Απαγωγή στον έρωτα...(2)

One

1 μήνας μετά
Χριστούγεννα
Τι θα φορεσωωω;;;
Θα κάνουμε τραπέζι στο σπίτι και θα έρθουν και ο Δημήτρης με τον Άρη και ο Πέτρος με την Ρία.
Η θεία μου έχει αποδεχτεί τη σχέση μου με τον Δημήτρη και τα πάνε καλά οι δυο τους.
Όταν έμαθε ότι η Νεφέλη με τον Άρη τελικά τα φτιάξανε,φρικαρε. Αν ήταν καρτούν τα μαλλιά της θα είχαν σηκωθεί κάγκελο.
Όταν τον γνώρισε τον συμπάθησε κατευθείαν και έτσι τα βρήκε και με τον Δημήτρη.
Ο Πέτρος γνωρίστηκε με τα παιδιά και κάνουν καλή παρέα, όπως και εμείς με την Ρία.

Με το θέμα της απαγωγής έχουμε κλείσει οριστικά. Δεν υπήρξε άλλο πρόβλημα.
Μάθαμε ότι τελικά ο Γιώργος ήταν ανηψιός του γι'αυτό και ήταν τόσο κολλημένος.
Μετά την κηδεία του μεγάλου,ο Γιώργος εξαφανίστηκε. Δεν ξέρει κανείς που βρίσκεται.
Καλύτερα για μας βέβαια.

Το κινητό μου χτύπησε και έφυγα απο την ντουλάπα για να δω ποιος είναι.
Ο Δημήτρης!

Δημήτρης
Τι να φορέσω;

Εγω
Μαγιό!

Δημήτρης
Αστείο!

Εγω
Το ξέρω γι'αυτό το είπα.

Δημήτρης
Έλα πες!

Εγω
Ούτε εγώ ξέρω τι να φορέσω. Άσε με!

Δημήτρης
Με βοήθησες πολύ!

Εγω
Το ξέρω! Άντε ετοιμάσου σε 1 ώρα πρέπει να έρθετε.

Δημήτρης
Καλά εντάξει. Αν έρθω με το εσώρουχο εσύ θα με δικαιολογήσεις.

Εγώ
Εντάξει!

Πήγα πάλι μπροστά απο την ντουλάπα και την κοιτούσα.

Γ: ΝΕΦΕΛΗΗΗ...

Φώναξα και μετά από λίγο άκουσα ενα μπαμ.
Μια κραυγή ακούστηκε απ'έξω και έτρεξα.
Βγήκα απο το δωμάτιο και είδα την Νεφέλη στο πάτωμα.
Έτρεξα δίπλα της και τη βοήθησα να σηκωθεί.

Γ: Πως έπεσες;
Ν: Έτρεχα για να έρθω σε σένα και γλίστρησα στο χαλάκι.
Γ: Χτύπησες;
Ν: Όχι, πάλι καλά. Στηρίχτηκα στο χέρι μου.
Γ: Καλά και γιατί έτρεχες;
Ν: Νόμιζα κάτι έπαθες έτσι οπως φωναξες. Γιατί φωναξες;
Γ: Δεν ξέρω τι να φορέσωω... Εσύ τι θα βάλεις;
Ν: Ρούχα! Προχώρα τώρα να δούμε τι ρούχα θα βγάλεις κι εσύ.

Είπε και με έσπρωξε προς το δωμάτιο.
Μπήκε μπροστά μου στην ντουλάπα και άρχισε να ψάχνει.

Ν: Αυτό θα βάλεις!
Γ: Αποκλείεται! Αυτό ήταν της μητέρας μου. Βασικά τα περισσότερα εκεί μέσα ήταν δικά της.
Ν: Ελαα θα σου πηγαίνει. Φόρεσε το να σε δω .

Είπε και μου έδωσε το φόρεμα.
Το φόρεσα και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

Γ: Τι; Χάλια εε;
Ν: Είσαι πανέμορφη!
Γ: Σίγουρα;
Ν: Ναι ρε σου λέω. Πήγαινε στον καθρέφτη να σε δεις.

Πήγα μπροστά στον καθρέφτη και κοιταχτηκα. Καλό είναι!

Γ: Ωραία! Τι παπούτσι θα βάλω;
Ν: Μισό θα σου φέρω ενα μαύρο ανοιχτό πέδιλο που έχω.

Πήγε στο δωμάτιο της και γύρισε με τα πέδιλα.

Ν: Φόρεσε τα!

Τα φόρεσα και ξαναπήγα στον καθρέφτη μπροστά.

Ν: Υπέροχη είσαι! Καλά ο Δημήτρης θα ξετρελαθει.

Ν: Άντε πάω να ντυθώ και εγώ. Έχει μείνει μισή ώρα μέχρι να έρθουν.
Γ: Ναι, πήγαινε. Ευχαριστώ!

Χαμογέλασε και πήγε στο δωμάτιο της.
Με ξανακοίταξα στον καθρέφτη για τίποτα αλλαγές στο μακιγιάζ μου και πήγα και εγώ στο δωμάτιο της Νεφέλης.

Γ: Ουαου!
Ν: Ωραίο;
Γ: Τέλειο!
Ν: Ευχαριστώ!

Ν: Βάζω κραγιόν και πάμε να βοηθήσουμε τη μαμά.
Γ: Μχμ!

Έβαλε κραγιόν έφτιαξε λίγο ακόμα το μαλλί της και πήγαμε στην κουζίνα.

Ν: Έτοιμες!

Η θεία μου γύρισε και μας κοίταξε.
Η Νεφέλη στέκεται μπροστά μου και η θεία της χαμογέλασε λέγοντας της πως είναι υπέροχη.

Θεία: Για να δω κι σένα που πήγες και κρύφτηκες.

Είπε και έπιασε το χέρι μου φέρνοντας με μπροστά της.
Με κοίταξε και σαν να συγκινήθηκε κάπως.

Θεία: Της μητέρας σου δεν είναι;
Γ: Ναι!
Θεία: Το θυμάμαι! Το φορούσε στους αρραβώνες της με τον πατέρα σου. Της πήγαινε πολύ, όπως πηγαίνει και σε σένα.
Γ: Ευχαριστώ!
Θεία: Λοιπόν, τέρμα με τις συγκινήσεις. Έχουμε ένα τραπέζι να στρώσουμε.

Είπε και σκούπισε τα δάκρυα της.
Μας έδωσε τα φαγητά και τα πήγαμε στο τραπέζι.