Medya: Bir milyon tane Kirishima koyuyorum ama telefonda Kirishima'dan bol birşey yok anasını satayım.
***************************************
Bakugou telefonun zangır zangır titremesi ile kalktı. Dün gece uyuyamamıştı ve yeni uykuya dalabilmişti.
Göz altları çökmüştü,uykusuzluktan; kendisi de çökmüştü, vicdan azabından.
Arayan kişiye bakıp telefonu açtı.
"Ne var koca karı uyuyorum"
"Bakugou Katsuki. DERHAL EVE GELİYORSUN!!! "
Bakugou o kadının bu durumuna alışıktı fakat yine de gitmek zorundaydı yoksa başına daha kötü şeyler gelebilirdi.
Eve gidip kapıyı çaldı. Bayan Bakugou hemen onu içeriye çekip kapıyı kapattı hızlıca.
"NABIYON SEN BE KOCA KARI"
"KATSUKİ BİR KIZA NASIL BÖYLE YAPABİLİRSİN!"
Bakugou aniden duruldu. Büyük ihtimalle Aizawa hoca söylemişti.
"Yanlışlıkla oldu"
"NE DEMEK YANLIŞLIKLA OLDU KATSUKİ KIZIN BOYNUNDA İZ KALACAKMIŞ!! "
Bakugou gözlerini annesine kaldırdı. Gözleri dolmuştu. Mitsuki onu uzun süredir böyle görmüyordu. Çocukluğundan beri.
"Gerçekten yanlışlıkla oldu öyle olsun istemedim sinirlerime hakim olamadım"
"Katsuki.. "
Mitsuki hiçbir şey söylemeden Katsukiye sarıldı. Katsuki de kafasını ona gömdü. Ve hiç ondan beklenmeyecek bir hareket yaptı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mitsuki oğlunu ilk defa böyle görüyordu. O yüzden fazla üzerine gitmedi. Katsuki uzunca bir süre ağladı ve Mitsuki onun saçlarını okşadı. Biraz daha rahatlayınca Mitsuki ona baktı.
"İstersen bu gece burda kal odanın nevresimlerini sereyim ben"
Katsuki kafasını onaylarcasına salladı. Zaten yurda gitmek istemiyordu.
Biraz oturma odasında bekleyip annesi gelince odasına çıktı. Üzerine şort ve siyah atlet geçirip yatağına uzandı.
Akşama doğru annesi odasına gelip yiyecek birşeyler getirmişti. Yemeğinin başına oturdu. Sanki lokmaları boğazından geçmiyordu. Çünkü Aklı yine Daisukedeydi.
Yemeğini zar zor olsada bitirdi ve yatağına geri yatmak yerine çalışma masasına geçti. Kafası dağılsın diye ödevlerini yapmaya başlamıştı.
Aslında işe de yaramıştı. Katsuki tam bir matematik dehasıydı. Çocuk takır takır matematik çözüyordu.
O sırada Kiyoko uyanmıştı. Bir yanından Shoto diğer yanından Eijirou koluna girmiş birlikte yurda gidiyorlardı.
