Sonsuz AŞK

2.Bölüm"Artık bende bu evde yaşıyorum"

Selam arkadaşlar .İlk bölümde net bir açıklama yapamamıştım.Ayrıca ilk bölümün kısa olduğunu da biliyorum ama yani adı üstünde ilk bölüm ... Bu hikaye benim ve ikizimin hikayesi.Bu bizim wattpad deki ilk hikayemiz olacakumarım beğenirsiniz...Ayrıca arada telefondan yazdığım zamanlarda olacağı için şimdiden bir yanlış olursa affedin....

Gecenin karanlığında etrafımı göremez olmuştum.Ayağımın bir şeye takılmasıyla dengemi kaybettim.Ben kendimi yerde bulacağımı sanırken bir çift kol tarafından tutulmayı beklemiyordum.Beni tutan kolların sahibine bakmak için kafamı kaldırdığımda böyle bir yakışıklıyla karşılaşmayı hiç ummamıştım.

O kadar güzel bir yüzü vardı ki sadece yakışıklı demek yetmezdi.Kahverengi hafif dalgalı saçları,sıcacık kahverengi gözleri ve sert kıvrımları olan bir çenesi vardı.Bakışlarımı yavaş yavaş dudaklarına indirdim.Dudakları o kadar güzeldi ki,ince bir çizgi halinde kıvrılan o güzel dudakları..... 

Neyim vardı benim.Bir anda ne yaptığımı fark ederek adını bile bilmediğim bu yakışıklının kollarından sıyrıldım.

Göz yaşlarımı elimle silerek ''Ne var ,benden ne istiyorsun?''diye sinirle kaşlarımı çattım.Sorduğum soruya ne cevap veriyordu ne de cevap vermek için kılını kıpırdatıyordu.

Sinirlenmemi engellemeye çalışırken o bana boş gözlerle bakmaya devam ediyordu.Yüzünde hiçbir ifade yoktu.Gözleriyle beni incelemeye devam ederken bakışlarını önce dudaklarıma sonra da tekrar gözlerime çevirdi.Başıma bir gelmeyen bu vardı oda gelmişti.

Önce ihanete uğramıştım sonra da ıssız bir sokakta tanımadığım bir yabancı tarafından alı konuluyordum. Artık daha fazla dayanamayıp ,sinirlenerek arkamı dönüp yürümeye başladım.İki adım daha atamadan tekrar arkaya doğru çekildim.İşte şimdi çileden çıkmıştım.Ne alıp veremediği vardı şu kolumla anlayamamıştım ki.Hızla arkamı dönüp kolumu geri çekip bağırmaya başladım ''Ne var lanet olasıca ne var ?Ne istiyorsun ?''.

Çocuğun yaptığı tek şey bana bakmaktı .Bu çocuğun insanları çileden çıkarmak gibi zevki mi vardı anlamıyordum ki.Ayrıca ben tanımadığım bir çocukla yakışıklı bir çocuk olduğunu belirtmek isterim ıssız bir sokakta tek başıma ne yapıyordum ki.Üstelik yaptığımız tek şey bakışmaktı...

''Ne oldu ? neden ağlıyordun?''çocuğun sesiyle kendime geldim.''Sanane ister ağlarım ister gülerim,senden izin mi almalıyım.Hem sen kimsin ki bana hesap soruyorsun ?sen kendini ne sanıyor...''cümlemi bitirmeme izin vermeden ''Çok konuşuyorsun sana sadece neden ağladığını sordum.Gevezelik edip de başımı ağrıtmanı değil..''dedi. 

Haaaa ne dedi bu şimdi.Ben mi yanlış duydum yoksa bu çocuk fazla mı küstahtı.Hem soruyor hem de ....''Konuşsana dilini mi yuttun,yoksa bir defa da anlamıyor musun?''dedi.Giderek sinirlerimi bozuyordu.

''konuşsana Aptal mısın?''dedi.

Artık canıma tak etmişti.Çocuğa doğru yaklaşarak sanki bir sır verecekmiş gibi eğilerek ''Az önce aldatılmış olabilirim''dedim.Daha sonra geriye çekilerek ''Oldu mu öğrendin ,şimdi mutlu musun.Siz lanet erkekler yüzünden neden hep biz kızlar ağlıyoruz ki ?Aslında size olduğunuzdan fazla değer veriyoruz ,hepiniz birer hayvansınız...''dedim.