Confundo / Tom Riddle

Tom Riddle

' Adın: Y/N
Soyadın: Y/SN '

"Bak sen, küçüğümüz de buradaymış. Aa şansa bak, abim James'te ortalıkta görünmüyor."
Y/N, Lydia'nın pis kahkahasına göz devirdi.

''İşine bak Lydia."
Lyida ona doğru bir adım atıp, sinsice sırıttı.

"Bugün ne oldu biliyor musun Y/N?"
Boş gözlerle ona baktı Y/N.

"Tom ile sevgili olduk."

İşte o an... Y/N'in içinde bir acı oluştu. Boğazı düğümlendi ve kafasının içinde, yalnızca o cümle çınladı.
Tom ile sevgili olduk...
Tom ile sevgili olduk...
Tom ile sevgili olduk...

"Üzüldün mü yoksa Y/N? Tom'un seni seveceğini düşünmemiştin değil mi?"
Y/N içindekileri ona yansıtmadan, boş bakışlarını göndermeye devam etti.

Tizleşen sesini kontrol etmeye çalışarak, konuştu genç kız.
"Umurumda değilsiniz."

"Ah, öyle mi? Yapma Y/N. Tom'u sevdiğini herkes biliyor. Ama şansına küs. Seni zavallı abimden başka kimse sevmez. Ailen bile sevmemiş seni."
Y/N kendini sıkarak, dolan gözlerini sakladı.

Zar zor konuştu Y/N.
"Onlar hakkında tek kelime etme..."

O sırada onları dinleyen bir kişi daha vardı.
Tom Riddle...

Tom, daha fazla dayanamayarak bir adım attı.
Y/N'in aile konusunda neler hissettiğini azda olsa anlayabiliyordu. Ve onun kötü hissetmesi, garip bir şekilde hoşuna gitmemişti.

Tam ortaya çıkacağı sırada, diğer taraftan gelen sesle geri durdu.

"Lydia onu rahat bırak!"
Hepsinin yüzü, içeri giren James'a döndü.

"Y/N bak, işte koruyucu prensin de geldi."
Lydia hâlâ umursamayarak konuşmaya devam ediyordu.

"Biraz olsun kes sesini Lydia! Y/N gel, gidelim.''
James kız kardeşine kötü bir bakış attı ve Y/N ile birlikte odadan çıktılar.

"İyi misin Y/N?"

Y/N daha fazla kendini tutamayarak, göz yaşlarını serbest bıraktı. Aynı anda James'ta ona sarıldığında, kollarını ona doladı.
"Neden kimse beni sevmiyor James?"

"Ben seni seviyorum Y/N... Hagrid seviyor. Dumbledore seviyor. Ailen-"
Sözünü kesti.

"Yalan söyleme... Onlar beni sevmediler. Benim bir ailem olmadı."

"Nereden biliyorsun? Seni bırakmış olmaları, sevmedikleri anlamına gelmez. Bir nedenleri vardır belki..."
Y/N cevap vermedi.

O sırada Tom kimseye görünmeden odanın arka tarafından çıktı.

Tam sınıfına doğru gidecekken, Y/N ile James'in sarıldığını fark ederek kaşlarını çattı.
O an çok saçma bir duygu içini kemiriyordu Tom'un.
Kıskançlık...

"Lanet olsun Tom! Kendine gel..."
Kendi kendine fısıldayıp, oradan uzaklaştı.

Derse girmek yerine, Slytherin ortak salonuna gitti.

Y/N ile James'in yakınlıkları gitmiyordu gözünün önünden.
Bunu unutturacak bir şey düşündü Tom.

En sonunda bu şeyin yine Y/N olduğunu fark etti.
Onun, James ile konuşurken güldüğü anlar geldi aklına.

Tom'u büyülüyordu o an...

"Siktir! Aşık mı oluyorsun sen?!"
Yine kendi kendine konuşmuştu.

Bunu ciddi bir şekilde düşündü.
Aşk... O aciz duyguya kapılmış mıydı gerçekten?

O sırada, James ve Lydia'nın geldiğini gördü Tom.