TUTSAK (BİTTİ)

Piyon

"Herkes aynı anda geceyi yaşar ama herkesin karanlığı başkadır"

Karanlık,o herkesin korktuğu karanlık benim tüm acılarımı gördü.Geceleri ağlamak ergence bir hareket değildir.Sadece insanlara iyi olduğunu gösterip acılarını kimse yokken yaşama şeklidir.Ay olanlara sessizken hıçkırıkların konuşur.Karanlık şahid olur göz yaşlarına.Kimse bilmezken o bilir.

Korku.Peki neyin korkusu?Ölüm mü?Neden ölümden korkuyorum?Daha bir kaç saat önce bu hayattan nefret ettiğimi söyleyen ben değilmiydim?Şimdi karşımdaki adamın bana zarar vermesinden neden korkuyorum?
Bana hala sırıtarak bakıyordu.Nefes alış verişlerimi düzene sokup konuştum.
Karşısında güçsüz duramam.Ondan korktuğumu anlayıp bundan güç almamalı.

—Ne istiyosun benden?Ne saçmalıyosun sen ?

Hala sırıtarak bana bakıyordu.Ruh hastası falan mı? Yoksa böyle yaparak beni korkutma ya falan mı çalışıyor? Bana doğru iki adım atarak cevap verdi.

—Saçmalamıyorum.Ne dediysem o.

Hala burda durmam sinir katsayımı yükseltiyordu.Ne istiyor benden?Neden bu lanet yerdeyim?

—Ne istiyorsun benden?

Cevap vermedi. Hadi ama beni buraya boş yere getirmedi ya.Gerçekten beni kaçırıcak kadar büyük ne yapmış olabilirim? Normal de  insanlara bulaşan kavgacı bir tip değilim.Boş boş birbirimize bakarken onun konuşmayacağını anladım.