Draco Malfoy ile Hayal et ~Orman~

1.Bölüm

HEY!!! SELAM SAYFAMA VE YENI BIR HAYAL DÜNYASINA HOŞ GELDIN :) BU BENIM ILK "HAYAL ET" KITABIM... UMARIM BEĞENIRSIN♡ AYRICA FIKIRLERINI BENIM ILE PAYLAŞIRSAN GERÇEKTEN COK MUTLU OLURUM ÇUNKU FIKIRLERIN BENIM ICIN COK DEGERLI ♡♡ KEYIFLI OKUMALARR:))

Yazardan;
Ufacık,çıplak ayakları ile soğuk ve ıslak zeminde şapır şupur sesler çıkararak yürüyordu küçük kız,nereye gittiği hakkında en ufak bir fikri yoktu gözünden ardı ardına akan yaşlar ayak uçlarına damlayarak ıslak zeminde yok oluyordu bebekken geçirdiği bir beyin sarsıntısı yüzünden tedavi görüyordu ve bu tedavinin yan etkilerinden biri olan uyurgezerlik yüzünden gelmişti buralara kadar elindeki ayıcığı daha sıkı bir şekilde kavradı,korkuyordu... Ailesi kaybolursa bir yerde oturup onları beklemesini söylemişti küçük kız tek eli ile önüne gelen şaçları ittirip etrafına bakındı burada oturacak bir yer yoktu burada insan bile yoktu yolun kenarında başlayan ağaçlar dışında hiç bişey... hava soğuktu ve küçük kız çok yorulmuştu ucu pespembe olmuş burnunu koluna silerek ağaçlara doğru ilerledi attığı her adımda gücü daha da çekiliyordu sanki, bacakları titremeye başlamıştı soğuk ve ıslak çimenler ayaklarını gıdıklıyordu bu da küçük kızın uykusunu getirmiştı bi ağacın önündeki kayayı farkedip minik adımlarla oraya doğru ilerledi kayanın ne kadar sert olduğu umrumda değildi gücü tükenmiş ve uykusu gelmişti kayanın üstüne kıvrılıp ayıcığını göğsüne bastırdı ağlamaktan ağırlaşmış göz kapakları saniyesinde kapanmıştı "beni bulacaklar" diye mırıldandı küçük kız "babam beni odama taşıyacak" "beni bulacaklar" daha fazla dayanamadı küçük bedeni, uyku ile baygınlık arasında kapandı bilinci ayıcığı minik elleri arasından kayıp yere düştü ....

~•~

"Morarmış dudaklar,kıpkırmızı bir burun, katılaşmış parmaklar... uzun süredir burada olmalı..." dedi küçük kızın tanımadığı yumuşak bir ses, gözlerini açmaya çalıştı ama küçük bedeninin bunu bile yapacak gücü yoktu
"Henüz çok küçük ,bu havada dışarıda tahmin ettiğin kadar uzun kalamaz Albus..." dedi bu seferde yine tanımadığı ama daha sivri ve iğneleyici bir ses Yaşlı adam küçük kızın önüne eğilip yüzünü kapatan saçlarını narin bir şekilde geriye itti
"Bu kız sandığından daha güçlü, Snape"dedi yaşlı adam, gülümseyerek " Çok iyi bir slytherin olacak" Snape dediği adam ise belli etmiyordu ama bu hoşuna gitmişti küçük kızı baştan aşağı süzdü şimdiden görebiliyordu sevecen,sorumluluk sahibi,yardım sever asil bir kız arkadaşlarına zarar gelirse bütün dünyayı yerle bir edecek güce sahipti bütün sinsiliği, gücü,asiliği içinde saklı tutuyordu... çok başarılı bir büyücü olacaktı gülümsemesini saniyesinde yok edip "göreceğiz" dedi Snape sonra ise ormanın derinliklerine doğru ilerleyip yeşil bir ışık patlaması ile ortadan kayboldu... Albus Snape'nin herşeyini bilirdi aynen bu hareketinin anlamını bildiği gibi ,gülümseyerek ayıcığı yerden kaldırıp küçük kızın kolları arasına yerleştirdi "Merak etme Y/N Snape sandığından daha iyi bir profesör,sana çok yardımcı olacak" diye fısıldadı Albus ,küçük kız gözlerini açmak istiyordu açıp onun ile konuşan yumuşak sesin sahibini görmek... ama yapamıyorum gözleri bir türlü açılmıyordu vücudunun en ufak bir bölgesini bile hareket ettiremiyordu Albus ayağa kalkıp asasını hafifçe salladı bu seferde küçük kızın bütün bedeni ondan habersiz hareket ediyordu kanının çekildiğini hissetti önce üşüdü sonra sıcaktan yandı çığlık atmak istedi küçük kız ama sesi yok olmuştu sanki bunların hepsini saniyeler içinde yaşadı en sonunda ise bedeni o güvendiği yere değdi sıcacık yatağına... sesler beyninin içinde yankılandı bir süre
"Çok zekisin Y/N..." dedi yine o yumuşak ses "Orman Y/N" ... "Kaderin Ormanda" ... "Dünyayıda,Yangınıda,Aşkıda,Arkadaşlığıda" "Çok merhametlisin Y/N" ... "Ama bir o kadar da sinsi"... " İntikam Y/N" ... "İntikam kimseyi kurtarmaz ... İntikam kimseyi rahatlatmaz Y/N" ... "Ormana git kızım" ... "Arkandayım Y/N" dedi bu seferde o iğneleyici ses fakat şimdi ormandakine göre çok daha şefkatliydi sesler kayboldu yerine soru işaretleri geldi ... hiç bir şey anlamamıştı küçük kız sadece bir rüya görüyordu o daha 6 yaşındaydı ,bunları anlayamazdı...bunları yaşayamazdı... hepsi sadece hayal gücünün bir ürünüydü... yada yan etkilerden birinin... öyle olmalıydı...öyle olmak zorundaydı... küçük kız öyle sandı...