Chapter 6 #TLV
(Meet, Aaron Dave Santiago. See photo above. No harm meant.)
Today is January 13, 2015.
Kakagising ko lang from a deep sleep. Todays agenda: Shopping. Ito yung hindi ko masyadong nagagawa noon kasi mahirap ako. Shopping? Pamamalengke ka-mo. Bumangon na ako sa kama ko at humarap sa salamin. Ganda. I woke up like this.
Napagpasyahan kong maligo na.
Kailangan ko bang idetalye yung pagliligo ko? haha wag na oy!
Pagkatapos nun eh namili na ako ng damit na susuotin. Checkered polo nalang, pants, at beannie. Pa simple pero makamandag. chos. Then I walked out of my room, bumaba at binati silang lahat. "Goodmorning everyone!" sabi ko sa kanilang lahat at binigyan sila ng napaka matamis kong ngiti which boys die for. Hah! Naalala ko tuloy kung gano karami ang gustong makuha ang atensyon ko. Tss, kadalasan nga eh yun pang nilalait ako nuon. nuong hindi pa dumating si dakilang maturity. At noong Dizon pa ako. Dizon kasi yung ginamit kong apelyido noong hindi pa ako inampon ng mga Vladimir.
Papaalis na sana ako nung narinig kong may kausap si Bettina sa telepono.
"Mom, when are you coming home? Its been 2 and a half year since you left. Mom, please come home. Whatever the problem is, we can all fix it. Just please mom, we need you here." Sabi ni bettina na agad ikinalungkot ko. Ganitong araw ng buwan, lagi syang nalulungkot. February 1. Araw na umalis nanay niya dito. Hindi ko pa kailanman nakita yung nanay nya. Di ko rin inaalam at tinatanong si dad kasi ayokong malungkot sya. Syempre, asawa nya yon. Nalulungkot ako sa part ni Bettina dahil alam ko mismo anong nararamdaman niya. Wala akong kinalakihang gugmagabay sa aking mga magulang. Masakit isipin at damhin. Pasalamat talaga ako dahil nandyan lagi ang Dyos sa akin at lati yung nasa bahay ampunan.
Lumabas na ako ng bahay. Dont want to eavesdrop. I'll leave it there. Sumakay ako sa Aventador lamborghini baby ko. Av lambo<3
Ayoko munang mag jeep baka maka-engkwentro na naman ako ng mga walang modong pasahero. Makakasira lang ng araw ko.
Nagda-drive ako ngayon. Students License kinuha ko para mkapag-drive. Papunta na ako sa mall rn. May napansin lang ako, Naka stop kasi yung traffic signal kaya stop ahat ng sasakyan. Sa tabi ko, may isang Lamborghini din. Di ko nakikita sinong nasa loob. Kaya pinagsawalang bahala ko nalang. Must be filthy rich too.
"Babe!" Sabi nya. Oh no, I know that voice. I am very certain. Aaron. Ay mapaglaruan nga tong lalakeng to. Haha! Im feeling playful ngayon. Kaya di ko sya nilingon. Hininihintay ko yung 'go' signal. Tagal naman.
"Yuhoooo? hello? Babe?" Pang-ulit niyang sabi. "Aly. Lexa. Andria. Alex. What the fuck?!!" Naiirita na sya kasi di ko pinpansin. Haha! Na-eenjoy ako. In-On ko yung music tsaka pli'nay yung Heartbreak Girl ng 5sos. Nilakasan ko ang speakers. Nagkunwari akong hindi sya naririnig.
"Hey Woman!" sigaw nya ng napakamalakas. Hahaha! Parang ang nilakasan nya talaga ang boses nya kasi ang lakas na kaya ng speaker. Kaya nag heheadbang na ako na para hindi nya mahalata.
Tagal ng Go signal ha?
May narinig ako. ewan parang pintuan na isinara. May kumatok sa sasakyan ko at naka-cross arms. Damn! Nasulyapan ko tuloy sya, tapos na drama.
"Uy! ikaw pala yan Aa. Hi!" Sabi ko habang pinipilit ngumiti. Patay ako neto siguradong babanasin ako nito mag-hapon.
"Oh no, dont you play games with me Aly, I know you too well. Alam na alam kong nakita mo ako" Sabi nya ng naka-cross arms parin.
Go!
"huy. Balik ka na sa Lambo mo, Go na! ge bye!" Sabi ko sa kanya. Kaya lang nandun parin sya.
BINABASA MO ANG
THE LAST VIRGIN
Teen FictionAlexandria Vladimir is the last virgin. She is the heir of Asia's famous airlines, Vladimir Airlines. She's a total badass in dumping guys, had a lot of accomplishments, owns a lot of properties, the country's hottest, the country's sarcastic queen...