I'm In Love With You

CHAPTER 11

"What! So you're jungkook? As in jeon jungkook ng BTS?" He instantly placed his finger on his mouth telling me to stop screaming.

BUT I JUST CAN'T!!

Nakatulala lamang ako sakaniya, Not able to say a single word. Oh my god, Am I really seeing a freaking pakening Celebrity? Ohmy! What should I do? Should I take a photo? Or Should take him with me--

"Respect them guys, Nandito sila para magbakasiyon. Don't dissappoint them." Napangiwi ako, Napangiti nalang ako ng pilit.

Kasalanan to ni Fay eh! T-That! Prick! Bumuntong hininga nalang ako. Mas mabuting hindi na humingi ng Fansign, Atsaka mag pretend na hindi Army.

I pouted. This is unfair! Argh!

"A-Are you okay?" I looked at him while pouting. And then I sighed and smiled brightly. "Nothing, Nothing! I just can't accept the fact that you're jeon jungkook from BTS." I smiled. He smiled too.

"Well, Are you okay?"

Tumango tango naman ito. Natawa nalang ako at kinindatan siya. Pinitik ko rin ang mga kamay ko at ngitian siya.

"Why are you here? I mean, I know that you're on a vacation but why are you here? All alone? Where's your bodyguards? It's dangerous, You know?" Napakamot nalamang ito sa kaniyang noo.

Napapikit at dilat ako sa sarili ko, Masyado ba akong madaldal? Andami ko atang tanong. Tumawa ako ng bahagya. "You can just leave it like that." Tumawa ako ng may awkward na boses.

"Uhm, I'm really with someone. But I got lost and cornered by those girls. And yeah, We're here for a vacation. To get away from all stress. My bodyguards aren't here. I actually insist to go with Tae-Hyung only. We we're just wondering around." Napatulala ako sakaniya.

Nakabisado niya lahat ng tanong ko, He didn't even complain that I'm asking too much question. Why so honest, Jungkook-ah? Why so cute. Ngumiti ito sa akin nang makitang nakatulala ako sakaniya.

Can't help it, Naginit ang pisnhi ko nang makita ang baby bunny smile niya. Malaking cute na ilong, Check! Bunny smile and teeth! Check! Plus his skin and his cute bunny eyes!

I could melt right now! Oh my! Haleluya! Haleluya bayon? Ah! Basta yon na yon! Daming alam.

He cleared his throat and removed his mask and smiled at me. He holds my hand and spoke. "By the way." He walked a little and spoke.

"Thank you...?"

Tumigil ito. Maya maya ay narealize kong tinatanong niya pala ang pangalan ko. Hindi ko mapigilang matawa at nagsalita.

Kinuha ko rin ang kamay niya at nakipagkamay. "Crystal. Crystal is my name." He then smiled which makes me feel shy.--What the heck? Tumigil ka ah.

Agad kong sinampal ang mukha ko. Nakatulala ako. "So, Kasama ko ngayon ang isang member ng BTS? " Hindi ko maprocess. Hanggang ngayon hindi ko parin maintindihan.

"Hey, Stop slapping yourself. I know It hurts." Sabi nito at kumuha ng panyo sa bulsa nito at hinawakan ang mukha ko at inangat. "Look, You have something on your face. I'll just wipe this off."

Nang marealize ko yun ay agad kong hinampas ang mukha ko kasama ang kamay niya. Namumula ang mukha ko ngunit pinili kong iduro siya.

"Ikaw na talipandas ka. Ganyan ka ba sa lahat ng mga babae? Nanghahawak nalang bigla ng mukha? Wag mo sabihin sakin na Supertar ka, Sisipain kita papuntang mars! Seryoso ako!"

Tumawa lang ito kahit hindi nito naintindihan. "What?" Natatawnag sabi nito sabay hawak sa tiyan.

"Your nostrils are getting bigger and bigg--Aw! Aw! Stop! Stop, Alright I won't talk--Aww!" Piningot ko ito sa tenga eh.

Napatawa ako sandali bago binitawan ang twnga niya ng makitang namumula na iyon. "Buti nga sayo. Hala, Uuwi na ako. Chupi. Natulungan na kita ah? We're done." Aalis na sana ako ng hawakan niya ang pulsuhan ako.

