Sanırım tanrı sesimi duymuştu. Zehir bana ulaşamadan kapak açıldı ve hemen dışarıya fırladım. Anında kapak kapandı ve derin bir oh çektim. Arena'ya döndüğümde ise aşağıda lideri gördüm ve dört kapıdan dört felaket geldi. Felaketler gittikçe lidere daha da yaklaşmaya başladı. Hiç düşünmeden aşağıya atladım ve liderin yanına koştum. Lanet olsun onu zincirlemişlerdi. Zincirleri çözmeye çalıştım ama imkansız. Bir zincir halkası bile kafamdan büyüktü. "Senin burada ne işin var felaketlerin buraya geldiğini görmüyor musun? Hemen yukarıya tırman." "Hayır seni burada bırakamam." "Ne yani hatırlayamadığın bir yabancı için mi ceza çekeceksin?" "Hatırlayamadığım mı? Seni daha önceden tanıyor muydum?" "Boşver bunları ve yukarıya tırman hemen lütfen, Eveleyn." son söylediğiyle gözleri şefkatle bakmıştı. Eveleyn, dediğinde bir şeyler hatırlamaya çalıştım ama nafile. "Lütfen sana yalvarıyorum, Eveleyn buradan git. Bu felaketlerin seni ele geçirmesine göz yumamam. Lütfen." Sözlerini bitirdiğinde yanıma iki adam geldi ve beni sürüklemeye başladılar.
Uyandığımda delikteydim. Etrafıma baktığımda yine hiçbir şey göremediğimi fark ettim. Elimi etrafımda gezdirdiğimde elime tiksinmeme sebep olacak bir yapı geldi. Ne sıvı ne de katıydı ve iğrenç hissettiriyordu. "Hey! Beni duyan var mı?" Dediğimde etrafımdaki yapıdan sesler gelmeye başladı ve kısa sürede kolumdan yakaladılar. Kapı sandığım bir yerden geçtik aydınlık ama çokda aydınlık olmayan küçük bir odaya getirdiler. Bir kadın vardı. Bu bu kadın havada hologramı beliren kadındı. "Herşeyi bozdunuz." Dedi bana işaret parmağını doğrultarak. "Burada hiç kimse Beyazlılara karşı gelemez ama senin 'lider'in geldi. Hem de sırf ne için Eveleyn ? Senin için ama sen onun için geçmişini hatırlamaya tenezzül dahi etmiyorsun tatlım. Bu sence de acınası değil mi Eveleyn?" Dedi beni kışkırtmaya çalışarak ama cevap vermeyecektim. "Demek cevap vermeyeceksin, Eveleyn. Biliyor musun? Lider şuan da senin çekmen gereken cezayı çekiyor. Ne için? " Beni sinirlendirmeye çalıştığı o kadar belliydi ki. Başka bir şey düşünmeye çalışmıştım ama yapamıyorum. Düşünebildiğim tek şey lidere ne olduğuydu. "Aslında geçmişini hatırlayamaman Eveleyn, biraz benim hatam olabilir." Dedi aptalca sırıtarak. "Aslında yapmam gereken tek şey bir damla koymaktı, ama şöyle düşündüm, 'Bir damla deliklere kadar unutturabiliyorsa daha fazlası da sonsuza kadar unutturur'. Sanırım haklıymışım Eveleyn, baksana daha adını bile hatırlamıyorsun." Sonunda dayanamayarak cevap verdim. "Neden yaptın?" Bana biraz daha yaklaştı ve "Sen Eveleyn, benden çok fazla şey çaldın ve bende karşılığını aldım." "Sana ne yaptım?" "Ahh zavallı Eveleyn. Keşke hatırlayabilseydin." Dediğinde hatırladığım son şey iğrenç gülüşüydü.
