Dream

Chapter 20

Alea POV'S

Andito na kami sa principal office. Umiiyak ngayon si kasikbay ko. Na-trauma ata sa ngyari sa kanya kanina. Ako naman ay tahimik na nakaupo dahil baka mapagalitan pa.

Nasa harap namin ngayon ang isa pang si Awan kasi char syempre si Awan ay basta yung parang sinapian. Halo-halong emosyon ang nasa mukha nya pero hindi sakin nakaligtas ang pagsisisi.

"Mr. Blah blah tinatanong kita anong ngyari bakit mo ginawa yun?" Sigaw na sabi ng Principal.

"I don't know, I don't know ok? I'm sorry. Sorry I didn't mean it" mahinang boses habang hawak ang ulo

"But you almost kill him Mr. Blah blah blah. What the hell's with you?" Sabi ng principal na pilit pinapakalma ang sarili.

"Thanks to Ms. Mildreis because she stopped you" nasabi nya nalang nung kalma na sya.

That's good dahil kumalma na sya like duh ilang oras na kami dito? One hour and 15 minutes I guess? Nah never mind.

Binalingan naman ako ng principal kaya napaupo ako ng maayos. Ng makaayos ako ng upo ay ngumiti sya saka umupo din ng maayos.

"Mr. Blah umuwi kana muna at magpahinga. Mr. Blah blah umuwi kana din at papuntahin mo dito ang parents mo para pagusapan ang 3weeks na suspension mo. And ikaw Ms. Mildreis ikaw na bahala kung uuwi kana para magpahinga o papasok sa next subject mo" maawtoridad na sabi ng principal.

Tumayo na ako at lumabas. Pupunta na ako sa next subject ko. Ayaw ko umuwi first day ko to tapos magkakamerob ng excuse? No thanks.
Ng makarating ako ay kumatok muna ako saka binuksan ang pinto.

"Take your seat Ms." Sabi ng lalaking parang mas matanda lang sakin ng 3 o 4 na taon.

He looks familiar especially his voice. I think I heard it some where. Pshh ano ba yannn, bayae na nga.

"So ayun na nga. Ako ang magbabantay muna sa inyo dahil may importanteng pinuntahan ang teacher nyo. Now is that clear? Any question?" Malumanay na sambit nya.

Tumango naman ang mga classmate ko habang ako nakatingin sa lalaking nagsalita kanina.

Gwapo naman sya, maganda ang boses matangkad, maputi, mukhang matalino, maypagka singkit ang mata. Ay basta bagay sa kanya nyawiii nalang sa inyo, at higit sa lahat familiar sya sakin.

Bilga namang nag taasan ng kamay ang mga babae at bakla. Habang naghahagikhikan.

"Yes? What is it?" Tanong nya sa Isa sa nag taas ng kamay na babae.

"Ano pong pangalan nyo? Hihihi" pagtatanong nya na halatang kinikilig.

Umiwas ako ng tingin at yumuko nalang at nakikinig sa kanila.

"Oww that? My name is Prince Leonardo" sabi nya.

Napatingala ako at nakitang nakangiti sya at nakatingin sakin. Prince? Oh darn kahit pangalan nya familiar sakin. Anong meron sakin? Bakit parang kilala ko tong lalaking to.

Pumasok sa isip ko ang isang lalaki. Napailing naman ako sa naisip ko.

'No no no imposibleng maging sya yun Alea. Wag ka ng umasa na sya yun. Please itigil mona yan' pag suway ko sa utak ko dahil imposibleng maging sya yun.

"Prince? Prince charming ko?" Biglang banat ng bakla saka nag ingay ang paligid.

'Psh' na sabi ko nalang sa isip dahil ang ingay nila tsk tsk anlalandi nakakita lang ng gwapo.

"May girlfriend ka po ba?" Tanong ng babae na nakataas ang kamay.

Tiningnan naman ni Prince yung babae saka ngumiti.

"Wala" sagot nya.

"Ehh? Sa gwapo mong yan?" Takang tanong ng babae.

"Nangako ako sa isang babae na hindi ako mag gigirlfriend hanggang hindi ko sya nakikita at napaparamdam na mahalaga sya sakin" mas lumawak ang ngiti nya habang nakatingin sakin.

What's with him? Kanina pa nya ako tinititigan. Pwede bang tigilan na nya? Mas pinararamdam lang nya sakin na sya yung taong yun. Imiwas ako ng tingin pero nakikinig parin ako. Interesado ako sa kanya eh.

"Nakita mona ba sya? Saka sino sya?" Tanong ng isa pang babae.

"Yeah nakita kona sya ngayon lang. Pero sa tingin ko hindi nya ako matandaan at makilala. Sino sya? Hindi ko pa pwede sabihin siguro pag nakapag usap na kami. Tutal mapapadalas ang pagbabantay ko sa inyo" mahabang sabi nya.

"May gusto kaba sa kanya Price?" Tanong nung bakla kanina.

"I can say yes but I can say no too. Yes, as my lil sis. And no, as  my girl" sabi nya.

"Ahh" sabay-sabay na sabi nila.

"Bakit hindi mo po sya kinausap nung nakita mo sya?" Tanong ng nerd na girl na nasa harapan ko.

"Dahil hindi ko maintindihan yung nararamandaman ko. Bukod pa dun andaming tao eh" Kita ko sa gilid ng mata ko yumuko sya.

"Actually gusto ko syang yakapin, halikan sa kanyang noo nung makita ko sya kaso lang baka mabigla sya saka baka may kung anong mangyari. Hindi ko sya gustong biglain at hindi pa ako handa" dugsong nya sa sinabi nya kanina.

"Aww ansakit naman po nyan sir. Pero good luck po sana makausap nyo na sya" sabi naman nung nerd.

"Sana" smbit nya na may malungkot na ngiti.

Shitt ano ba bakit ba lahat ng sinasabi nya tugma sa mga gusto kong marinig. Bakit? Bakit kailangan pang ganto? Bakit yung mga sinasabi nya binibigyan ako ng pagasa na sya yun, na sya talaga yun.

Ayaw kong umasa. Ayaw kong masaktan ulit. Ayaw kong maramdaman ko nanaman ang naramandaman ko noon nung iniwan nya ako.

Bakit ba kasi naalala ko pa? Bakit ba kasi kailangan ko pang makinig sa sinasabi ng lalaking nasa harapan, Bakit? Pwede ko namang ituon nalang ang aking isip sa ibang bagay.

Pwede bang? Pwede bang tumigil na sila sa pinaguusapan nila? Pwede bang hindi nalang tugma, hindi sumasakto sa nasa isip ko. Ayaw kona. Ayaw ko ng makinig. Pero subrang kulit ng mga tenga ko na pilit nakikinig at nagihihintay.

Bakit ba kasi kailangan ko pang maramdaman to? Bakit ba kasi ganto? First day of school andaming ngyari. Gusto ko nalang magpahinga, mag hihilata.

"Saan mo po sya nakilala?" Biglang tanong ng isang lalaki.

"Nakilala ko sya sa RPW" nakangiting sabi nya.

"She's so lucky" sabi ng isang lalaki.

"No, I'm the one who lucky here cause she's so supportive, lovely, and of course I can say that she's beautiful" sobrang lawak ng ngiti nya ng sinambit nya ang nga ito saka tumingin sakin

A/N: Ohh diba ang hilig ko sa Prince? Hahahaha sorry na yung isa kasi jan mahalaga talaga sakin eh hehehehe.