Weasley story

Hoofdstuk 7 - de battle

-Algemeen POV-

Iedereen staat tegenover de death eaters in de courtyard van Hogwarts. Harry's lijk word gedragen door Hagrid die aan ketenen vast hangt. Iedereen is stil. "Harry Potter is dood!" Roept Voldemort en hij lacht erover. "Wilt iemand zich nog overgeven?" Vraagt hij maar niemand beweegt. "Draco!" Roept Lucious. "Draco!" Roept Narcissa en dan gaat Draco naar zijn ouders.

Hij word omhelst door Voldemort op de meest awkward manier maar goed. Iedereen blijft stil. Neville slentert naar Voldemort met de sorteer hoed in zijn handen geklemd. "Wel dat kon beter." Lacht Voldemort. "En hoe heet jij?" Vraagt hij en Neville antwoord. "Neville Longbottom." Voldemort grijnst.

"Een Longbottom." Lacht hij. "Ik wil graag wat zeggen." Zegt Neville luid. "Wel ga je gang." Antwoord Voldemort grijnzend. "Het maakt niet uit dat Harry dood is, er sterven elke dag mensen. Vrienden, Familie... ja Harry heeft ons vandaag verlaten. Maar hij is nog steeds bij ons ... hier binnen. Fred, Remus, Tonks ook... allemaal. Ze stierven niet voor niets! Maar jij zal! Omdat je het mis hebt! Harry's hart klopte voor ons! Voor ons allen! Het is nog niet voorbij!"

Hij trekt het zwaard uit de hoed en op dat moment valt Harry uit Hagrid's armen. "Stop Potter of zij sterft!" Roept Voldemort en een death eater komt naar voren met zijn stok tegen Scarlett's hoofd. "Doe het niet Harry! Vecht!" Roept ze maar iedereen blijft stil. "Kom hier Harry, geef je over." Zegt Voldemort.

"Harry waag het niet of ik vermoord je!" Roept Scarlett. Harry twijfelt enorm. "Harry Potter, maak er een einde aan, asjeblieft." Zegt Scarlett en een traan rolt van haar wang. George laat ook tranen vallen en Harry wandelt rustig naar Voldemort toe.

Hij heeft zijn stok vast en de death eater die Scarlett vast heeft grijnst. "Vermoord haar niet!" Zegt Harry. "Wat doe je? Je kan het eindigen!" Roept Seamus vanaf de andere kant. Harry heft zijn stok. "Crucio!" Roept de death eater die Scarlett vast had en ze valt op haar knieën op de grond. "Nee!" Roept George.

"Avada Kedavra!" Roept hij naar de death eater en die valt op de grond. Scarlett's lichaam schokt nog na. "Doe het Harry!" Roept Neville en hij luistert. "Avada Kedavra!" Roept Harry en een straal komt van beide hun stokken. Het gaat zo even door totdat Neville Nagini in twee hakt en de stok van Voldemort breekt.

Iedereen juicht en George hurkt naast Scarlett neer. "Scarlett!" Roept hij en de meeste death eaters zijn weg verschijnselt. Iedereen focust op hem en de niet ademende Scarlett naast hem. "Scarlett, ik verloor Fred, ik wil jou niet ook verliezen." Zegt hij met krakende stem.

Een heleboel helers verschijnen en behandelen de gewonden maar George houd Scarlett's levenloze hand vast. Molly komt naast hem zitten en voelt haar pols. "Het klopt nog! Het klopt nog!" Roept Molly en een heler snelt naar Scarlett toe. "Zwak maar het klopt nog." Zegt ze. Scarlett word meegenomen naar het St. Mungo's en George ziet weer wat hoop.

Ook Fred is naar het St. Mungo's gebracht, schijnbaar toch ook nog een zwakke hartslag. Fred word wakker en omhelst door zijn familie. Maar George ijsbeert rond in de kamer. "Gaat het?" Vraagt Ginny die hem aanstaart en misselijk word. Hij bijt zijn nagels.

Een aantal dagen later

De Weasley's zitten in Fred's kamer, Scarlett leeft nog maar is niet meer wakker geworden. Haar ouders en familie werden uitgeschakeld tijdens de battle. Fred staat op en omhelst George zacht. "Het komt wel goed. Ik voel het." Zegt Fred die George gerust probeert te stellen. 

Een heler komt binnen en vraagt naar een persoon. George word naar voren geduwd en volgt de heler door de gangen van het ziekenhuis helemaal naar de intensieve zorgen waar Scarlett ligt.

-Scarlett POV-

Ik open langzaam mijn ogen en voel nogsteeds een helse pijn door mijn lichaam. Een heler staat voor me en kijkt me aan. "Hoe voel jij je?" Vraagt hij en ik glimlach zwak. "Geweldig." Antwoord ik sarcastisch. Hij grinnikt. "Vertel me je naam." Zegt hij. "Scarlett Willows." Antwoord ik. "Goed, ik laat iemand bezoeken." Antwoord de heler en verlaat de kamer.

Niet veel later komt hij terug met George. De heler toont naar mij en gaat dan weg om George en mij alleen te laten. Hij staat in de deuropening en kijkt me ongelovig aan. Hij rent op me af en omhelst me. Zijn warme lichaam tegen het mijne.

"Ik... dacht ... d...dat je dood was." Stottert hij en snikt zacht. "Nee, ik ben er gewoon nog." Antwoord ik en hij laat me los. Hij pakt mijn hand vast en knijpt er zacht in. Hij glimlacht en staart me aan.

"Ik had je nooit alleen mogen laten toen je het me vroeg." Zegt George schuldig. "He, in ieder geval hebben ze me niet vermoord." Antwoord ik met een schorre stem. "Nee maar ze hebben je pijn gedaan." Antwoord George. "Pijn is slechts een afleiding." Zeg ik. "D...Dopje is dood." Zegt George moeilijk.

"Weet ik, hij was dood voor ze mij te pakken kregen." Antwoord ik en hij wrijft met zijn duim over de rug van mijn hand. Hij legt zijn andere hand op men voorhoofd. Dit doet me denken aan iets.

Een sterke jongenshand wrijft zacht over mijn voorhoofd en ik draai men hoofd lichtjes. Ik kijk in de choco bruine ogen van George. Met zijn andere hand houd hij een van mijn handen vast.

"Waar denk je aan?" Vraagt George die me een glimlach schenkt. "Aan de eerste keer dat je zo bij me stond." Antwoord ik. "Toen was ik een sukkel om je los te laten." Zegt George. "Oh dus je laat me nu niet los?" Vraag ik grinnikend. "Nee, je komt niet meer van me af." Antwoord hij. Hij komt op de rand van men bed zitten.

Het warme gevoel is terug. Zijn blik zakt terug naar mijn lippen en deze keer blijkt het hem allemaal niet te boeien. Hij buigt voorover en drukt zijn zachte lippen op de mijne. Ik leg mijn armen om zijn nek en hij legt zijn handen op mijn heupen en trekt me zo recht. We onderbreken de kus en kijken elkaar aan.

"Ik vind je leuk, Scarlett Willows." Zegt George met een glimlach. "Was me nog niet opgevallen." Antwoord ik lachend. "Maar ik jou ook." Vervolg ik en hij grinnikt naar me. Hij zoent me opnieuw en trekt me op zijn schoot. Ik ga met een hand door zijn zachte haar en dan horen we voetstappen. Hij zet me snel terug neer op bed en gaat rechtstaan.