2. Bölüm

20 4 2
                                    

Önceki bölümden :

Oturduğumuz apartmanla yan apartmanın arasındaki boşluğa  saklandım ve birazdan İdil'in tatlı söylenmelerini dinlemek için beklemeye koyuldum.

İdil'den
Barlas  2 saattir söylenip duruyor.
Hayır yani biraz daha beklesen ölür   müsün be adam.

Bak bak birde gidiyormuş.  Barlas'ın bir kez daha bağırmasıyla yerimden sıçradım.

Odamdan çıkıp evimin koridorunda ilerlerken  dış kapının kapanmış olduğunu gördüm. Açıkçası şaşırmadım değil yani Barlas ve beni bırakıp gitmek.

Neyse ben emniyette ona bi güzel tribimi atarım. Ohhh olur onada  beni bırakıp gitmek neymiş görür o zaman.

Dış kapıyı açıp ayakkabılarımı giydiğim gibi merdivenlerden inmeye başladım. Apartman kapısına gelene kadar da söylenmeyi unutmadım.

Apartmandan çıktım belki Barlas efendi beni bırakıp gitmemiştir diye etrafa bakındım ama nerdeeeee. Gitmiş öküz.


Neyse diyip yürümeye başladım. Zaten emniyet buraya yürüme mesafesinde 15 dakika. Her gün Barlas 'la yürüyordum bugün tek başıma olunca birgarip oldum.


Alıcağın olsun Barlas bende seni gebertmezmiyim.

Yol aşağı yürüyordum ki arkamdan adım sesleri duymam bir oldu. Yavaşladım biraz ve çaktırmadan arkama baktım ama kimseyi göremedim.

Biraz hızımı arttırdım ve sağ elimi belimin arkasında dura  silahıma attım yavaşça.

Bu aralar abim Doğan ve benim başımda Dilşah ve Şivan  kardeşler diye bir bela var.

Abim asker olduğu zamanlarda bir terörist örgütünün elebaşını  yani Baran Herez'i öldürmüştü.

Tabi Türk Silahlı Kuvvetleri'nden bi astsubay elebaşlarını vurunca dellendiler.

Abime bıçak bilediler.  Şivan ve Dilşah abimin onlara yaptığı gibi yapıp kardeşini öldürmek istiyorlar yani beni.


Bu bana yapılacak işmi be  hemde Barlas 'la düğünümüze 1 ay kala.


O yüzden çok dikkatli olmalıyım daha doğrusu olmalıyız. Bu tehlike hepimiz için geçerli abim, yengem Şeyma, Barlas, ben ve ekipteki diğer herkes ve aileleri  için.

Hepimiz çok çok dikkatli olmalıyız. Bu adamların eli kolu uzun terörist diyoruz yani boru değil.

Arkamdaki adım sesleri yaklaştıkça yaklaştı. Bu sefer emniyet yoluna ters giden bi yolu seçtim ve  tenha bir sokağa girdim.

Burda ya adamı indiricektim yada... İndiricektim işte.

Arkamdaki adım sesi bi an duraksar gibi oldu. Çaktırmadan baktım ama hala kimse  yok.

Gaipten sesler duyamam dimi. O zaman arkamda biri var ya da birileri.

Aniden omzumda bir el hissedince kim diye bakmadan kolunu ters tarafa kıvırdığım gibi adamın tuttuğum kolunun arkasına çevirdim ve yanında bulunduğum arabaya yasladım.

Namlunun Ucundaki Aşk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin