Sonsuz AŞK

4.Bölüm ''Büyük Tartışma''

   Evet arkadaşlar sizi Eymen 'le tanıştırayım. Medya da bulunan yakışıklımız Eymen ...
Eymen bu kitapta ne kadar kötü karakter olsa  da gerçekte kendisine aşığım...Bu sebepten Eymen olarak onu seçtim , umarım beğenirsiniz.  İyi okumalarrrr......

Miraç'la beraber  koruluğu geçerek evin ön bahçesinde ki araç yoluna geldik. Adımları yavaşlatıp Miraç 'a döndüm.''Bugün benim yanımda olduğun için teşekkür  ederim.''dedim. Miraç en samimi gülümsemesiyle '' Şimdi daha iyi misin ?''dedi.  ''Evet ,sayende şimdi daha iyiyim ''dedim. ''O zaman.....'' Miraç daha sözünü tamalayamadan tanıdık bir ses onun sözünü kesti '' EYLÜL !!! '' İsmimi söyleyen kişiye bakmak için arkamı döndüm ve darmadağın olmuş bir Eymen  gördüm. 

Onu gördüğüm an gözlerimin önünde  dünkü  gördüğüm sahneler belirdi. Tekrar tekrar o sahneleri yaşamak bana acı veriyordu.Eymen benim güvenmek istediğim tek erkekti. Onunla çıkmaya başlamadan önce hayatım bir kabus gibiydi gerçi şimdi de öncekinden  bir farkı yoktu. Eymen 'e bakarak ''Ne arıyorsun burda ? Hangi yüzle karşıma çıkarsın ? ''dedim .Eymen bana doğru yaklaşarak '' Eylül önce beni dinlemen gerek ..... '' bana gittikçe yaklaşırken '' Sakın yaklaşma , artık senin o iğrenç suratını görmek istemiyorum , ne seni görmek ne de sesini duymak istiyorum ''dedim. 

Göz yaşlarımı engelleyemiyordum. İhanetin bu kadar acıtacağını hiç ama hiç bilmiyordum.Şimdi babamın annem tarafından ihanete uğradığında ne hissettiğini daha iyi anlıyordum. Eymen '' Eylül ben gerçekten böyle olsun istememiştim. O gece çok içmiş olmalıyım , hiç bir şeyi tam olarak net hatırlamıyorum ''dedi.

 İçimde ki acı giderek büyüyerek öfkeye dönüştü , ona doğru yaklaşarak  gülümsedim . Ona doğru gelmemi ve gülümseme sevinmiş gibi '' Beni dinliyeceğini biliyordum '' dedi. Ben tam onun karşısına geçerek gülümsememi daha da büyüterek'' Sarhoş olup olmaman umrumda değil! Seni asla  affetmeyeceğim ! Şimdi defol  buradan !'' dedim. Eymen 'in suratında ki gülümseme gittikçe solarken  arkamı dönüp eve doğru yürümeye başladım.

 Ama Eymen 'in kolumu tutup çekmesiyle durdum. Eymen '' Beni dinleyeceksin ,dinlemek zorundasın ''diyerek kolumu sıktı. Kolumu kendime çekmeye çalıştıkça daha çok sıkıyordu. ''Bırak canımı acıtıyorsun ''dedim . ''Beni dinlemezsen bırakmam ''dedi. Ben bırakması için bağırırken, bir kol beni belimden tutarak kendine doğru çekti.Bakışlarımı beni tutan kolun sahibine çevirdim. 

Miraç ''Kızı bırak !!''dedi. Aklım o kadar karışmıştı ki Miraç 'ın burada olduğunu tamamen unutmuştum.Eymen bakışlarını önce Miraç 'a sonrada beni tutan koluna baktı.'' Sen de kimsin? Ve kız arkadaşımı tutmayı bıraksan iyi edersin ''dedi .Bana hala kız arkadaşım demesine kızarak '' Ben senin kız arkadaşın değilim !'' dedim. Miraç Eymen 'e gülerek ''Duydun kızı ,şimdi buradan toz olsan senin açından iyi olur ''dedi. Eymen sinirlenerek ''Yoksa ?Gitmezsem ne yaparsın ? ''dedi.

Miraç belimdeki elini hafifçe çekerek ''Bence bunu bilmek istemezsin '' dedi.Eymen gülerek yumruk yaptığı elini  Miraç 'a doğru savurdu. Ben Eymen 'in bu davranışına çığlık atarken ,Miraç Eymen 'in elini tutarak kolunu ters çevirdi ve ''Sana bir şans verdiğimi düşünüyorum ve sen bu şansı geri tepiyorsun.Sana acıyorum''dedi. Eymen 'in giderek büyüyen sinirini görebiliyordum.Tekrar Miraç 'a vurmak için yeltenince , bu sefer Miraç da karşılık verdi. Eymen yüzüne yediği yumrukla yere savruldu. Miraç Eymen 'e doğru dönerek ''Bir daha seni burada görmeyeyim ''dedi. Daha sonrada yanıma gelerek elimden tutup ''Hadi yürü ''dedi. Miraç'la beraber içeri girerken Eymen ''Senden vazgeçtiğimi sanma sakın Eylül !!''dedi.