ONSRA

1.BÖLÜM

İçime sinen güzel bir kurguyla karşınızdayım. Ben bu kurgu için çok umutluyum, umarım siz de seversiniz.

İyi okumalar 🖤

■ ■ ■

Siyah deri pantolonumun üstüne siyah dar kazağımı giydim. Siyah botlarımı da giydikten sonra aynanın karşısında geçtim. Düz siyah saçlarımı şekillendirme gereği duymadan direkt göz makyajına geçtim.

Mavi gözlerimin rengini belirginleştirecek hafif makyajımdan sonra hazırdım. Aynada son kez kendime baktım. Gayet iyi gözüküyordum.

Her ne kadar gece gördüğüm kabuslar yüzünden uyuyamasam da makyajımla bunu iyi gizlemiştim.

"Alesya, biz iniyoruz. Acele et!"

Silva'nın sesini duymamla hemen odanın kapısına doğru seslendim.

"İnin siz, geliyorum ben."

Odanın açılıp kapanma sesini duyduktan sonra biraz bekledim. Sonra hemen kapıya ilerledim. Sessizce açıp merdivenlere baktım. İnmişlerdi. Me olur ne olmaz etrafıma da baktım. Bütün kapılar kapalı, koridor boştu.

Uzun koridorda tam 52 tane oda vardı. Her oda 2 kişilikti. Oldukça büyük ve lükstü. Ömrümüzün büyük bir kısmını geçirdiğimiz bu yer gerçekten güzeldi.

2 bölümden oluşan odalarımızda bir kısımda yataklar bulunurken diğer kısım mini bir salondu.

Salondaki televizyonun alt kısmında, televizyon ünitesinin bir parçasıymış gibi duram mini bir buzdolabı, rahat koltuklar, ortada modern bir sehpa vardı. Tek sıkıntı mobilyalar koyu kahverengiydi. Sıkıntı mobilyaların koyu kahve olması değil, koyu renk duvarla birleşmesi. Kesinlikle geceleri korkunç ve ürkütücü bir kasvet oluyordu.

Koridorda kimsenin olmadığından emin olduktan sonra ne olur ne olmaz kapıyı kilitledim. Hızla yataklarımızım bulunduğu odaya geçtim. Odanın tam ortasında paravan gibi bir duvar vardı. Bu sayede oda ikiye bölünmüştü. Odaya ilk girince duvara yaslanmış bir yatak vardı. Sol kısımdaki aralıktan geçince de ikinci bir yatak görünüyordu. Arka kısımda kalan bölüm bana aitti. Ön tarafta ise Silva yatıyordu.

Özellikle bu kısmı seçmiştim çünkü odaya ilk girince benim kısmım görünmüyordu. Sol taraftaki boşluktan geçmek gerekiyordu. Kimse de benim kısmımı görecek kadar iki genç kızın yatak odasına girmez heralde.

Kendi kısmımın göz önünde olmasını istemememin nedeni, sırlarımın olmasıydı. Herkesten gizlemem gereken bazı şeylerim vardı. Şimdi ise onlardan birine muhtaçtım.

Kendi kısmıma geçtikten sonra hemen yatağımın yanına gidip yere çöktüm. Elimde yere birkaç kere vurduktan sonra yerdeki parkenşn bir ucu kalktı. Hemen parkeyi kaldırdım. Parkenin altındaki gizli bölmeye koyduğum kasayı çıkardım. Kasaya şifresini girdim ve kapağı açtım.

Göz ucuyla kapıya baktım. Acele etmeliydim. Her an biri gelebilirdi. Kasayı açar açmaz içindeki iğnelerden birini alıp hızla kasayı kapattım. Elimdeki iğneyi paketinden çıkardım ve sağ elime aldım.

Boğazlı kazağımın boynunu hafifçe aşağı indirip açtım. İğneyi boğazıma saplayıp yavaş yavaş içindeki ilacı enjekte ettim. İlaç bitince iğneyi çıkarıp parkedeki bölmeye, kasanın hemen yanında duran diğer kullanılmış iğnelerin yanına koydum. Çöpe atamazdım, aksi taktirde yakalanabilirdim.

Parkeyi belli olmayacak şekilde yerleştirdim ve hızla ayağa kalktım. Üstümü başımı düzelttikten sonra odanın anahtarını aldım ve çıktım. Artık kahvaltıya gidebilirdim.