PROBLEMLİ

••Bölüm 4••

1 HAFTA SONRA

"Sevgilim ağaç oldum beklemekten, bak kök salıyorum."

"Tamam Batuhan geldim, işte."

"Ama okula geç kaldık."

"İnanmıyorum bunu sen mi söylüyorsun?"

ikimizde gülmeye başladık. Evet gördüğünüz gibi bir hafta içinde çok şey oldu. Mesela benim Batuhan' la çıkmam gibi.

Daha da ilginç olanıysa okulda hala tek tanıdığım kişinin Batuhan. Hiç kimseyle arkadaş olamadım. Zaten okuldaki egosu beyninden büyük insanları tanıyıp tanımamam hiç de umrumda değil.

Okulda kavgasız bir gün geçmiyor. Hatta bir keresinde çocuğu gözlerimin önünde bıçakladılar. Bu insanlar hiç mi korkmuyorlar Allah aşkına..

" Daldın gittin cevap bekliyorum." Batuhan'ın sesiyle kendime geldim.

" Şeyy.. Ne sormuştun?"

"Önemli bir şey değildi, boşver." üstüne gitmeyerek konuyu kapattım. Önemli olsa söylerdi zaten.

Öğle arasından sonra Batuhan'la birlikte sınıfa doğru yürüyorduk.

Sınıfa girdiğimizde çantanın başında bir grubun toplanmış olduğunu gördüm. Ne olduğunu anlamak için ilerlediğimizde gözüme masanın üstünde duran bıçak takıldı.

Çantamı kurcalamış olamazlardı değil mi? Müdür yanıma yaklaşıp

"Bu bıçak senin mi?" diye sorduğunda başımı sallamakla yetindim.

Ne zaman babamı hatırlasam avucuna bıçakla kesikler atardım. Üzüntümü ancak acı giderirdi. Birazda olsa kafamı elimdeki kesikle meşgul eder babamı unuturdum.

Kalabalığın içindeki bir kız bana doğru yaklaşarak konuşmaya başladı.

" Yasak olduğunu bilmiyor musun? Okuldan atılmalı hocam." ardından sinsi sinsi güldü.

Bu kızı tanıyordum. Batuhan'dan hoşlanan kızdı bu. Batuhan yüz vermediği için bana takmıştı. İlk günden hoşlanmamıştım zaten. Kesin herşey bu kızın başının altından çıkıyordu.

Müdür tekrar konuşmaya başlayınca dikkatimi ona verdim.

" Ömür üzgünüm ki disipline gitmelisin, bu davranışın çok yanlıştı. Ayrıca bu tarz disiplin suçlarının cezası genelde okuldan atılmaktır."

"O zaman disipline gitmeme gerek yok, hemen atın." diye aniden bağırdım.

Herkes bu tepkime şaşırmış görünüyordu. Çokta umrumdaydı. Başından beri hiç istememiştim okula gitmeyi. Annem zorlamıştı.

Çantamı alıp hızla sınıftan çıktım.

Arkadan Batuhan'da geliyordu. Benden bir açıklama istediğini biliyordum. Aslında hakkında vardı. Ama şu an konuşcak bir durumda değildim. Kendimi sakinleştirmem gerekiyordu.

Hala yürümeye devam ederken "Batuhan sınıfa git ben seni sonra aradım. Eğer şimdi konuşursam kalbini kırarım." dediğimde ayak sesleri yavaşladı ve bir süre sonra kesildi. Beni takip etmediğine sevinmiştim.

**

Eve geldiğimde anneme seslendim ama cevap vermedi.