Απαγωγή στον έρωτα...(2)

Fourty-one

4 μέρες μετά
Οι μέρες περνάνε γρήγορα και μας έχουν μείνει μονο 3 μέρες ακόμα για να γυρίσουμε πίσω.
Περνάμε τόσο όμορφα. Ήρεμα!
Νομίζω χρειαζόμασταν και οι δύο κάτι τέτοιο.
Μετά απο την συζήτηση μας εκείνο το βράδυ,δεν ξαναμιλησαμε για το παρελθόν του.
Χαίρομαι που ανοίχτηκε σε μένα. Που με εμπιστεύεται. Ξέρω ότι δεν του είναι εύκολο να μιλάει για αυτά που πέρασε. Δεν έχει κάνει και την καλύτερη ζωή.

Δ: Μωρό μου θα βουτήξουμε ποτέ ή θα κάτσουμε να ψηθουμε κιαλλο;

Ρώτησε με παράπονο στη φωνή του.
Καθόμαστε στην παραλία και κάνουμε ηλιοθεραπεία.
Δηλαδή εγώ ήθελα να κάτσω και ο Δημήτρης αποφάσισε να κάτσει μαζί μου.

Γ: Αν θες μπες, εγώ θέλω να κάτσω ακόμα.
Δ: Είσαι σίγουρη; Για ρίξε μια ματιά προς τα μέσα.

Σήκωσα την πετσέτα απο το κεφάλι μου και κοίταξα την θάλασσα.
Έχει μια παρέα κοριτσιών πάνω κάτω στην ηλικία του Δημήτρη.
Ξαναεβαλα την πετσέτα στο κεφάλι μου και απάντησα.

Γ: Περίμενε μισή ώρα ακόμη και θα μπούμε μαζί.
Δ: Πόσο; Έλα ρε Γαλήνη. Έχω αρχίσει να καίγομαι. Σε λίγο θα είμαι σαν ψητό κοτόπουλο.

Δεν του έδωσα καν σημασία. Συνέχισα την ηλιοθεραπεία μου.

Δ: Γαληνηη... Γαλήνη μ'ακους;.... Παμεεε...

Έλεγε κάθε μισό λεπτό, αλλά συνέχισα να μην του δίνω σημασία.
Ένιωσα το χέρι του στην κοιλιά μου με τα δάχτυλα του να προχωράνε προς τα κάτω.
Έπιασα το χέρι του και τον σταμάτησα.
Σηκώθηκα και τον τράβηξα να σηκωθεί και εκείνος.

Γ: Πάμε!

Γέλασε και προχωρήσαμε προς τη θάλασσα.
Μπήκαμε μέσα και η αλλαγή θερμοκρασίας με έκανε να ανατριχιάσω, αλλά ταυτόχρονα και να ανακουφιστω γιατί εδώ που τα λέμε είχα αρχίσει και εγω να ζεσταίνομαι απο τον ήλιο.

?: Δημήτρη; Δεν μπορεί; Κάποιος μου κάνει πλάκα. Δημήτρη εσύ είσαι;

Είπε μια κοπέλα πίσω απο τον Δημήτρη και γύρισε να την κοιτάξει.
Έδειξε να είναι έκπληκτος απο την παρουσία της.

?: Κι όμως εσύ είσαι. Παντού θα αναγνώριζα αυτή την πλάτη.

Είπε και τον αγκάλιασε.
Γούρλωσα τα μάτια μου, αλλά ηρέμησα όταν είδα ότι ο Δημήτρης δεν ανταποκρίνεται στην αγκαλιά της. Την έσπρωξε απαλά για να φύγει από πάνω του και έκανε ένα βήμα πίσω.

Δ: Μαίρη; Τι κάνεις εδώ;
?: Ότι και στην Αθήνα, αλλά τώρα βρήκα εσένα. Τι λες; Πάμε για ποτό το βράδυ;

Κοπελιά είσαι τυφλή; Είμαι κι εγώ εδώ.
Τώρα να σε δω.
Τους πλησίασα και στάθηκα δίπλα απο τον Δημήτρη.

Γ: Δεν μπορεί! Έχει μερικές υποχρεώσεις.
?: Μπορούν να περιμένουν.

Είπε με ξινό ύφος προς εμένα και μετά γύρισε με χαμόγελο στον Δημήτρη.
Αμ το θέατρο δεν τελείωσε εδώ.

Γ: Πίστεψε με δεν μπορούν. Ξέρεις δεν είναι και εύκολο σε τέτοια ηλικία να πρέπει να προσέχεις τρείς γυναίκες ταυτόχρονα.

Είπα και ο Δημήτρης με κοιτούσε περίεργα, όπως και η άλλη.

Μαίρη: Τι εννοείς;
Γ: Εννοώ ότι η Life free του Δημήτρη, έληξε. Τώρα έχει μια γυναίκα και δύο μικρά κοριτσάκια να προσέχει.
Μαίρη: Αποκλείεται! Ο Δημήτρης δεν είναι τέτοιος άνθρωπος. Δεν κάνει δεσμεύσεις.
Γ: Τα δεδομένα άλλαξαν Μαιρούλα.
Μαίρη: Δημήτρη λέει αλήθεια;
Δημήτρη: Εε;; Ναι...ναι αλήθεια λέει.
Μαίρη: Τι να πω ρε Δημήτρη; Έχω χάσει πάσα ιδέα.
Γ: Πήγαινε πιο πέρα και θα την βρεις,μην αγχώνεσαι.

Είπα και γύρισα στον Δημήτρη ο οποίος ειναι ακόμα χαμένος απο αυτά που άκουσε.

Γ: Μωρό μου πάμε;

Κατέβασε το κεφάλι του και με κοίταξε και χαμογέλασε.

Δ: Πάμε!

Βγήκαμε, πήραμε τα πράγματα μας και πήγαμε στο ξενοδοχείο.