Kafamın rahatsız edici bir cisim tarafından dürtülmesiyle uyandım. Kafamı kaldırdığımda Beyazlılardan birini gördüm. "Kalk ve delikten çık!" Dediğinde hemen çıktım ve kapak aniden kapandı. Yanımda ise daha önce hiç görmediğim birini gördüm. "Selam güzellik artık grup arkadaşın benim." Diyerek göz kırptı. Tanrımmm çok iticiydi. Yine o adam göründü Arena'da ve "Evet bayanlar baylar kaldığımız yerden devam ediyoruz ancak küçük bir sorun oldu. 16. deliğe giren gruptan erkek partner üzücü bir şekilde felaket odasına hapsoldu. Bu yüzden sizden 1 dakika boyunca hiç durmadan alkışlamanızı istiyorum. Liderin anısına." Dedi ve herkes 1 dakika boyunca hiç durmadan alkışladı. Alkışlar sustuğunda konuşmaya devam etti. "Evet deliğe 9.giren grup yanıma gelin." Dediğinde grup Arena Meydanına ilerledi. "Siz çocuklar, Snow yani Kar grubusunuz. Vay canına şimdiden üşüdüm, herneyse çocuklar unutmayın fav-" "Favorin biziz." Diyerek adamın sözlerini tamamladılar ve tek ellerini birleştirip havada şampiyon edasıyla kaldırdılar. O anda bayağı büyük bir alkış koptu. "Siz 10.grup bana yaklaşın." Dedi ve kıvırcık saçlı genç kız ve sarışın erkek adama doğru yaklaştılar. "Siz çocuklar, Lightning/ Şimşek grubusunuz, En iyisi sizi fazla sinirlendirmemek. Bakarsınız çakarsınız falan bunlara gerek yok." Deyip "Favorim sizsiniz çocuklar." Demeyi de ihmal etmedi. "Evet 16.gruba hızlıca yaklaşıyoruz, heyecanlı mısınız Arena Halkı?" Dediğinde herkes kuvetli olarak alkışladı. "Sizi duyamadım." Deyip elini kulağına götürdüğünde ise herkes daha fazla alkışlamaya ve bağırmaya başladı. "Güzel, şimdi 11.grup hadi gelin buraya." Dedi ve 11.grup geldi. "Siz çocuklar bayağı heyecanlı görünüyorsunuz, ha?" Dediğinde kız "Bayağı fazla." Diyerek gülümsedi. Yanındaki erkek ise sürekli bana bakıyordu. Adam "Hey dostum sen nereye bakıyorsun öyle?" Diyerek erkeği dürttü. Sürekli bana baktığı için tabiki anlamamıştı. "Efendim ne dediniz?" Dediğinde herkes kahkaya boğulmuştu. "Sanırım birilerinin aklında birileri var, ha?" Diyerek çocuğu sıkıştırmaya çalıştı. Bir süre geçtikten sonra "Evet neredeyse unutuyordum. Ve Evet siz ise Fog grubu yani Sis grubusunuz. Sakın önümüzü kapatmayın ben Arena'yı seviyorum çocuklar." Dediğinde herkes alkışlamaya başladı. "Ve unutmayın favorim sizsiniz." Deyip Fog grubuna öpücük attı ve daha fazla alkış koptu."Sırada 12. grup." diyerek yanındaki grubu gösterdi. "Merhaba çocuklar siz Avalanche/ Çığ grubusunuz. Bir bakıma Snow grubuna şekil veriyorsunuz diyebiliriz. Unutmayın çocuklar ben sizi destekliyorum." diyerek göz kırptı. "Ve heyecan dorukta öyle değil mi Arena?" Dediğinde herkes tezerahüratlar yapmaya başladı. "Eveet şimdi 13.grubu alkışlayalım." Dedi ve 13.grup yanına gitti. "Siz çocuklar, Landslide yani Heyelan grubusunuz. Vay canına şimdiden ayaklarımı yerden kestiniz, çocuklar. Unutmayın favorim sizsiniz." dedi ve 14.grup yanında belirdi. "14.grup vay canına benden hızlısınız. Evet siz 14.grup Volcanic Eruptions yani Yanardağ Patlamaları grubusunuz. Vay canına bu çok patlak bir grup." Diyerek 14.grubu yerine gönderdi ve 15.grup gitti. Sıranın bize gelmesine çok az kalmıştı. " Sıra 15.grupta ve ben çok ama çok heyecanlıyım.Peki siz Arena Halkı heycanlı mısınız?" Dediğinde herkes yeniden alkışlamaya başladı. "Sanırım öylesiniz." Dedi ve güldü. "Siz çocuklar, 15.grup Drought grubusunuz yani Kuraklık grubusunuz. Umarım kuraklığı sonsuza kadar Arena'dan uzak tutarsınız çocuklar, size güveniyorum ve favorim sizsiniz." Diyerek yerlerine gönderdi. Ve evet büyük ana sıra bizdeydi. "16. ve son grubumuz için güçlü bir alkış lütfen." Dediğinde bir öncekinden daha güçlü bir alkış kulaklarıma doldu. "16.grup olmak nasıl bir duygu bakalım." Dediğinde bana döndü. "Sadece daha fazla heyecanlı." Deyip zorlukla gülümsedim. "Eminim. Evet ve şimdi son grup sizsiniz." Deyip fanusa gitti ve son kağıdı çıkardı. Bana uzattı ve "Sanırım bunu senin açıklamanı istiyorum, tatlım." Dedi ve kağıdı bana verdi. "Biz, 16. grup Tsunami grubuyuz." Dedim derin sessizlik içinde. Sonrasında büyük bir alkış duyuldu ve deliklere geri döndük.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yolculuk
FantasyGünlerdir gidiyorduk.Hiç bir şey bilmiyordum, hatırlamıyordum.Kim olduğuma dair en ufak bilgiyi bile hatırlayamıyordum.Ne adımı ne de kim olduğumu…