after marriage 💒 sekai

16. bölüm

Sehun sürücü koltuğunda köye adım attıklarından beri hiç konuşmayan iki adama bakmıştı. Sanki onun elinde büyümüş gibiydi. Nasıl bu kadar benzeyebilir diye düşündü. İkisinin de gergin olduğu her hallerinden belliydi.

"Jongin ilk Annie anneme gitmek ister misin? Babanın da tedirginliği biraz gider yoksa tekrar hastaneye gitmek zorunda kalacağız gibi. Korkma baba tablolarımı alıp sonra hepsini geri iade ettiniz diye ailem size tokat atmayacak. Hem hepsi satıldı zaten değil mi?"

Kahkaha atmıştı biraz ortamı neşelendirmek istiyordu.

Phill "Ailene de sana da çok mahcubum oğlum. Söz ömrümün geri kalanını sizin mutluluğunuz için geçireceğim. Ben iyiyim çocuklar sadece onu çok özledim"

"o zaman anneme gidelim baba. Sonunda ailemizi tamamlayalım"

Mezarlığa vardıkları zaman geride duran Sehun onları izliyordu. Jongin ile buraya son gelişlerini hatırladı. O günü keşke kocasının hafızasından silebilseydi. Her şey için kendini suçlayan kimsesiz kalan Jongin'i o şekilde görmek dayanılmaz acı vermişti. Şimdi ise babası yanındaydı asla bırakmayacak onun her an yanında olacaktı. Sehun uzun süredir olmadığı kadar huzurluydu. Çünkü Jongin'in köy fobisinden kurtulduğunu hissediyordu. "Artık ölsem bile gözüm arkada kalmaz Jongin, kalbinde olan o baba yarası kapandı"

Phill "geç kaldığım için affet sevdiğim. Bu yaşlı adamın kalbi senin sevgini hak etmedi. Babamın istediğini yapmak zorundaydım. Sizi korumak için yapacak başka hiçbir şeyim yoktu. Ölene kadar size zarar vermekle tehdit etti beni. Tüm gücü elime almak için çalıştım o zaman dönüp size sahip olabilirdim."

Jongin kendi gözyaşlarını silmeden babasının gözyaşlarını siliyordu.

"Biz seni kabul ediyoruz, baba. 19 yaşında bize ne kadar sahip çıkabilirdin ki. Annem seni hiç suçlamadı bir kere bile şüphe etmedi senden. Annem seni hep sevdi baba."

Yaşlı adam huzura kavuşmuştu. Sarıldığı oğulun saçlarını okşadı. Çok uzun süre bunu beklemişti. Jongin onu affetmiş hatta baba demeye bile başlamıştı fakat asla dokunmamıştı yanında bile yürümüyordu. Şimdi ise annesinin önünde ona ilk sarılan, gözyaşlarını silen oğlu olmuştu. Yaşlı adam mezardaki karısına dönerek

"Beni artık yanına almalısın sevgilim, seni çok özledim. Yaşayamadığımız mutluluğu orada birlikte yaşayalım. Ömrüm boyunca seni bekledim az kaldı geleceğim sevgilim"

Sehun arkalarından yaklaşıp

"Hey daha yeni bizi buldun baba, hemen gitmekten bahsediyorsun. Annem biraz daha seni bekleyebilirmiş bana öyle dedi."

Ardından kucaklaşıp arabaya yürümeye başladılar.

~~~~~~~

Evde yemeklerini yiyen çifte May sitemli gözlerle bakıyordu. Geldiklerinde dünürüne cazgır gözükmek istemediği için büyük bir olgunlukla eve kabul etmişti. Nat ve May, beklenilenin aksine ne bir söz ne bir dayak hiçbir şey yapmamışlardı. Jongin bakışlardan bunalıp sonunda dayanamayarak konuşmaya başladı

"anne lütfen bakmayı kes boğazımda kalıyor"

May sanırım dünürüne güzel gözükme planını bir köşeye bırakmıştı

"seni neden eve aldım ki sokakta kalmalıydın"

Sehun'un kocasını korumak adına

"anne lütfen kocamı üzüyorsun"

Phill "haklısınız May hanım köye sokmamak hakkınızdı. 5 senedir köye gelmediğini öğrendiğimde ben de şok oldum"

Jongin "baba beni koruman gerekiyor"