Scarlett Willows is een negentien jarig meisje en werkt op het ministerie van Toverkunst als assistente van Percy Weasley op de afdeling van internationale magische samenwerking . Als ze op een gegeven dag word gevraagd door haar baas om hem met een...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het is zover, midden term vakantie en ik loop alleen naar de burrow. Ik ben namelijk later vertrokken door een meeting met alle professoren en iedereen zal wel aan het eten zijn. Ik heb een kleine babybuik maar probeerde dat altijd goed te verbergen.
Ik kom aan en open de deur. George vliegt me meteen om de nek en zoent me. Ik zie letterlijk iedereen naar me glimlachen en ik moet het hen wel vertellen. George gaat terug zitten en ik gooi de envelop op tafel. "Wat is dat?" Vraagt Molly vrolijk.
"Ik ben gediagnosticeerd met een bepaalde medische afleiding en dit zijn de resultaten van Madame Pomfrey." Antwoord ik. Molly pakt meteen de envelop en de brief en schreeuwt als ze het leest. Nu George en hij kijkt me ongelovig aan. "Wat is het nou?" Vraagt Hermione bang.
"Jij bent zwanger?" Vraagt George vrolijk en ik knik. Hij vliegt me opnieuw rond de nek en laat me deze keer niet zo snel los. "Omg gefeliciteerd!" Roept Ginny. Als George me los laat hef ik men trui een beetje op en ziet iedereen de babybuik dat langzaam aan het ontstaan is. "Wow!" Roept George vrolijk.
"Sinds de kerstvakantie." Lach ik. "Jongen, meisje?" Vraagt Hermione maar ik schud men hoofd. "Ik heb morgen een afspraak in het St. Mungo's." Antwoord ik. "Je liet me wel even schrikken." Lacht Molly opgelucht. "Denk je dat de buikkrampen en die envelop mij niet lieten schrikken?" Vraag ik zacht.
"Ons eerste kleinkind." Lacht Arthur. We eten verder en daarna zitten we op de bank verhalen te vertellen. George heeft een arm om me heen en een hand op mijn buik. "Wanneer zal die moeten komen?" Fluistert George. "September." Antwoord ik. Die avond gaan we naar boven en lig ik in George's arm.
"Zwanger?! Hopelijk deden jullie het niet in mijn bed." Lacht Fred. Ik leg men hoofd op zijn borst en hij wrijft met zijn hand op mijn buik. "Ik hoop dat het een jongetje word." Fluistert George nog en ik dommel in slaap.
De volgende ochtend
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik ben al vroeg vertrokken naar het St. Mungo's zonder iemand wakker te maken. Ik kom aan en word meteen begeleid naar de arts. Ik ga op het bed liggen en ze kijkt me vrolijk aan. "Klaar om te weten wat het is?" Vraagt ze en ik knik. Ze smeert dat spul over men buik en gaat met een apparaat overheen.
"Oh, wil je het weten of in een envelop?" Vraagt ze. "Zeg het maar gewoon." Antwoord ik vriendelijk. "Een jongetje, meisje..." zegt ze. Ik kijk op. "U kunt het niet goed zien bedoeld u?" Vraag ik zacht. "Nee, een jongetje en een meisje." Antwoord ze en men ogen worden groot. "Twee?" Vraag ik vrolijk en ze knikt. Ik veeg men buik af en we gaan zitten.
Na het gesprek verschijnsel ik terug naar de burrow waar iedereen aan het ontbijten is. Charlie, Bill en Fleur zijn ook aangekomen en iedereen kijkt me aan. "En?" Vraagt George vrolijk. "Een jongen..." voor ik men zin kon afmaken springt George op. "En een meisje." Antwoord ik. Iedereen laat alles vallen en kijkt me met open mond aan.
Behalve George die over men buik wrijft en zijn oor ertegen houd. "Pappie gaat jullie leren hoe je mensen moet pranken, beide van jullie!" Zegt hij en ik word omhelst door Hermione en Ginny. "Dat word nog leuk." Zegt Ginny lachend .
Ik ga zitten en George kijkt me met een grote grijns aan. "Onder een of andere reden had ik die helemaal niet zien aankomen." Lacht Bill. Na het ontbijt neemt George mijn hand vast en kijkt hij me aan. "Wil je een stukje gaan wandelen?" Vraagt hij en ik knik. We wandelen door een mooi bos en komen aan bij een waterval bij rotsen. "Wow, prachtig." Zeg ik.
Hij houd mijn hand vast en we kijken naar hoe het water op de rotsen neerkomt. De wind blaast door mijn haren en George kijkt me aan. Ik kijk hem aan en hij begint: "Scarlett, ik hou van jou en ik wil voor altijd bij jou zijn." Hij gaat op een knie zitten en opent een doosje dat die uit zijn jaszak haalt. "Wil je met me trouwen?" Vraagt hij en ik knik terwijl er tranen van mijn wangen rollen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hij schuift de ring om mijn vinger en omhelst me. Ik zoen hem en we wandelen terug hand in hand. We komen op het grasveld waar iedereen klaarstaat. "We gaan picknicken." Lacht Molly en ze zien dat ik net gehuild heb door mijn rode ogen. "Gaat het wel?" Vraagt Hermione nogal verbaasd. Ik knik en toon men hand met de ring.
"Waarom gebeurd alles zo perfect ineens?!" Roept Molly en omhelst me opnieuw. We verschijnselen naar een muggle parkje en gaan onder een wilg zitten met een picknick deken. "Dus trouwen..." zegt Ginny lachend. "Deze zomervakantie misschien, dan kan iedereen komen hebben we genoeg tijd..." zegt George ik knik instemmend.
Een klein 10 jarig jongetje loopt rond en gooit een frisbee onze kant op. Ik raap hem op en hij komt voor me staan. "Sorry mevrouw." Zegt hij met een klein glimlachje. "Geen probleem." Antwoord ik en geef de frisbee terug. George staat op en loopt op het jongetje af. "Wat is de bedoeling?" Vraagt George als hij de frisbee bekijkt.
Het jongetje legt het hem uit en niet veel later gooien ze hem naar elkaar. De moeder van het jongetje kijkt liefdevol naar de twee. "Hoe moeten jullie nou twee baby's gaan opvoeden als hij er zelf nog een is?" Vraagt Molly. Ik begin te lachen. De moeder van het jongetje dat niet ver van ons zit kijkt me aan.
"Zwanger?" Vraagt ze waarop ik knik. "Van hem?" Vraagt ze wijzend naar George. Ik knik opnieuw. "Word vast een goeie vader." Lacht de vrouw en ik lach mee. Na een tijdje komt hij terug en trekt hij Fred en Ginny overeind. "Jullie doen mee." Lacht hij. Ze spelen nog een tijdje en uiteindelijk maken we ons klaar terug te gaan. Ik praat nog even met de moeder van het jongetje.
"Succes met de tweeling." Lacht de vrouw die Alice heet. "Welke? Die in men buik of die twee idioten daar?" Vraag ik en wijs naar Fred en George. Ze denkt even na en lacht. "Beide." Zegt ze. Ik loop mee met de Weasley's en verschijnselen waar niemand ons zag.
