O, bir kızdan hoşlanıyordu. Ve hoşlandığı kız onun gözünde ulaşılmazdı. Kız bakmazdı ona. Sevmezdi, görmezdi, kabul etmezdi. Aralarındaki mezhep farkı en büyük sorunuydu. Genç adam bunları düşünüp daha girmediği savaştan mağlup ayırdı kendini. Mağlu...
İnsan kalbinin kapısını sevgiye açmalı mı? Sevgi can yakmaz mı?
İnsan kalbinin kapısını sevgiye kapatmalı mı? Sevgisiz de yaşanır mı?
Her sorunun cevabı bir belirsizlik... Her belirsizliğin sonu bir vaveyla.
O vaveylayı atmamak için keskinlik olmalı insanın hayatında, belirsizlik ortadan kalkmalı. Belirsizliği ortadan kaldırmanın en iyi yolu var olan tüm seçenekleri elemektir. Benim hayatımın çoğu döneminde yaptığım da tam olarak buydu. Aklımın ve mantığımın yatmadığı her seçeneği elemiştim, değerlendirmeye almamıştım bile. Çünkü bilirdim ki; kalp sevmeyi severdi, sevgi ise can yakmayı... Ben canı yananlardan olmak istememiştim hiçbir zaman. Bunun için baştan almıştım önlemimi. Kendimi de kalbimin kapısını da kapatmıştım herkese. Ne doğruyu almıştım içeriye ne de yanlışı. Ne de olsa doğru da üzerdi yanlış da... Her iki seçeneğin sonunda üzülmektense başından kimseyi sevmeyip kendime koruyucu bir kalkan edinmiştim. Benim için bunu cümleye dökmesi kolay, yapması zor olmuştu her zaman. İnsanlardan uzaklaşmıştım bir kere. Kimin doğru, kimin yanlış olduğunu seçemeyen kalbim yüzünden hepsinden uzaklaşmam gerekmişti. Sırf bu yüzden kalbim kanatlanıp uçmamıştı belki ama dikenlere sarılıp toprağa da gömülmemişti. Ne aşkı tatmıştım ne de acısını. Benim için önemli olan hep o toprağa gömülmemek olmuştu. Yani acıyı tatmamak... Bu uğurda dışarıdan nasıl görünmüştüm biliyor musunuz?
Dışarıdan kimseyi sevmeyen, herkesten nefret eden bir yobaz gibi görünmüştüm. Kalbimi, kendimi koruduğum için çevrem tarafından çeşitli taştan kalıplara sokulmam... Acımasızcaydı.
Ve ben o acımasızlığın tam ortasında duruyordum.
Ben Canan Saye Sungur.
22 yaşındayım. Çoğu zaman 62.
Yaşıtlarım gibi heyecanla bir şeylere atılmaktansa birçok şeyden -özellikle insanlardan- uzak durmayı tercih ederim. Eğlenmeyi sevmem, eğlenmesini de bilmem. Çok sevmem, sevince belli edemem. Çok gülmem, çok ağlamam, nötrümdür. Bazıları için donuğumdur. Yüzümde çok kasın hareket etmesine izin vermem. Çoğunlukla sinirden çattığım kaşlarımı hareket ettiririm. Hayatın içindekilerle her zaman amansız bir savaş içindeyimdir, olur olmadık herkese ve her şeye sinirlenebilirim. Kimseyi gereğinden fazla önemsemem, önceliğim haline getirmem. Hayattaki en büyük önceliğim ailemdir, bir de derslerim. Diğerleri onlardan sonra gelir daima. Kimine sıkıcı gelen, bana ise sadeliğiyle huzur veren bir hayatım vardır. O hayatın içinde geçinir giderim, fazlasına ihtiyaç duymam. Bunlar şu an içerisinde bulunduğum hisler. Hislerimin öncesi emarelerle dolu bir yokuş, sonrası dibini göremediğim bir uçurum... O uçurumun sonunda beni neyin beklediğini ise ancak yaşayarak görebilirim.
Sevmediğim şeyler listesine sorgulamak da dahildir. Sorgulamayı sevmem. Ne kendimi ne hayatı sorgularım. Gelişine yaşarım, gelenlere büyük tepkiler vermeden... Fakat hayatımın şu evresinde bazı şeyleri sorgulayacağım, üzerine düşüneceğim, düşündükçe sinirleneceğim bir durumla karşı karşıyayım. Bunun sebebi ise karşıma çıkan kağıtta yazan iki satırlık ufacık bir not. Evet, o ufacık not beni tüm bu kargaşaya iten.
Peki bu not neyin nesi? Nereden çıktı karşıma? İçeriğinde ne yazıyor?
Gelin size bildiğim kısmını anlatayım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔐
Saye size hikayesini anlatacak peki siz okumak isteyecek misiniz?
Cevabınız evetse oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayıın, yeni macerama hoş geldiniz.🎈
Evvet yayım hayatına texting olarak atılan, sonrasında normal kurguya dönen hikayemle karşınızdayım. Çokça miktar da heyecanlıyım.^^ Kurgu aklımdayken yaşanacak olaylar mesajla geçiştiremeyeceğim kadar uzun ve olaylıydı, bakalım yazarken neler olacak? Okuyup göreceğiz. Texting halindeki mesajı nota çevirip yine de o anonim olayını işin içine katan koca yürekli ben... Normalde notun içeriğini girişe yazmıştım ama sonradan vazgeçip sildim ilk bölümde okuyun diye biraz meraktan zarar gelmez hahajshahsh
Kurgunun odağı notlar değil, notlar yüzünden yaşanacaklar onu da söyleyeyim. :')
Sizi çok beklettiğimi düşündüğüm için, bayrama özel mutlu olmanızı istediğim için, eh biraz da sabırsızlandığım için hikayenin giriş bölümünü bugün yayımladım ancak ilk bölüm ve sonrasının ne zaman geleceği belli değil henüz. Yazdıkça yayımlayacağım. Yazmaya çok da vakit ayıramadığım şu dönemlerde... Ama umuyorum ki yorumlarınızın da verdiği güçle hemencik yazacağım bölümleri. Yolumuz uzun, sıkıntı yok. Ha bir de hikayenin açıklama kısmını okumayı unutmayın, hikayemizin geniş bir özeti var orada, orayı yazarken de çok düşündüm shslşdjgflşh
Seviliyorsunuz♥
Gelecek bölüm haberleri ve kesitleri için instagram: bbhikayeleri.
