.'

De monitor waar Posie nog altijd op aangesloten was begon te piepen waarna Noussair zich bezorgd omdraaide. Haar hartslag ging omhoog.

'Je maakt je te druk liefje. Probeer anders even te slapen.' Hij had de afgelopen dagen op de gang genoeg personen gesproken die hem hadden verteld dat Posie veel rust nodig had. Het was noodzakelijk dat haar hartslag neutraal bleef. En natuurlijk was hij weer de persoon waarbij het mis ging. Bij hem ging die hartslag van haar meteen omhoog.

Posie volgde zijn advies op en ging onder de dekens liggen. Noussair liet haar hand los waarna haar ogen paniekerig de zijne zochten. 'Niet weggaan.'

'Ik ga niet weg.' Hij sloot zijn hand opnieuw om die van haar en streelde met zijn duim haar handpalm.

'Nous' mompelde ze.

'Ja?'

'Als ik zo slaap. Dan mag je niet mijn donut opeten.'

Een grinnik verliet zijn mond. 'Ik zou niet durven Posie.' Haar ogen gingen dicht en niet veel later hoorde hij haar regelmatige ademhaling.

'ga je echt stoppen met voetbal?' Jurgen probeerde zijn verbazing te onderdrukken maar dat lukte niet helemaal.

'Als dat de enige manier is om haar bij me te houden wel ja.'

'Maar dan zijn al die jaren hard werken voor niets geweest.'

'Niet helemaal. Ze hebben me uiteindelijk naar Posie gebracht.'

Jurgen slaakte een zucht. 'Man. Heb je te veel van die aardbeien sap gedronken ofzo? Je lult alleen maar zoetsappige verhalen.'

Noussair zijn linker mondhoek trok omhoog. 'Geloof me als jij de vrouw hebt gevonden, waarmee je de rest van je leven mee samen wilt zijn, dan praat je wel anders. Maar tot die tijd wens ik je veel plezier met die wijven zonder inhoud.'

Jurgen kon de rest dan wel voor de gek houden. Hij had allang gezien dat Jurgen expres voor de gemakkelijke types ging. De types die het niet erg vonden om na een week gedumpt te worden, of misschien wel na één nacht.

'Ik denk dat ik die nooit ga vinden.' Noussair had nooit zulke gesprekken met Jurgen maar hij zag duidelijk in zijn ogen dat hem wat dwars zat.

'Vast wel, Je ziet ze alleen niet omdat er een hele rij met one night stands voor staat.'

'Ha-ha. Je humeur is duidelijk beter nu Posie naast je ligt.' Jurgen gaf Noussair met zijn vuist een stomp tegen zijn schouder.

'Nee echt, ik weet het zeker. Op een dag kom jij ook jouw Posie tegen.'

'Ik ben mijn Posie al tegen gekomen.' Het kwam er zacht uit, maar net hard genoeg om te kunnen verstaan.

'Echt waar? Wanneer? Je hebt me niets verteld.'

Jurgen haalde zijn schouders op. 'Omdat ze nu geen deel meer uitmaakt van mijn leven. Ik heb het bij haar verpest, en dat zal ik moeten accepteren.'

'Maak het dan goed met haar.'

Gefrustreerd haalde Jurgen een hand door zijn haar. 'Ik zou niet eens weten waar ik haar zou moeten vinden. Ze heeft me overal op geblokkeerd en doet extreem haar best om me te ontwijken.'

'Als jullie echt voorbestemd zijn dan vinden jullie elkaar wel terug.'

'Ik hoop het' zuchtte Jurgen. Hij keek naar Posie die lag te slapen in de armen van Noussair en voelde duidelijk een jaloerse steek door hem heen gaan. Niet omdat Noussair daar lag met Posie, want hij gunde die twee echt alle geluk van de wereld. Hij wist hoe zwaar het voor Noussair was geweest om niets tegen Posie te zeggen over voetbal. Maar hij was gewoon jaloers op zijn beste vriend omdat die na al die jaren eindelijk de liefde van zijn leven in zijn armen had. Iets wat hem dus nooit zal overkomen.

'Als ze straks wakker is, moet je haar het hele verhaal vertellen. Van je tattoo en dat feestje. Ze heeft het recht om dat te weten'

Noussair knikte. 'Dat ben ik ook van plan.'

'Oké.' Jurgen schraapte zijn keel. 'Dan ga ik maar. Mocht je iets nodig hebben. Bel me oké?'

'Doe ik.'

Jurgen stak als afscheid zijn hand op en verliet vervolgens de kamer.

Noussair liet zijn hoofd op het kussen naast Posie vallen. Na vier lange dagen slaap lukte het hem eindelijk om zijn zorgen opzij te zetten en zijn ogen te sluiten. Posie hield duidelijk nog even veel van hem. Ze was alleen bang. Bang dat hij een transfer zou maken, en bang dat haar belangen op de tweede plek zouden staan. Maar wat dat betreft had ze het mis. Hij zou niets doen zonder de instemming van Posie.


A/N Benieuwd geworden naar het meisje waar Jurgen het over heeft? Je leest alles over haar in deel twee van deze serie. Deel 2 gaat verder waar deel 1 is geëindigd. Daarom zal deel 2 starten nadat het laatste hoofdstuk van dit boek online is gezet. Maar speciaal voor jullie zet ik vandaag al het eerste hoofdstuk van 'Mee Naar Boven'  online. Nieuwsgierig geworden? Check dan vooral even mijn account. 

Wat Zou Ik Zonder JouWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu