LALALALALAL. :D
---
KATH's POV
"SETH?" Sigaw ko sa sobrang galit as the truth dawns on me.
"Okay, guards. Do your job. Seth, let's go." Sabi ni Ate Yen.
"Ate Yen! Saglit lang! Ano 'to? Pauso?" Sigaw ko kay Ate habang padami na ng padami ang mga guards na naglalabasan mula kung saan at pinapalibutan na ang bahay na iyon.
"Well, hindi ito pauso eh. Trip lang. Diyan ka na. Enjoy the memories of MY--oh OUR past inside that house. Enjoy the blood stains that were caused by the gun your FATHER used to kill OUR PARENTS. Enjoy li'l sis. I hope you'll die in there. Die in agony and hurt as we, my little brother Seth finally get what we should really have." Sabi ni Ate Yen. Siya ba talaga yun?
"Oh, and don't call me 'Ate' anymore. Baka mapatay kita ng wala sa oras." Pahabol pa niya bago umalis. Pumasok na 'ko ng bahay dahil natatakot na talaga ako sa mga guards na yun. CREEPY. -__-
May nakita akong isang basket. Yung parang pinaglalagyan ng bata pag iniiwan sa harapan ng bahay ng may bahay? Ganon.
At dahil ako ay natatakot at wala ng magawa binuksan ko yun. And to my surprise, puro papel lang ang laman nun. I got a sheet of paper, and luckily found a ballpen.
Nagsulat na lang ako. Hanggang sa nakatulog ako. Paggising ko, 6 o'clock na ng gabi. May plato ng pagkain dun. Which I ate naman. Wala naman siguro 'tong lason diba?
"Miss. Pakibilis nga sa pagkain oh. Hinihintay ni Ma'am Yen yang basura mo." Sabi nung isang guard na pumasok dun sa pinto.
"Ha? Oh eto na. Tapos na 'ko." Binigay ko sa kanya yung plato at umalis naman yung guard.
DJ's POV
Nagagala lang ako sa mall ng biglang may nagtext sa'kin.
Okay.. Sino 'to?
From : 092********
Wanna see your beloved Kath? Well then, meet me at 6 PM later at the same place. You now know who I am.
END.
BINABASA MO ANG
Paglalaruan Kita
FanfictionPag-iibigang sinubok ng panahon. Pagkakaibigang winasak ng paghihiganti. Lahat ng ito'y nangyari dahil sa nakalimutang pagkakamali.
