2.Bölüm

2.4K 155 71
                                    

*EVETTT BİLİYORUM İLK BÖLÜMLER BİRAZ SIKICI OLUYOR AMA BU SON ÇOCUKLUK DÖNEMİ BÖLÜMÜYDÜ BU BÖLÜMDEN SONRA HIZLI BIR ŞEKİLDE KONUYU VERMEYE BAŞLAYACAĞIM ŞİMDİDEN TEŞEKKÜR EDERİM♡ FIKIRLERINIZI YAZMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN... ONLAR BENIM İÇİN GERÇEKTEN ÇOK DEĞERLİ ♡ SENI SEVİYORUM:) KEYIFLI OKUMALARR*

Yazardan;
"Y/N!! Y/N!! SİRİUS BİŞEYLER YAP!!! Y/N AÇ GÖZLERİNİ BİR TANEM ! SİRİUSS BİSEYLER YAP BÜYÜMÜ YAPARSİN İKSİR Mİ HAZIRLARSIN !! YANIYOR BEBEĞİM SIRIUS!!!
Y/N annesinin bağırması ile uyanmıştı ama gözlerini açamıyordu annesi yandığını söylüyordu fakat o ilginç bir şekilde üşüdüğündü hissediyordu annesinin hıçkırık seslerini duyunca ona sarılmak istedi "buradayım annecim" demeye çalıştı buradaydı... iyiydi... ama bunu hiçbir şekilde gösteremiyordu babasının soğuk elini anlında hissetti sonra ise yumuşak sesi "Sakin ol Maria sıradan bir muggle hastalığı geçiriyor şimdi ambulansı arayacağım biraz sakin olmaya çalış" diyordu oysaki o da telaşlıydı bu her halinden belliydi
Bir kaç dakika sonra yaklaşan siren sesleri yavaş yavaş bütün odayı doldurdu Y/N üzerinde annesininkinden başka bir çift el hissettiğinde korku ile irkildi sonra annesinin güvendiği kolları onu daha sıkı sardı "benim kucağımda duracak" diye haykırdı annesi hemen kızını rahat bir pozisyonda kollarına yatırıp ambulansın içine ilerledi "dayan bebeğim dayan... iyleştireceğim seni... dayan" sonrasında Y/N nin bilinci kapalıydı...
Ambulans sirenleri
Babası peşlerinden araba ile geliyordu
Annesinin bağırışlarını duyar gibi oldu
Acı bir fren sesi
Lastikler yolda kalın ve siyah izler bırakırken aynı zamanda pek de hoş olamayan sesler çıkarıyordu
Her yer sarsıldı...

