some STRANGE reasons to love PARK CHANYEOL(Completed)

عاشق چیزای نرمه

کریسمس باید برای دانشجوهای دانشگاه اونها چیز خارق العاده ای باشه.

ولی احتمالا  فقط برای بچه های سال اولی اینطوریه.

بکهیون توی هیچ کدوم از جلسات برنامه ریزی شرکت نکرده و اگه مجبور نبود هیچ وقت این لباس بابانوئل قرمز، سنگین و مسخره که یه سایزم ازش بزرگتره رو نمی پوشید.

امسال اونها تیم های ۱۰ نفره تشکیل دادن و قرار شد نقش‌ بابانوئل و کوتوله هاشو بازی‌کنن.

بکهیون واقعا خدا رو شکر می کنه که توی گروهشون از همه  بلند تره و مجبور نشد اون لباسهای سبز عجیب و غریب رو بپوشه.

از همه بهتر اینکه یه ریش فرفری داره که کل صورتش و پوشونده و اینطوری هیچ کسی نمی تونه شناسایی اش کنه و فردا به ریش نداشته اش بخنده!

مینسوک پرهیزگار، با اون لباس عجیب مث یه جن کوتوله شده و از شانسش تا این لحظه که ساعت حدود ۹شبه، با تمام دوست دخترهای قبلیش روبرو شده.

امشب مامانش اینا رفتن خونه دایی اش.
بکهیون هنوز بخاطر پیشنهاد مسخره شون دلخوره و از طرفی مطمئنه اگه بره تهیان گازش می گیره.

و خوشبختانه چانیول امشب خونه است.
و از بکهیون دعوت کرده که شب سال نو با هم باشن.

یعنی قراره امشب اتفاقی بیفته؟

همه فک می کنن قرمزی گونه های بکهیون بخاطر سرمای هوا و آرایش پاپانوئلیشه،
ولی در واقع این افکار کثیفش هستن که باعث می شن صورتش گُر بگیره!

امشب سرشون واقعا شلوغ بود.
بکهیون نمی دونه این همه بچه ی تخس، توی این هوای سرد چه مرگی می خوان که این وقت شب توی خیابون ولو ان؟!

و حتی وقت نکرد که لباسش رو عوض کنه و نفهمید چطوری خودشو رسوند در خونه چانیول.

لوهان اونجا بود.
یه پالتوی پوست خیلی گرون‌ پوشیده بود.( خانواده لوهان پول دارن و توی چین یه شرکت فروش اینترنتی دارن)

و یه چمدون همراهش بود.
(اون‌ اومده‌ که‌ بمونه)

بکهیون مث یه مجسمه وسط کوچه خشکش زد.
و حتی توان نداشت که برگرده خوابگاه.

در کمال تعجب، چانیول حتی لوهانو دعوت نکرد که بره خونه اش.
اونها با هم حرف زدن و لوهان با شونه های افتاده منتظر موند تا چانیول براش یه تاکسی بگیره.

و بعدش چانیول اومد سمت اون و با چشمای خندونش از سرتاپای بکهیونو برانداز کرد.

_(بهم یه کادو بده بابانوئل!)
"چی دوست داری؟"

_(اممم نمی دونم... یه چیزی مث یه عروسک پنبه ای سفید با لباس قرمز؟!
من عاشق چیزای نرم و کوچولوم! )