THE LAST VIRGIN

PROLOGUE

Alexandria Vladimir - most "wanted" chick in town. Not the criminal "most wanted" type but the most "wanted" to have. She is infact, on top of each guys bucketlist. The 'must have' of everyone. The 'must try' in terms of *coughs*. Well, though she's very successful in everything she is engaged into, she has this certain foul attitude everyone was aware of. If she wants you out, you can never go back. She plays dirty if she has to. She is trouble when she walked in.

June 12, 2015.

Kasalukuyan akong naghihintay ngayon ng paglapag ng eroplano sa lupa. Nakakabagot na sa eroplano, tatlong oras na akong nakaupo sa VIP seat ng airplane ng airline namin. I have to get used to this kind of setup, someday ako rin naman ang magpapatakbo nito.

tumayo ako at kinuha ko yung isang libro sa mini library ko dito sa eroplano ng tumunog yung signal na dapat i-fasten na yung seatbelt. Hudyat na yon na dapat na akong bumalik sa upuan ko at mag seatbelt.

Napansin ko yung tunog ng pagbukas ng pintuan,

"Maam Alexandria, kindly fasten your seatbelt as we are about to land."

inirapan ko sya at hinarap.

"I know everything I need to do, Obviously ginagawa ko yung sinabi mo nung pumasok ka. wag kang tanga! hindi ka maganda!"

"tssss"

narining ko yun. haha! kaya, "Fired!" sabi ko sanya ng pakalma.

"A-a-ano po yun maam?"

"I just fired you. Walk your way out right now! I need you to fuckin leave"

"Maam, hindi ko naman ho sinasadyang mag sabi nang ganun, maam may mga pinapaaral ho akong mga kapatid, malaki ho yung gagastosin namin sa koryente, kailangan namin ng trabaho na ito para mabuhay kami kaya maam please naman ho wag nyong ..."

Agad ko syang pinutol.

"Hahaha! It was just a joke! Calm down"

"ha? Ah okay po maam thankyou talaga at joke lang yun! hahahahaha!" sabi nya habang pinipigilang maluha. Alam kong she is in the verge of crying. tsss, pasalamat sha di ko yun tinuloy. Ang funny kaya ng joke ko.

"Go back sa loob. Asikasuhin mo yung mga pasahero. I want them the highest treatment as possible, lalo na yung mga matatanda please" sabi ko ng may maalala ako.

ilang sandali lang nawala na sha sa tabi ko. Dapat lang. Ilang minuto na ang nakaraan at nag landing na yung eroplano. Naghanda na akong tumayo at umalis dahil nangangalay na rin yung pwetan ko sa tatlong oras na pagkakaupo. Kaya bumaba na ako sa VIP room ko, patungo sa stairs ko. At saka patungo sa loob ng airport service center.

Pagbaba ko agad nasilayan ko na ang maraming ilaw na parang bituwing kumikislap. Tsk! just a bunch of cameras na kukunan ng litrato ang pagbaba ng isang Vladimir.

Syempre ayokong magpatalo sa bruhilda kong kapatid kaya ginandahan ko ang pag baba ko ng hagdan. Binati ko lahat ng reporters. "Hello! Bye!" alam kong dahil sa sinabi ko, ma heheadline ako. Matagal na nila kaming kinukumpara ng step-sis ko kung sino raw mas mabait sa amin. Alam kong nagwagi na ako dahil sa pasimpleng bati kong iyon.

Nagpatuloy ako ng paglakad, napansin kong maraming tao ngayon sa airport dahil mag-papasukan na. Pinagtitinginan nila akong lahat, siguro ay alam nilang classy akong tao. Obvious naman sa sinusuot ko. At obvious ako ang may-ari nito. Oo mataray ako, sarcastic at suplada. Pero ayoko nung natatakot ang mga tao saakin. Dahil, tsk. Dahil basta. Sa next chapter nalang. Nag smile ako sa kanilang lahat at kita ko ang pagkabagsak ng braso nila sabay ng pagkawala ng mabigat na hininga.

Alam kong natakot silang lahat, alam nilang lahat ang nangyare nung gabing yun. Dahil nakuhanan yon ng video at pinalabas sa tv. At ayoko ng maalala.

Hello! Kindly vote and comment kung nagustohan nyo pleasee? para malaman ko kung ipu-push ko ba tong story na to! Hahaha! Comment please? let me know what you think ;) - paw x
NABIGLA KO BA KAYO DAHIL TAGALOG PALA TONG STORYANG TO? Yun lang! Hahahaha! VOTE AND COMMENT AND KINDLY SPREAAAAD NARIN PLEASE? xoxo