Zawgyi
"ေက်းဇူးပါ..အကို..ဒါနဲ႔ အကိုနာမည္က''
"အကို႔ နာမည္က လြန္းဒီပါထင္''
"ေအာ္..ကိုလြန္းလို႔..ေခၚမယ္ေလ ရတယ္မလား..''
ဒီပါ ဘဝမြာ ကိုလြန္းလို႔ ေခၚတာ သ််င္းတေယာက္ပဲ႐ွိေသးသည္။ အကုန္လံုးက သူ႔ကို ဒီပါ လို႔ပဲ ေခၚၾကသည္။
"ရပါတယ္..ဒါဆို သ်ွင္း ဘယၷား အိပၼလဲ''
"ရပါတယ္..ကြၽန္ေတာ္ ဟိုးးဘက္ ေလး မြာ ထိုင္အိပ္ေနမယ္ေနာ္''
"မင္း..အဆင္ေျပရဲ႕လား''
"ေျပပါတယ္..ကြၽန္ေတာ္က ဝိညာဥ္ပဲကို''
ဟုတ္သားပဲ။ ဒီပါေမ့ေနတာ သူက ဝိညာဥ္ပဲ။
ဒါနဲ႔ ဒီပါက အရင္က ဝိညာဥ္မျမင္ရပါဖူး..အခုမြ ဘာလို႔ ျမင္ေနရတာလည္း။
"အကို ကြၽန္ေတာ္ကို..ဘာလို႔ ျမင္ေနရတာလည္း..ဆိုၿပီး စဥ္းစားေနတာမလား''
ဟင္ ဒီေကာင္ေလး ဘယႅို ျဖစ္ၿပီးသိတာလည္း။ ဒီပါလည္း ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
"အကိုက ကြၽန္ေတာ္ကို ထိလိုိ႔ရတယ္ မယံုရင္ ကြၽန္ေတာ့္ လကၠို ထိၾကည့္''
ဒီပါလည္း စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ကမ္း လာသည့္ လကၠို ထိၾကည့္လိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္ လို႔..ဒီလိုထိလို႔ ရတာလည္း''
"အကိုကို..ကြၽန္ေတာ္က ျမင္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ အကိုက ကြၽန္ေတာ္ကို ျမင္ရတယ္ ထိလို႔လည္း ရတယ္..ကဲပါ အဲ့တာေတြ ေနာက္ထား အကို အိပ္ေတာ့ေနာ္..''
"အင္း''
ထိုေကာင္ေလး ျမင္ကြင္းကေနေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးေတာ့မွ ဒီပါ ေခါင္းခ်ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။
"အကို..ကြၽန္ေတာ္ကိုကယ္ပါ..ဒီမြာ..အရိပ္မည္းေတြက ကြၽန္ေတာ္ကို ဆြဲေခၚေနတယ္'''
"သ်ွင္း သ်ွင္းကို မေခၚသြားပါနဲ႔. "
"အကို..အကို!!!!''
အိမ္မက္နဲ႔အတူ ဒီပါ လန္႔ႏိုးလာခဲ့တယ္။ ဒါ..ဒါ ဘာအိမ္မက္ႀကီးလဲ..ဘာလို႔ မက္ရတာလည္း ငါနဲ႔ေကာ ဘာဆိုင္လို႔လည္း.. ၿပီးေတာ့ သ်ွင္း..သ်ွင္းလည္း ဘာလို႔ပါေနရတာလဲ။ ဒီ အိမၼက္ဆိုးက တကယ္ ျဖစ္လာမွာလား။
ေဘးနားမွာ ထားထားတဲ့ေရခြက္ထဲကေရကို ယူေသာက္လိုက္ကာ..စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ ျပန္ေနလိုက္သည္။
"ေအာ္..အကို ႏိုးလာၿပီးပဲ''
စကားလာရာ လွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သ်ွင္း