"W-Wait! Where are you going?"

Bakas ang pagaalala sa mukha nito. Napatingin ako sa pagkakahawak niya sa wrist ko bago iyon tinanggal. "Home. Why?" Tanong nito.

Kinagat nito ang labi nito bago nagsalita. "I just wanna say thank you but I know my thank you isn't enough So can we atleast go on a lunch? Since It's been a long day."

Napanganga ako. Wow, Ang haba ng speech. Tumawa nalang ako at ngumiti. "Why didn't you just cut it to--'Crystal, Let's eat first before you go~~" Ginaya ko pa ang before you go ni lewis.

Napakamot ito sa likod ng ulo nito at ngumiti lang ng shy shy. "Osige na, Let's go eat. But your treat, Alright? " Dinuro ko siya.

"Wala pa naman akong masyadong perang dala. " Bulong ko sa sarili ko at tinignan siya. Tumango ito at ngumiti. "Alright, Let's go now. Shall we?" Tumango lang ako at akala ko maglalakad kami nang sabihin nitong may dala itong sasakyan.

Wow nice, Yayamanin itong kasama ko. Natawa ako sa sarili ko, Para naman akong pulubi na ewan. I'm also rich. Born rich to be exact.

Hinayaan ko nalang itong magmaneho hanggang sa napuntahan na namain ang kainang sinasabi nito. It's a fancy restaurant. Arte nitong langyang to.

Dagdag lang yan sa hugasin ng mga tagahugas sa loob ng kitchen eh. Pwede namang kumain nalang sa tuto turo o kaya naman kalinderyo or Fast food Restaurant.

Mas bet ko yun kesa sa pastang maganda nga ang plating di naman nakakabusog. Ansaram itapon sakanila. Jusmiyo marimar. Ano to? Extreme diet?

Gets ko naman at tanggap ko namang may bilbil at taba taba na ako pero wala namang ganyanan. May sinabi naba ang gobyerno na bawal maging mataba?

Ilang taon nalang ng pagkain at walang ginagawa boom, Baboy na ako. Napangiti ako. Okay na iyon, Atleast nakakain ko lahat ng gusto ko.

"Don't you like the food?"

Napabaling ako kay Pastilyas dahil sa sinabi niya napatingin naman ako sa pastang nilalaro ko. Punyeta kasi, Pastang may damo.

Damo here, Damo there. Ilang beses na akong nakakain nito nung bata ako kaya I would eat everything I want simula naging mabuhay akong magisa.

At ayoko ng pastang may damo damo sa taas at baba. Pati narin itong soup na kala mo aso ang iinom. Napakakonti at hindi pa siya masyadong malasa.

Pati na yung steak na may pa right cook lang. Mas gusto ko yung BBQ sa pancitan. Napailing nalang ako at sinubo ang pastang damo.

Atleast may makakain. I really don't wanna taste it pero wala namang masama kung titikman diba? Ilang oras pa ang natapos at natapos ko narin ang kinakain ko.

"I'm going home. I'm so tired na."

Aalis na sana ako ng pigilan na naman niya ako. Jusmiyo! Gusto ko nang umuwi ng bahay para kumain ng totoong pagkain. Pakiramdam ako kumain talaga ako ng walang lasang damo.

Nasusuka ako.

"Wait, I-I'll give you a ride." Sabi nito.

Mag pprotesta na sana ako kaya lang naalala kong wala akong dalang masyadong pera plus libreng sakat iyon, Plus gwapo naman siya kapag may ginawa siya sa aking masama.

Edi gwapo din magiging anak ko. Bukuntong hininga nalang ako at ngumiti habang tumatango. Ngumiti rin ito at binuksan ang pintuan ng kotse nito at inalalayan ang ulo ko para di ako mauntog.

Wow, Gentle dog.

Tumawa nalang ako saglit bago nagsalita.

"Oh eto, Address ko."

Sabi ko sabay bigay. Kinuha naman nito at nagmaneho na.

_____________

To Be Continued.

Share, Vote and Comment.