                               ~•~

Y/N güçlük ile araladığı gözleri ile etrafı süzdü hava kararıyordu...
Minik ellerini soğuk çimlerin üzerine koyarak ayağa kalkmaya çalıştı,güç de olsa oturur pozisyona geldiğinde buranın bir orman olduğunu farketmişti,tanıdık bir orman... sendeleyerek ayağa kalkıp bir kaç paytak adım attığında kayanın üzerinde yatan annesini farketti... uyuyordu...    Y/N minik elleri ile ağzını kapatarak kıkırdadı burası onun daha önce uyuduğu yerdi, hatırlıyordu yavaşça ilerleyip annesini rahatsız etmemeye dikkat göstererek yanına oturdu "rahat dimi?" dedi gülümseyerek "biliyorum bende orada uyudum" "hayır bana kızma lütfen izinsiz dışarı çıkmadım rüyamda gördüm... rahattı anne" annesinin saçlarını dizlerinin üstüne alıp okşamaya başladı, annesi y/n uyuyana kadar saçları ile oynardı "hoşuna gitti mi?" Diye sordu sessizce,sonra gülümseyerek kendi sorusunu yanıtladı "gider tabi... benim de hoşuma gidiyordu"... dakikalarca okşadı annesinin saçlarını ,saatlerce başında bekledi hala uyanmamıştı annesi ilk başta yorgun diye düşündü, annesi hep yorgun olmasından şikayetçi olurdu...sonra ise anlamıştı bir şeylerin ters gittiğini ,şimdi annesine sarılmış göz yaşları içinde onu ısıtmaya çalışıyordu "hala üşüyorsun" dedi hayal kırıklığı içinde,yavaşça ayağa kalkıp etrafa bakındı ,annesinin üstüne serebilecek birşeyler arıyordu, hava iyice kararmıştı gözleri karanlığa alışmış olsada hala etrafı görmekte zorluk çekiyordu ,sadece ilerledi... bir süre sonra herşey karışmıştı Y/N nin göz yaşları ardi ardına akmaya başlamıştı şimdi hem annesi hemde kendi üşüyordu...üstüne bir de kaybolmuştu "babam nerede kaldı"diye söylendi "belki babam annemi bulmuştur şimdide beni arıyordur" diye düşündü bu seferde "o zaman ben oturup bekleyeyim" dedi göz yaşlarını silerken ,kuru bulduğu ilk ağaca yasladı küçük bedenini göz kapakları ağırlaşmıştı ,bedeni yavaşça uykuya çekiliyordu ,gözleri tam kapanıyorduki bir hıçkırık sesi ile irkildi ,ses çok yakından geliyordu ,Y/N hemen ayaklandı ve sese doğru bir kaç küçük adım attı ,karanlıkta pek bir şey göremesede hemen arkasındaki ağaca yaslanmış duran sarı saçları ve ay gibi parlayan masmavi gözleri gayet net seçebiliyordu hiç tereddüt etmeden küçük adamın yanına ilerledi ,annesi hep ona ağlayan kişilerden korkmamasını hatta onlara yardım etmesi gerektiğini söylerdi ,çocuk Y/N yi görünce hızla göz yaşlarını sildi Y/N yanına oturduğunda "sen kimsin!" Diye sordu şaşkın ama iğneleyici bir ses tonu ile, Y/N gülümseyerek elini uzattı
Y/N : merhaba benim adım Y/N, senin ki ne ?!
Çocuk bir süre Y/N yi süzdükten sonra elini sıktı
Draco : merhaba Y/N benim adımda Draco
Iki küçük çocuğa göre çok resmi bir konuşmaydı
"Neden ağlıyorsun Draco?!" Diye sordu Y/N ama Draco buna cevap vermek istemiyordu, birinin onu ağlarken görmesinide istemiyordu ,hemen konuyu değiştirdi
"Sen neden buradasın Y/N?!"
"Ben kayıpoldum aslında anneme üstüne örtmek için bir şeyler götürmek istiyordum"
Y/N nin gözleri dolmuştu Draco korktu onu ağlatmışmıydı? biri yanında ağlarsa ne yapacağını bilmiyordu hemen konuyu değiştirdi
"Saçların güzelmiş"
Y/N istemsizce gülümsedi
"Seninkide çok güzel karanlıkta bir tek saçlarını ve gözlerini görebiliyorum" dedi aklına gelen ilk şey olarak,Draconun saçları gerçekten hoşuna gitmişti onlara dokunmak istiyordu yavaşça elini Draco nun saçlarına doğru uzattı fakat Draco geri çekildi "Hey! Saçlarımı bozacaksın" dedi kızar gibi ama düz bir ses tonu ile Y/N utanmıştı bir süre sessizce oturdular...

"Ben 6 yaşındayım sen kaç yaşındasın Draco" diye sordu bi anda Y/N
"Bende 6 yaşındayım ama bir kaç gün sonra 7 yaşına gireceğim" dedi Draco sanki 18'ime giriyorum dermiş gibi bir hava vardı üstünde Y/N nin gözlerinin içi parladı
"Parti verecekmisiniz?!" Diye sordu heyecan ile
"Bilmem,belki"diye omuz silkti Draco
Y/N heyecanına engel olamadan ellerini çırptı
"Beni de davet edermisin?!" Diye sordu gülümseyerek bunu öyle masum öyle heyecanlı sormuştuki Draco hayır demek istemedi hatta onu çağırmak istedi... onu yanında istedi...onu her doğum gününe davet etmek istedi...ama bunu belli edemezdi
"Bilmem,belki" dedi düz bir ses tonu ile her ne kadar soğuk olmaya çalışsada kızaran yanakları herşeyi ele veriyordu bi süre oluşan sessizlikten rahatsız olan Draco daha fazla dayanamadan "Çağırsam gelirmisin ki ?!" Diye sordu merakla
Y/N çaktırmadan gülümseyip
"Bilmem,belki" diye taklit etti Draco yu onun bu asi ve umursamaz tavırları hoşuna gitmişti Draco utanarak başını eğdiğinde Y/N başını Draco ya yasladı artık dayanacak gücü kalmamıştı,yorgundu... gözleri anında kapandı

