The Unforgettable Night

Chapter 9

REA POV

Pumasok sa office ko ang secretary ko. "Ma'am, Mr. Salvador is here." Aniya.

"Let him in." I said.

I'm busy checking the files. I know why dad wants to see me. Ipipilit na naman niya na siya ang dapat na maging CEO.

"Hindi mo talaga ako susundin Rea!" Yan ang unang bungad niya sa akin.

"Mr. Salvador relax. Umagang-umaga high blood ka na d'yan." Natatawang Sagot ko.

"And for your question. No Mr. Salvador, hindi ko isusuko ang posisyon ko and that's Final." Seryosong saad ko.

Umigting ang panga ni dad.

"Rea, i'm doing you a favor. Kausapin mo si Mom na ako dapat ang gawin n'yang CEO." Inayos ko ang pagkakaupo.

"Mr. Salvador again. Hindi ko na mababago pa ang desisyon ni Mamita. Kaya tanggapin mo na lang ang realidad. I'm the CEO and your just sa COO." Kung tutuosin nga maganda pa din ang posisyon niya ngayun sa company.

Kaya lang naman siya nilagay ni mamita bilang COO dahil iniisip pa din niya na naging parte ng buhay ng anak niya at sakin si Dad.

"Rea, makinig ka sakin. Kapag di mo kinausap si mom. Isa sa inyo ang malalagay sa panganib. Kaya sundin mo na lang ako." Desperadong saad ni dad.

"Hindi kita maintindihan dad. Bakit ba gustong-gusto mo maging CEO? Hindi pa ba sapat na nakuha niyo na ang lahat sakin? Pati ba naman pinaghirapan ni mamita kailangan niyo din kunin."

"Rea sundin mo na lang ako." Umiling ako at tumayo.

"Kahit ano pa ang gawin mong pagbabanta sakin. Hindi ako papayag. So you better leave now." Galit na sabi ko sa kanya.

"Pagsisisihan mo ito Rea." Umalis na si dad. Nang mawala na siya sa paningin ko tyaka lang ako nakahinga ng maluwag..

Kaya mo to Rea.. dapat kayanin mo kasi nagsisimula palang ang lahat.

Pakikipag-usap ko sa sarili.

Naging busy ako hanggang sa sumapit ang alas singko. May tumatawag sa phone ko. Pangalan ni mamita ang nalagay.

Sinagot ko agad ang tawag.

"Yes mamita?" Tahimik ang kabilang linya.

Maya-maya ay nagsalita. Hindi si mamita kundi ibang tao. Naibagsak ko ang hawak na phone. Parang naninikip ang dibdib ko sa sakit. Tumulo ang luha ko. Nang matahuhan ako ay agad akong umalis sa office.

Nagmamadali akong sumakay sa kotse at nagpunta sa hospital.

Kinakabahan ako. Hindi pwedeng may mangyaring masama kay mamita. Hindi ko kakayanin kapag may mangyaring masama sa kanya.

VINCE POV

"Iho, i'm so happy you came." Akmang yayakap sakin si mom ng umiwas ako.

Tumikhim ako at tinignan ang paligid. Wala pa din pinagbago ang mansyon ng Fernandez.

I ignore mom. "Insan." Pukaw sakin ni jerome. Bumaling ako sa kanya. Ningusuan niya si mommy na nakatitig sakin.

"Why you want me to be here?" I asked her.

"Iho, nakiusap sakin si lea na kung pwede makita ka niya." Natawa ako.

"Sino ka para makisawsaw samin?" Natahimik si mom.

"Vince, huwag mo naman pagsalitaan ng ganyan si tita.. she's still your mother."

Humarap ako kay jerome. "She's not my mother. May ina ba na kayang pabayaan ang anak?"