CHAPTER 1

66 28 10
                                    

"Ylona pupunta kaming mall sasama ka?"

"Hindi na may gagawin ako eh."

Vacant namin next period kaya may time para lumabas. But i refused to join them, may iba pa akong gagawin at mas mag e-enjoy ako rito.

I smirked.

I went straight to my locker and change my uniform to jerseys.

I was about to go to the court when Isaias saw me.

"Oh saan ka na naman pupunta? May subject kayo sumbong kita sa kuya mo."

"Vacant namin." he arched his brows.
Pinag hahamapas niya rin ang mga katabi niyang lalaki.

"Tangina niyo pinsan ko yan!" He warned them.

Naka maiksing jersey short lang kasi ako at oversized white shirt.

"Hatid na kita pau-pau napaka daming manyakis sa mundo."

"Parang ikaw lang." Inosenteng sabi ko.

"Oo parang ak- Hoy! Hindi ako manyakis pau-pau ah."

"Oo naman! Ikaw kaya ang pinaka mabait sunod sa kapatid ko diba?"

"Totoo yan! Tama yan pau-pau"

Parang tanga lang siyang tango ng tango at sisipol sipol hanggang sa mahatid niya ako sa court.

As the usual marami na namang players at students ang naka tambay sa bleachers.

"Kanino ka sasabay mamaya?"

"Ate Moreen will pick me up."

He nodded before putting his both hands up asking for a high five.

I smiled and jump high.

"Nice! Enjoy your game bye!"

"Thanks!"

May mga ilang estudyante ang naka upo sa bleachers sa malapit sa akin at sa kabilang ring ay may nag pa practice. Nilapitan ko ang isang player na kaibigan ng kuya ko.

"Nic! pwede ako mag laro?"

"Sige lang dito lang kami sa kabilang ring." He answered while smiling.

My smile grew wider.

"Thanks!"

"Matatalo mo na kami sa basketball Ylona! Galing mo na ah," one of his teammates tease me.

I shook my head and dribble the ball away from them getting shy because of the compliment.

I was into sports ever since. I don't like joining clubs for communication purposes because I find it boring. But i am not a loner or a silent person because i can communicate effectively.

Mas madalas akong nasa court kapag vacant kaysa nasa library. I don't like books though i know how to read.

Mag isa akong nag di dribble ng bola at nag sho-shoot, may practice kasi sila Nic kaya hindi nila ako masalihan.

I was about to throw the ball for three points when a student suddenly run towards the court.

My eyes widened.

Basta ko nalang naihagis ang bola at napapikit ako ng tumama sa mukha ng babae ito.

"Margaret!" A man run towards her.

Napatakip ako sa bibig ko at dali daling tinakbo ang babae na naka higa sa sahig.

"Oh my gosh! I'm sorry.. I'm sorry" i said panicking when i saw a blood on her nose.

OPTIONS AND CHOICES (COMPLETED)Where stories live. Discover now