                              ~•~

Y/N babasının bağırış sesleri ile sıçrayarak uyandı, Draco da korku dolu bakışlar ile etrafi süzüyordu ,sesler yaklaştığında Y/N sevinç ile bağırdı "Buradayız babaa!!" Draco şaşkınlık ile Y/N ye bakarken Sirius koşar adımlarla ile çocukların yanına geldi çok, korkmuştu belliydi Y/N yi sapa sağlam gördüğünde derin bir ohh çekti ilk başta Draco yu süzüp sonra ikisinide omzuna alarak hızlı adımlar ile yola çıkardı bir sürü polis arabası vardı yolda ,bir sürü ambulans, bir sürü telaşlı insan Sirius çocukları ambulanslardan birine oturttu hiç bir şey söyleyemiyordu kızına onu beklemeden uzaklaştığı için kızmak istiyordu ama beceremiyordu bir süre küçük kızını süzdükten sonra dolu gözler ile kollarını ona doladı...

Çocukların kontrolleri yapıldıktan sonra gitmeye hazırlardı ama onlar hala ambulansın içindeydiler Y/N birşeylerin ters gittiğini anlamıştı fakat sessizce oturmayı tercih etti Draco ile öylece birbirlerine bakıyorlardı...
Bir kaç saat sonra önlerinden bir sedye geçti Y/N bu kıyafetleri tanıyordu merak ile başını ambulanstan çıkardığında sedyenin üstünde yatan annesini gördü sevinç ile ambulanstan atlayıp sedyeyi takip etmeye başladı "Annee" diye bağırdı sedyeyi taşıyan adamların durmaları için ama kimse onu duymamıştı ,babası kızını belinden kavrayıp havaya kaldırarak sarıldı ağlıyordu...babası ilk defa ağlıyordu...Peki neden?! Y/N babası ile sarılırken bu seferde Draco atladı ambulanstan "Babaa" diye bağırdı acı içinde babası sedyenin üstünde yatarak tamda yanımızdan geçip hızla diğer ambulansa taşındı Draco da babası ile gitmek istiyordu ama Sirius buna engel oldu küçük adamı kolundan kutup diger kolu ile kucağına aldı Draco ağlıyordu çünkü farketmiştı babasını kayıpetmişti... onu bir daha asla göremeyecekti ,kafasını Siriusun omzuna gömüp hıçkırarak ağlamaya başladı Y/N, Draco nun bu haline çok üzülüyordu elini Draco nun saçlarına uzatıp okşamaya başladı "Sen 7 yaşına gireceksin neden ağlıyorsun ki ?!" Diye sordu titreyen sesi ile Draco hiçbir tepki vermeden ağlamaya devam etti...
Bir süre sonra ambulansın içine yerleşmiş üçü birden sarılarak ambulansın kalkmasını bekliyorlardı ki bir kadının bağırış sesleri ile sıçradılar kadın ağlıyor,bağırıyor ve ortalığı birbirine katıyordu
"DRACOOO!! DRACO NEREDESIN!!! OĞLUM! OĞLUM NEREDE!!
Draco tam ayağa kalkacaktı ki Sirius onu oturtup ambulanstan aşağı indi
"Sakin olun Hanımefendi oğlunuz burada gayet iyi"
Kadın birden Siriusa bağırmaya başladı Y/N korkuyordu bakışlarını Draco ya çevirdiğinde onun da korktuğunu farkketti ortamı yumuşatmak zorundaydı Dracoya yanaşıp kulağına eğildi
"Doğum gününde hangi renk balon kullanacaksın?!"
"Tabiki koyu yeşil" dedi Draco hiç tereddüt etmeden onun bu kararlılığı  Y/N yi şaşırtmıştı çünkü o kararını bin kere değiştirirdi "Neden?!" Diye sordu şaşkınlık ile "Çünkü en sevdiğim renk" dedi Draco yine büyük bir bilmişlik ile dışarıdaki sesleri,kavgaları ve kargaşayı yok sayarak bir süre sadece doğum günü hayali kurdular...

Draco Malfoy ile Hayal et ~Orman~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin