Mutlu Son

Ayrılamam Final

Selammm bunun finaline geldik ama bu demek değil ki bitti, yazmaya tabi ki devam edeceğim ama başka sahnelerin devamını yazacağım. İyi okumalar :)

Aşıkların teninin kavuştuğu uzun bir geceden sonra Kaya, Ender'in kendi hayatındaki önemini, onsuz aldığı her nefesin boşuna gittiğinin bir defa daha farkına varmıştı.

Akrep dokuzu, yelkovan ise onikiyi gösteriyordu. Her ne olursa olsun sabah beş ila altıda kalkan Kaya, gecenin verdiği ağırlıkla dokuzda uyanmıştı. Bir süre gözlerini ovuşturdu ve esnedi. Arkasını dönüp komodinin üstündeki saate baktı, tam uyanamadığından gözleri net görmüyordu. Yatakta doğruldu ve dirseğini yatağına yerleştirdi, başını da eli ile destekledi. Uyanıktı ama rüyada gibiydi, adeta rüyalarını, hayallerini izliyordu, tam karşısında. Ender çok derin uyuyordu. Yüzüstü yatmış, sağ kolu düz duruyordu. Sol kolunu ise dirsekten bükmüş elini yüzüne çok yaklaştırmıştı. Kaya hâlâ onu izliyordu. Evet belki gözleri kapalıydı, ama kaya ender'i her bir ince detayına kadar ezbere bildiği için mavi gözlerine bakabiliyordu.

Ender'i oturduğu mahallenin sokaklarından birinde yürürken ilk defa gördüğü güne gitti. O günden şu an yaşadıkları saniyeye kadar yaşanan her şeyi gözden geçirdi, hatıralar ile birlikte yarım saat geçmişti. Ender'in yavaştan kıpırdadığını fark eden Kaya boşta olan elini Ender'in saçlarına götürdü. Ender gözünü açtığında karşılaştığı manzaradan çok hoşnuttu. Yatakta kendi gücünü kullanarak döndü ve sırt üstü yattı. Kaya kılını bile kıpırdatmadan ender iki elini gözlerine götürdü ve avuç içleriyle gözlerini kapattı, gülümsedi. Ender'in gülmesesine karşılık kaya da gülümsüyoru, onu mutlu görmek kayayı da mutlu ediyordu. Ender gözlerinde olan ellerini yavaşça yüzünde gezindirdi ve gerildi. ''Günaydın uykucu'' ender gülümsedi ''size de günaydın kaya bey'' dedi uykulu sesiyle. Ender oturur pozisyona geçerken konuşmaya başladı; '' sen beni ne zamandır izli-'' ve Ender'in sözü yine kesilmişti, saat tarafından. Yavaşça doğrulan Ender hızlıca bir anda doğruldu, şaşkın bir yüz ifadesiyle ''dokuz otuz mu!? Ya kaya niye uyandırmıyorsun geç kaldım işe'' kaya Ender'in sinirli halini çok seviyordu. Ender tam yataktan kalkacakken Kaya'nın belini sarması ile yatağa geri düştü. ''Yok öyle gitmek'' ender, belini kavrayan Kaya'ya yüzünü çevirdi ''ne demek yok öyle gitmek'' kaya gülümsedi ''bu gün benimlesiniz başarılı iş kadını Ender Çelebi hanım'' ender aniden kaya'nın dudaklarına yapıştı ve hızlıca geri çekildi ''özür dilerim ama işe gitmem gerek başarılı iş adamı Kaya Ekinci bey''. Ender bir şekilde kayanın kollarından kurtulmuş ve yataktan kendini atmıştı. Üstünde iç çamaşırı dışında hiç bir şey yoktu, yerde duran Kaya'nın gömleğini giyindi. Bu sırada kaya ender'İ izliyordu. Ender kayanın gardrobuna yöneldi. Kaya Ender'İn arkasından bağırdı ''yemin ediyorum ender senin kadar işkolik biri görmedim'' ''saol canım'' ''hayır yani herkes senin kadar çalışsa dünya çok daha huzurlu bir şey olurdu'' ''kimse benim gibi olamaz kayacım'' kaya yataktan, ender kayanın gardrobundan birbirlerine bağıra bağıra tatlı tatlı atışıyordu.

Ender kaya'nın yanına geri döndü ''burada kıyafetlerimin olduğunu biliyordum'' kaya yataktan çıktı ''boşandıktan sonra çoğu kıyafetini almadın'' ender boşanma kelimesini duyunca yüzünü düşürdü. Kaya bunu fark edince ender'e yaklaştı. Belinden tutup kendine çekti. ''Özür dilerim'' ender kaya'nın boynunu kavradı elleriyle ''dileme...aman kaya neyse boşver konuşmayalım bunları'' ender geri çekildi ve salona gitmek için odadan çıktı ''ben yukarıdayım''. Kaya bir süre daha kaldıktan sonra Ender'in arkasından yukarı çıktı.

Ender salondaki aynada saçını düzeltiyordu. ''Aaa kaya hayırdır niye giyindin? Nereye gidiyorsun?'' ender kaya'nın yansımasının kendine yaklaştığını fark etti. Kaya arkadan Ender'in beline sarıldı ''seni ben götüreceğim işe'' ender aynadan kayaya baktı ''e benim arabam ne olucak?'' ''Dönüşte buraya geliyorsun o yüzden bir önemi olduğunu sanmıyorum'' ender kayanın bu emin konuşmalarını çok seviyordu hoşuna gitmekle kalmıyor, devam etmesi için terslemek istiyordu, ama bu sefer yapmadı. ''Çok eminsin buraya geleceğimden gördüğüm kadarıyla'' kaya yavaşça geri çekildi ve salondaki koltuğa oturdu ''söz konusu sen olduğunda...'' kaya ender'e, ender Kaya'ya çapkınca gülümsüyordu. Ender durdu ve kaya'nın yanına oturdu. ''Bir daha asla yaşamayalım böyle bir şey, birbirimizi, birbirimize hasret bırakmayalım bir daha'' kaya'nın yüzünü bir masumluk bürüdü, ''asla'' dedi ve sevdiği kadına bir daha asla bırakmayacak bir şekilde sarıldı...