The Werewolf Next Door

Chapter 11

Η ώρα έχει πάει 8, πρέπει να πάω άλλη μια τελευταία φορά, κάτι έχω χάσει...

Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι, έβαλα τα παπούτσια και πήδηξα από το παράθυρο για να μη με πάρει κανένας χαμπάρι.
Είχα φροντίσει να πάρω μαζί μου φακό και ένα taser για καλό και για κακό.

Έφυγα με το ποδήλατο χωρίς να κάνω ήχο και συνέχιζα να κάνω πετάλι στον σκοτεινό δρόμο που ίσα οι λάμπες του δρόμου τον φώτιζαν.

Αν και με είχε λούσει κρύος ιδρώτας, αυτή τη φορά δεν ήξερα τι ήθελα να περιμένω, δεν ήξερα άμα είχα τη δύναμη να πάω πίσω, δεν ξέρω αν είμαι τόσο δυνατός για να πάω στο ίδιο σημείο όπου είδα πιθανότατα το κομμένο χέρι της κολλητής μου.

Aλλά δεν μπορώ να περιμένω απαντήσεις από την αστυνομία γιατί μπορεί να μη βρούνε καν και να παρατήσουν την αναζήτηση, οπότε πρέπει να το κάνω μόνος μου ακόμα κι αν δεν έχω βοήθεια.

Ευτυχώς τόσο αργά δεν υπήρχε η αστυνομία όποτε μπορώ να πάω άλλη μία φορά να τσεκάρω στα γρήγορα και να φύγω πριν με δει κανένας περίεργος γέρος που κυκλοφορεί τη νύχτα αρπάζοντας παιδάκια, ή ακόμα χειρότερα...

Ήταν ήσυχα απόψε, δεν παιρνούσαν αμάξια επειδή όλοι φρίκαραν με αυτό που άκουσαν στις ειδήσεις έτσι σκέφτηκαν να παλουκόσουν τον κώλο τους σπίτι, καραντίνα φάση.

Επιτέλους είδα από μακριά από το δάσος δυστυχώς, well there's no turning back now.

Πριν φτάσω στην είσοδο τσέκαρα άλλη μία φορά τον δρόμο.
Άφησα το ποδήλατο ήρεμα στο χώμα, άνοιξα τον φακό και προχώρησα αργά και ήσυχα.

Υπήρχε πάρα πολύ ησυχία ποτέ μπορούσα να ακούσω κάθε ήχο που μπορούσε να γίνει, αν και μεταξύ μας ελπίζω να μη γίνει τίποτα.

Αφού περπάτησα λίγο ανήσυχος πήγα στο ίδιο σημείο που βρήκαμε το χέρι, η περιοχή ήτανε όσο να ναι κλεισμένη με ταινίες της αστυνομίας.

Λες και οι άνθρωποι δεν μπορούν να περάσουν από κάτω, η ταινία θα μας απαγορεύσει την είσοδο.

Ήτανε καθαρισμένα αν και υπήρχαν κάποια κόκκινα φύλλα, αλλά τίποτα, δεν μπορούσα να ακούσω κάτι, φαίνεται να μην υπάρχει κάτι άλλο εδώ πέρα όποτε μπορώ να γυρίσω σπίτι.

Γύρισα ήσυχος στο σώμα μου για να κοιτάξω την καγκελόπορτα αλλά...

Ή το μυαλό μου παίζει παιχνίδια ή το δάσος έχει φαντάσματα, θυμάμαι πολύ καλά ότι δεν έκλεισα την πόρτα.