Απαγωγή στον έρωτα...(2)

Thirty-five

Βρήκαμε εισιτήρια για την άλλη εβδομάδα και μετά μπήκαμε και κλείσαμε δωμάτιο σε ξενοδοχείο.
Ανυπομονώ να έρθει η μέρα να φύγουμε.
Όπου να ναι θα έρθουν ο Άρης με την Νεφέλη,να τους το πούμε κιόλας.
Κάθομαι τώρα στο λάπτοπ και ψάχνω ταινία.

Δ: Τι θα δούμε;

Ρώτησε ο Δημήτρης ο οποίος μόλις βγήκε απο το μπάνιο και μου έχει σπάσει τα ρουθούνια με το αφρόλουτρο που χρησιμοποιεί.
Αυτός ο άνθρωπος τι άρωμα,τι αφρόλουτρο,τι σαμπουάν, πάντα αφήνει τα ίχνη του.
Έκατσε δίπλα μου και άπλωσε τα πόδια του στο τραπέζι.
Πήρα τα μάτια μου απο την οθόνη και τον κοίταξα.
Χτύπησα τα πόδια του και τα κατέβασε αμέσως κάτω.
Ξέρει ότι δεν μου αρέσει όταν το κάνει αυτό.

Δ: Συγγνώμη... Βρήκες τίποτα;
Γ: Όχι, ακόμα. Ψάχνω. Περιμένω να έρθουν και οι άλλοι να μου πουν τι να ψάξω.
Δ: Βάλε τρόμου.
Γ: Δεν υπάρχει καμία απολύτως περίπτωση.
Δ: Μη βάλεις καμία απο αυτές τις ρομαντικές.
Γ: "Μικρό μου πόνυ" θα βάλω.
Δ: Ναι, σιγά μη βάλεις και "Μπανάνες με πιτζάμες". Απο την άλλη πάλι,απο το "Μικρό μου πόνυ" καλύτερο είναι.
Γ: Συμφωνώ!... Για κάτσε. Τα έβλεπες κι εσύ;
Δ: Γιατί; Εγώ δεν ήμουν παιδί;
Γ: Ρε τον Δημητράκη,που κοιτούσε και "Μικρό μου πόνυ". Δεν μου λες, Barbie "Mariposa", έβλεπες;
Δ: Θα σε χτυπήσω ρε.

Έσκασα στα γέλια και πήρε το λάπτοπ απο πάνω μου.
Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κουδούνι και άφησε το λάπτοπ στο τραπέζι.

Δ: Είσαι τυχερή που χτύπησε το κουδούνι, αλλιώς δεν θα τη γλυτωνες.
Γ: Σιγά ρε Fairytopia.

Είπα μέσα στο γέλιο μου και με αγριοκοιταξε.

Δ: Κουβέντα γι'αυτό!
Γ: Φυσικά και όχι. Μόνο εγώ θέλω να έχω αυτή τη χαρά.
Δ: Ωχ,θεε μου,που μπλεκω;
Γ: Σε λάθος μονοπάτια!

Είπα και το κουδούνι ξανακουστηκε.
Σηκώθηκα,τον φίλησα και πήγα να ανοίξω την πόρτα.

Γ: Καλως τους!
Ν: Άντε τι κάνετε τόση ώρα;
Α: Τον σκότωσες και άργησες επειδή τον έκρυβες;
Γ: Τι λες μωρέ; Μπείτε μέσα!

Είπα και τους έσπρωξα προς το σαλόνι.
Ακούς εκεί,τον σκότωσα.
Τώρα που έμαθα και για τις παιδικές τηλεοπτικές του προτιμήσεις. Τώρα είναι που δεν τον σκοτώνω.
Τους ακολούθησα κι εγω στο σαλόνι.

Α: Εντάξει. Ζωντανός είσαι!
Δ: Τι;

Ρώτησε μπερδεμένος ο Δημήτρης και γέλασα σιγανα.

Γ: Βλακείες! Λοιπόν, πείτε τι θα φάμε και μετά κοιτάμε τι θα δούμε.
Α: Δεν βρήκατε ακόμα ταινία;
Γ: Όχι! Δεν ήξερα τι ταινία να ψάξω και είπαμε να σας περιμένουμε για να ψάξουμε μαζί. Να πάρε, ψάξε!

Είπα και του έδωσα το λάπτοπ.

Γ: Να πάρω πίτσα;
Δ: Ναι!

Έγνεψα και με την Νεφέλη πήγαμε στην κουζίνα.
Έκανα την παραγγελία και άρχισα να βγάζω πιάτα.

Ν: Για πες! Πως πήγε το δείπνο;
Γ: Καλά, μπορώ να πω. Στην αρχή υπήρχαν κάποιες εντάσεις αλλά μετά τα βρήκαμε.
Ν: Πως είναι οι γονείς του;
Γ: Πολύ καλοί άνθρωποι. Η μητέρα του μου έδειξε απο την αρχή την συμπάθεια της προς εμένα. Ο πατέρας του απο την άλλη, είναι μια δύσκολη περίπτωση.
Ν: Κάτι μου είπε ο Άρης. Σου συμπεριφέρθηκε άσχημα;
Γ: Κοίταξε... όταν πήγαμε να πάρουμε την μικρή απο το σπίτι, όπου ήταν και η πρώτη συνάντηση,δεν περίμενα να δεχτω τέτοιου είδους συμπεριφορά. Με σόκαρε, αλλά μπορώ και να τον καταλάβω κατά μια άποψη. Τέλος πάντων, σημασία έχει ότι τώρα είναι όλα καλά.
Ν: Δεν πεχτηκε σκηνικό;
Γ: Όχι, όχι! Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε μια ισορροπία.
Ν: Ωραία, ωραία!
Γ: Πάμε τώρα μέσα μη βάλουν κάνα θρίλερ.
Ν: Ναι, δίκιο έχεις. Πάμε!