Wat Zou Ik Zonder Jou

Hoofdstuk 6.

'Jullie zitten al twee weken constant te praten maar je wilt niet met hem op date?' Ongelovig schudde Aya haar hoofd terwijl ze de Doppio inliepen. De koffietent was populair onder studenten en dus kwamen Aya en Posie er ook geregeld.

Posie haalde onverschillig haar schouders op en liep naar het tafeltje waar ze vaak zaten. Van de hoek van de tafel haalde ze de menukaart en bekeek de gebakjes. Ze had een zwak voor de Cheesecake maar sinds haar vader haar vorig jaar had verteld hoeveel calorieën daar in zaten nam ze hem niet meer altijd. Dus bestelde ze enkel een cappuccino.

'Ik heb iemand nodig voor een opdracht. Wil jij me helpen?' Posie veranderde het onderwerp expres wat Aya duidelijk niet waardeerde.

'Waar gaat het over?' vroeg Aya met tegenzin. Ze kende haar vriendin goed genoeg om te weten dat ze het er nu niet over wilde hebben. Maar dat betekende niet dat ze het hier bij liet zitten.

'Voor Experimental Psychologie moet ik van een waargebeurd verhaal aangeven hoe ik diegene zou hebben geholpen.'

'Kan je jezelf niet als voorbeeld nemen' vroeg Aya peinzend.

Posie schudde haar hoofd. Dat kon ze niet aan. Nog niet tenminste. Andermans problemen vond ze prima.

'We moeten de cases behandelen in de klas.' Ze viel stil en vertelde niet verder. Alleen dit was al voldoende om Aya te laten weten waarom ze haar vaders dood niet gebruikte als case.

'Oké dan mag je mijn break up met Mick wel als voorbeeld gebruiken.' Aya noemde het een break up, maar dat was nog maar zachtjes uitgedrukt.

Tevreden knikte Posie totdat er een grijns op Aya's gezicht kwam.

'Op één voorwaarde. Jij vertelt me waarom je niet met Jurgen op date wilt.'

Posie zuchtte. Keek door het raam en realiseerde zich dat ze toch dat gebakje had moeten bestellen. Dan had ze nu tenminste wat meer tijd gehad om na te denken hoe ze Aya's eis kon omzeilen.

'Posie kom op! Ik ben je beste vriendin. Mij kun je het toch wel vertellen?'

Het was waar. Aya vertelde haar altijd alles.

'Ik ben gewoon bang dat hij niet is wie hij zegt dat hij is' mompelde ze zachtjes terwijl haar cappuccino op het tafeltje werd gezegd.

'Hoezo denk je dat?' wilde Aya weten.

Posie haalde haar schouders op. 'Een gevoel.'

Aya schonk haar een blik die aangaf dat ze verder moest praten.

'Het is niet dat hij echt iets raars heeft maar het zijn de kleine dingen. Hij wil persé via Tinder verder praten en niet via whatsapp. Hij wil niet bellen. Geeft me geen persoonlijke details. Ik weet niet waar hij werkt, hoe oud hij is, waar hij woont, of hij broers en zussen heeft. Helemaal niets Ay'

'Misschien moet je die app toch maar gewoon verwijderen.' Aya's ogen stonden bezorgd. Ze zag Tinder als iets onschuldigs, maar ze had ook vaak genoeg verhalen gehoord die helemaal niet zo onschuldig waren.

Verslagen liet Posie haar handen op het tafeltje vallen. 'Dat kan ik dus niet. Ik ben me te veel gaan hechten aan onze gesprekken. Hij maakt me aan het lachen en zorgt ervoor dat ik alles soms even vergeet. Ik wil dat niet kwijt.'

Aya schudde haar hoofd. 'Je kunt niet op deze manier verder gaan Posie. Of je verwijdert die app, of je spreekt met hem af. Je gaat niet de hoofdrol spelen in een catfish aflevering, waarbij je er pas na vijf jaar achter komt dat het een bejaarde is.'

'Maar wat als het wel een bejaarde creep is. Dan is het toch niet verstandig dat ik daarmee afspreek?'

'Ik ga met je mee en als hij ook maar een beetje afwijkt van zijn profielfoto trap ik hem in z'n ballen.'

Een flauwe lach ontstond op het gezicht van Posie. Ze kon zich niet in denken dat Aya met haar net een meter zestig een jongen daar goed kon raken. Maar Aya had wel vaker dingen gedaan die ze niet van haar verwachtte.

Posie stuurde Jurgen een berichtje en kreeg direct een bevestigend antwoord terug. Haar lippen krulden in een vrolijke lach.

'Wat stuurt hij?' Aya probeerde Posie's mobiel af te pakken maar ze hield deze zo stevig tussen haar vingers geklemd dat het geen succes was.

'Dat hij er nu al naar uitkijkt.'

Aya rolde haar ogen. 'Het is wel een charmeur, niet?'

'Ja' gaf Posie blozend toe.

'Aaah je vind hem leuk' kirde Aya enthousiast die haar vriendin nog nooit verliefd had gezien.

'Ik ken hem niet eens. Niet echt tenminste' mompelde Posie.

De dagen daarop gingen snel voorbij. Posie werkte aan haar case die ze aan het einde van de week moest inleveren en in de tussentijd maakte ze samenvattingen voor de rest van de vakken. Hoe meer ze met haar schoolwerk bezig was hoe meer ze zich verheugde op haar date. Psychologie was een leuke studie maar zo af en toe kon het ook nogal deprimerend zijn.

Net toen ze naar beneden was gelopen voor een kopje thee zag ze dat er een brief in de brievenbus werd gegooid. Het welbekende Ajax logo zat weer aan de voorkant. Ze wilde hem op die meters hoge stapel op het aanrecht leggen maar besloot op het laatste moment de brief te openen. In tegenstelling tot de vorige brieven was deze niet alleen gericht tot hun moeder maar naar hen als familie.

Ze opende de envelop en liet het papier door haar handen glijden. Lezend door de letters nam ze de brief tot zich. Het was niets nieuws. Het was precies het geen wat Dusan haar al in de Jumbo had vertelt. Ze waren uitgenodigd om de laatste wedstrijd van het seizoen van Ajax bij te wonen. Blijkbaar had hij er geen vertrouwen in gehad dat ze zou komen en stuurde hij er nog een brief achteraan.

Dusan had gelijk gehad. Ze was echt niet van plan om te gaan.

Posie checkte de datum op de familiekalender en zette het er vervolgens op. Haar moeder zou er wel naar toe willen. Dat wist ze zeker. Dus noteerde ze het bij de juiste datum. Dat het net de zondag was voordat haar tentamenweek begon kwam haar meer dan goed uit.