Uyandığımda yanlızdım.Başımın ağrısı geçmişti.Odadan dışarı çıktım ve Busenin yanına gittim.Kapısı kapalıydı.
"Buse?Müsaitsen girebilirmiyim?"
"Tabi kii" deyince odanın kapısını açtım.Buse yatakta telefonuyla uğraşıyordu.Yanına oturdum ve uykulu gözlerle ona baktım.Buse telefonunu bıraktı ve gözlerimin içine bakarak "Onur'dan hoşlanıyormusun?" dedi.Bu soruyu hiç beklemediğim için afallamıştım.Nerden anlamıştı ki?Bu düşünceyi kimseyle paylaşmak istemediğim için "Saçmalama.Nerden çıkardın?" dedim.
"Ona öyle bi bakıyordun ki anlamamak mümkün değil.Ayrıca Onur başkasından hoşlanıyor" dediğinde suratımı asmamak için zor tuttum kendimi.Acaba kimden hoşlanıy....Bir dakika????Gizem??
Gözlerim irileşirken "Gizemden mi hoşlanıyor?"diye sordum.Yüzündeki tebessüme engel olamadı."Onlar kardeş"demesini hiiiç ama hiiiç beklemiyordum.Oysa ki Gizem'in Onurdan hoşlandığını düşünmüştüm.Gizem niye böyle davranmıştı acaba.Uykum hâlâ vardı.Uyumak istiyordum.Buseye uyumak istediğimi söyleyip odaya çekildim.Kapıyi kilitledim.Yorganın altına girdim.Uyumak için gözlerimi kapattım ama bi türlü uyuyamadım.Sebebini az çok tahmim edebiliyorum.İçimde kocaman bir huzursuzluk vardı.Eve dönmek istiyordum.Buraya alışamayacağım.Ayrıca Elif'i çok özledim.Uyamayacığımı anladığım için yataktan çıktım.En sevmediğim özelliğim önemi olmayan olayları kafamda büyütüp sıkıntı ederim.Şuan da bu durum içerisindeyim.Şu Onur mudur nedir ondan hoşlanıp hoşlanmadığımıda bilmiyordum.Çok salağım.Daha çocuğu tanımıyorum ve ondan hoşlandığımı düşünüyorum.Ben bunları düşünürken telefonum çaldı.Annem arıyordu
-Alo kızım?
-Efendim anneciğim.
-Baban...
-Babam?
-Baban dün gece trafik kazası geçirdi.Ve vefat etti.Bunu senden saklayamayacağım içim söylemek zorundayım.Ama lütfen İstanbul'a geri dönmeye çalışma.Bu yaz orada kalman gerekiyor.
Benim babam öldü.Gerçekten babam öldü.Telefonu hemen kapattım.Ve avazım çıktığı kadar bağırarak ağlamaya başladım.Teyzem ve Buse bunu bilmiyor olacaklar ki "Marie ne oluyor?Aç kapıyı" dediler.Kapı kilitliydi.Kapıyı mecburen açtım.Ve onlara anlattım.Ikiside şaşırmıştı.Hemen Istanbul'a dönmeliydim.Ama teyzem izin vermedi.Neden izim vermediğini bilmiyorum.Yanlız kalmak istediğimi söyledim.Saat gecenin 12'siydi.Onlarda yatmaya gittiler.Ben ağlamaya devam ediyordum.Aklıma bir fikir geldi.Valizim hazırdı zaten.Herkes uyuyunca gizlice havaalanına gidecektim.
Ve istanbul için bilet alacaktım.Saatin iki olmasını bekledim.Tabi bu sırada ağlıyordum.Ağlamaktan gözlerim kıpkırmızı olmuştu ve yanıyordu.Gözümün altında halkalar oluşmaya başlamıştı.Makyajımı yapmadım.Sadece saçımı taradım.Yanımda yeterince para vardı.Önce taksi çağırdım.Sessizce aşağıya indim.Merdivenlerden inerken valiz biraz gürültü çıkarmıştı.Ama kimse uyanmadı.Bahçeye indim.Havuzun kenarından geçerken ayağım kaydı ve havuza düştüm.Neyseki valizim düşmemişti.Hemen havuzdan çıktım.Üstüm ıslanmıştı ama aldırmadım.Taksi gelmişti.Islak olduğum için bana tip tip baktı hatta taksiden inmemi isteyeceğini düşündüm.Ama sorun çılarmadı ve havaalanına gitttim.Istanbul uçağı saat 4 deymiş.Biletimi aldım ve uçağı bekledim.Uçak gelir gelmez bindim.Teyzemler hâlâ uyuyor olmalılar.Çünkü beni aramadılar.Uçakta olduğum için telefonu kapatmam gerekti.Hâlâ ağlamak istiyordum.Babamı çok seviyordum.Daha 1-2 gün önce görmüştüm.Ama şimdi yoktu...Bu berbat bir duyguydu.
Bu bölüm diğerleri gibi kısaydı üzgünüm.Umarım beğenmişsinizdir.
