Felsefenin Temel İlkeleri - Georges Politzer

İKİNCİ BÖLÜM

İKİNCİ BÖLÜM

MARKSİST FELSEFİMATERYALİZMİN

İNCELENMESİ

SEKİZİNCİ DERS
MATERYALİST DÜNYAANLAYIŞI NEDİR?

I.         "Materyalizm"sözcüğünün iki anlamı.

II.       Madde ve ruh.

III.     Felsefenin temelsorunu.

IV.     "İdealizm" sözcüğününiki anlamı.

V.       Materyalizm veidealizm, teoride olduğu kadar pratikte de birbirlerine karşıdırlar.

VI.     Marksist felsefimateryalizm üç temel çizgi ile ayırdedilir.

HENÜZ incelemiş olduğumuz diyalektiği, gerçekalemden - doğa ve toplumdan- ayıracak olursak, hiçbir anlam taşımaz. Almışolduğumuz bütün örnekler bunu göstermiştir. Daha birinci dersi­mizdenbaşlayarak belirttik ki, diyalektik gerçeğin kendisindedir, onu gerçeğe akılsokmamıştır. Eğer insan düşüncesi diyalektik ise, bu, kendisinden önce gerçeğindiyalektik olmasındandır.[1] Diyalek­tik,gerçek alemin diyalektiğidir. Bunun içindir ki, marksist teoride yöntem diyalektik olunca, dünya anlayışı damateryalisttir. Şimdi açıklamaya çalıştığımız işte bu "dünya anlayışadır. [sayfa 157]

I. "MATERYALİZM" SÖZCÜĞÜNÜN İKİ ANLAMI

İlkin bir büyük karışıklığa karşı kendimizi korumalıyız.Marks­ist felsefe materyalisttir. Materyalist olmasıdır ki, bu felsefenin orta­yaçıkışından beri marksizmin sınıf düşmanlarının sayısız saldırı vekaraçalmalanna uğramasına yolaçmıştır. Aynı saldırı ve karaçal- malar, dahaantikçağda, genel anlamında materyalizme karşı da yöneltilmiştir. Bu karaçalmave saldırılar, esas olarak "materya­lizm" sözcüğünün anlamının kaba bir şekildebozulmasından iba­rettir; materyalizm sözcüğünün doğru felsefi anlamı,gizlenir, örtülür, onu gözden düşürmek, değersizleştirmek için niteliğine"ahlaki" bir anlam yakıştırılır.

Böylece onlara bakarsanız, "materyalizm" ahlaksızlık, sınır­sız,frenlenmemiş bir zevk arzusu, insan ufkunun yalnızca maddi gereksinmelerlesınırlandırılması demektir. Bu karaçalma, yeni bir karaçalma değil. Eskiden dekilise tarafından, mutluluk hakkını ve bu mutluluğun gerçekleşmiş olması içininsan doğasının asil gere­ksinmelerinin doyurulması gereğini tanıyan Epikürosfelsefe oku­luna karşı da kullanılmıştı. Papazlık geleneği ve daha sonraüniver- siteci gelenek, yüzyıllar boyunca epikürosçu felsefeyi bilerek çarpı­ttı.Sonuçta materyalistler de "Epiküros ordusunun sefihleri" oluyor­du.

Gerçekte, sözcük yalnızca bu anlamda alınmak istense bile,o, Gabriel Peri'ye, Georges Politzer'e, Pierre Timbaud'ya ya da Be- loyannis'edeğil, devrimci proletaryaya değil, tastamam burjuvazi­nin kendisine, kendibolluk, gönenç ve zevklerini, sömürülenlerin yoksulluğu üzerine kuran sömürücüsınıfa yaraşır.

Engels, bu karaçalmayı kendi sahiplerine geri çevirmiştir:

"Gerçek şu ki... burada, materyalizmsözcüğüne karşı dar-kafalı burjuvaların önyargısına, kökenini köy papaz­larınıneski karaçalmalanndan alan bu önyargıya bağış­lanmaz bir ödün verilmektedir.Darkafalı, materyalizm dendiği [sayfa 158] zaman pisboğazlık, ayyaşlık,arsızlık, ten zevkleri ile şatafatlı bir yaşam sürdürmeyi, açgözlülük,cimrilik, doymak bilmezlik, çıkar peşinde koşmayı, ve borsa oyunlarını vekendisinin gizliden gizliye kölesi ol­duğu bütün bu iğrenç kusurları anlar."[2]