Sonsuz AŞK

1.Bölüm ''İHANET''

Evet işte ilk ve yeni hikayemiz bu . İkizimle hikayeyi yazarken çok egleniyoruz.(İkiz dediğime  bakmayın.Öz olmasakta tıpatıp aynıyız  ve en yakın iki dostuz.Bu yüzden öyle diyorum.İrem kardeşim bu bölüm sana...) Hikayenin iyi bir yere geleceğini umut ederek yazıyorum.Yazım hatası olursa affedin ...Çok heycanlıyım zamanla düzelir ve bende alışırım....

Hiçbir zaman hayatımdan sorunlar eksik olmazdı.Sanki bir tür mıknatıs gibi nerde bir sorun var hepsini kendime çekiyordum.Önce annem dediğim kadın babamın ortağıyla kaçıp bizi terketmişti. O kadın yüzünden hep sorunlu bir çocukluk yaşamıştım.Benden hem anne sevgisini hemde baba sevgisini çalmıştı.Aile ne demek hiçbir zaman öğrenememiştim.Babam o kadının kızı olduğum için hep benden nefret etmişti..Bunu bana hissettirmemeye çalışsada ben bunu biliyordum.Eskiden yani ben küçükken babamla çok iyi anlaşırdık.O çok iyi bir baba ve çok iyi bir iş adamıydı.Ama artık iyi bir baba değildi sadece iyi bir iş adamıydı.

Eymen'in sorduğu soruyla düşüncelerimden sıyrıldım. ''Sen ne dersin Eylül? Akşam ki partiye gidiyormuyuz?''dedi. ''Ah evet .Bu akşam parti vardı degil mi?''dedim. Bütün masa benim vereceğim cevabı beklyordu. ''Aslında çocuklar ben hiç gelmesem daha iyi.Zaten bugün çok yorgunum'' dedim. Masada yükselen itiraz sesleri yükselirken ben ''Uzatmayın artık gelmek istemiyorum ''dedim.

AKŞAM

Yatağın üzerine uzanıp kulaklığımı takıp en sevdiğim şarkı olan ''Need you now'' u açtım. Bu şarkı hep bana huzur vermişti.Ne zaman kendimi yalnız ve birine ihtiyaç duysam bunu dinlerdim.Telefonun çalmasıyla ayaklandım. Ekrana baktığımda arayanın Bilge olduğunu gördüm.Telefonu açmamla bir çığlık sesi duydum.''Eylül !! Kaldır o tatlı kıçını ve hemen hazırlan,çünkü partiye gidiyoruz !!'' Bilge'nin sesini duymamla neşem yerine geldi.''Sakin ol kızım ne bu heyecan .''dedim.  Bilge hiç nefes almadan konuşmaya devam etti. ''Akşam ki partiye kesinlikle giidiiyoruz ! Emre de orada olacakmş tamam mı?'' dedi.''Sen git işte İrem 'le beraber .ben gelmek istemediğimi sana söylemiştim.''dedim.''İtiraz kabul etmiyorum bir saate İrem 'le kapıdayız hazırlanmaya başlasan iyi edersin.''dedi ve telefonu kapattı.Yataktan kalkıp giyinmek için giysi odasına gitim. dolabı açıp gözüme çarpan siyah mini straplez elbiseyi elime aldım.Ayakkabı olarakda siyah topuklu ayakkabımı aldım. Üzerimi giyinip makyaj masasına oturdum .Maşayı fişe takıp o ısınırken bende makyajımı yapmaya başladım.Daha sonra maşayla saçıma şekil verdim. Yatağımın üzerine bıraktığım çantamı alıp telefonumu içine koydum.Aşağıdan gelen korna sesiyle koşarak indim.Araç yolunda İrem 'in Range Rover 'ınını gördüm.Koşarak arabaya ilerledim.Arabaya biner binmez kızların iltifat yağmuruna tutuldum. Ben onların bu sözlerine gülümseyerek cevap verirken İrem'in hiç bitmeyen Enrique Iglesias hastalığı yüzünden yine araba da onun şarkılarını dinliyorduk.Partinin olduğu mekana gelince İrem arabayı park alanına çekti. İçeri adımımızı atar atmaz etrafımızı sigara,alkol ve ter kokusu sardı.Kızlarla beraber bir masaya oturduk.Neredeyse bütün okul buradaydı. Ama Eymen ortalıkta gözükmüyordu.Kızlara dönerek ''Kızlar Eymen'in geleceğinden eminsiniz değil mi?dedim .Bilge''Bize geleceğini söylemişti''dedi.''O zaman ben bir etrafa bakacağım''dedim .Onlar kendi aralarında konuşurlarken ben de büfenin olduğu tarafa yöneldim. Kalabalığı bölerek etrafa göz gezdirdim.Emir'i görünce onun yanına ilerledim .Emir Eymen 'in en yakın arkadaşıydı.Beni görünce etrafındakileri bırakıp benim yanıma geldi.''Naber güzellik''dedi. ''İyi sen nasılsın '' ''ben her zaman ki gibiyim ''dedi. Gözlerim etrafı tararken Emir ''Ne o birini mi arıyorsun''dedi.''Evet ya Eymen'i arıyorum ama yok onu gördün mü ?''dedim. ''Eymen mi? Onu en son üst katta çocukların yanında gördüm''dedi.''O zaman ben bir üst kata bakayım''dedim.''peki tamam''dedi.Üst kata çıkan merdivenleri hızlı hızlı çıktım.Koridorları tek tek kontrol ettim.Ama hiç bir yerde yoku.Tam aşağı inmek için dönmüştüm ki koridorun sonundan sesler gelmeye başladı.Adımlarımı hızlandırıp o tarafa doğru yürüdüm. Eymen 'inin bir kızı duvara yaslayıp,başını kızın boynuna gömüp bir şeyler fısıldadığını ve kızın onun bu sözlerine gülüşünü gördüm.Elim ayağım titrerken ne yapmam gerektiğini şaşırdım.Ben nefes almakta zorlanırken kızla göz göze geldim.Bana sürtükce bir sırıtış atarak Eymen'i kendine daha çok çekerek kulağına bir şeyler fısıldadı.Eymen hemen kafasını kaldırıp arkasına döndü.Beni görünce gözleri büyüdü.Kızı kendinden uzaklaştırarak bana doğru gelmeye başladı.''Eylül ,bak yanlış....''daha fazlasını dinlememek için arkamı döndüm.Koşarak merdivenleri indim.kalabalığa karışarak barın arka kapısından dışarı çıktım.Ağlamak istemiyordum ama göz yaşlarım istem dışı şekilde gözlerimden dökülüyordu. Nerede olduğuma bakmaksızın yürümeye devam ettim .Gecenin karanlığında etrafımı göremez olmuştum.Ayağımın bir şeye takılmasıyla dengemi kaybettim.Ben kendimi yerde bulacağımı sanırken bir çift kol tarafından tutulmayı beklemiyordum.Beni tutan kolların sahibine bakmak için kafamı kaldırdığımda böyle bir yakışıklıyla karşılaşmayı hiç mi hiç ummuyordum...... 

Eğer okuduysanız oy vermeyi unutmayın...Okuyan hekese teşekkürler.Fikirlerinizi açıkça söyleyin eleştiriye açığım.Herkezin olduğu gibi benimde hatam olur mutlaka....

Sevgilerle Kalın.......

2.Bölümde görüşmek üzere.