2.0.

1.3K 127 106
                                    

Jimin

Uyandığım zaman yanımda Yoongi hyungu aramıştım,garip bir kabus görmüştüm.Evden hiç ses gelmiyordu Yoongi hyung ise yanımda değildi,sanırım işi çıkmıştı.Üzülmüştüm biraz onu yanımda görmek istiyor,sıkı sıkı sarılmak istiyor,hep yaptığı gibi saçlarımla oynasın istiyordum.Geldiğinde ona sarılmayı aklımın bir kenarına not edip işlerimi hallettim.Yatağı da toplayıp hızlıca aşağı indim.Yoongi hyungun işi olduğu için genelde pek fazla etrafı toplamıyordu onun yerine salonu toparlamıştım,hafif bir kahvaltı da yapmıştım ama hala bir şeyler ile uğraşmak istiyordum.Aklıma gelen fikirle odama çıkıp çizim tabletini ve çizim kalemini aldım.Bizi çizmek istiyordum,hoşuma gidiyordu.

Bir süre çizim ile uğraştım,detaylar ekledim,hoş bir sahne olmuştu.Tableti bırakıp gözlerimi ovuşturdum,neredeyse bir saattir tabletten kafamı bile kaldırmamıştım.Gözlerimi ovuşturup ayağa kalktığımda açılan kapı ile kafamı girişe çevirmiştim.Yoongi hyungu gördüğüm gibi gülümsemiş yanına gitmiştim.Montunu çıkardığı gibi ona sarılmıştım,bir iki saniye sonra sırtıma yerleştirdiği ellerinden şaşırdığını anlamıştım.Utanıyordum,delicesine utanıyordum ama ondan utanmamam gerektiğini biliyordum.Boynuna yüzümü gömüp kokusunu içime çekerken mırıldandı.

"Sen kalkmadan gelirim diye düşünüyordum,erken kalkmışsın."

"Kabus gördüm."

"Yine mi?"

"Görmek istemiyorum,ama son zamanlarda babamın yaptıkları aklımdan çıkmıyor."

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.

"Yarın davanın ilk duruşması var değil mi hyung?"

"Evet."

"Şey,bende-"

"Hayır sen gelmiyorsun."

"Neden ama?"

"O herifi bir daha görmeni istemiyorum."

Bende onu görmek istemiyordum ama ne olacağını da merak ediyordum.İlk duruşmada pek bir şeye karar vermeyeceklerdi bunu biliyordum,ikinci duruşmada belki ceza alabilirdi.

"Sen salonda dur üstümü değiştirip geliyorum."

Onaylayıp ayrılmıştık,o üst kata ben ise salondaki geniş koltuğa oturdum.Duruşmaya gitmek istiyordum,ama Yoongi hyungu da ikna edebileceğimi düşünmüyordum.Tableti elime alıp çizime ufak detaylar ekledim,Yoongi hyunga göstermek istiyordum.Aşağı indiğinde yanıma oturup tablete baktı,gülümsediğini gördüm.

"Çok güzel olmuş.Bunu bana atar mısın?"

Resmi telefonuna atıp tableti koltuğun öbür ucuna koydum,göğsüne sırtımı dayadığımda saçlarımla oynamaya başlamıştı.

"Çektiğim fotoğrafı Instagram'a atmadın."

"Kötü yorum almak istemiyorum."

"Alırsan ağızlarının payını veririz.Hem insanlar hiç bir şeyi beğenmez elbet kötü yorum alacaksın,öyle insanlar kıskandıklarını belli ediyorlar o kadar."

"Paylaşırım birazdan,belki."

Kargo gelene kadar öylece yattık ikimizde,bir kere bile duruşumuzu bozmadan.Kargo geldiğinde Yoongi hyung kalkıp kargoyu almış yanıma gelmişti.

"Biliyorum sana bir şey almamdan hoşlanmıyorsun fakat bunu sana almazsam kesinlikle rahat edemezdim."

Kutunun içinden bir kaç boya çıkarmıştı.Boyaları biraz incelediğimde kumaş boyası okduklarını gördüm,normalde akrilik boya ile boyuyordum.Boyaları masaya koyup Yoongi hyungun üstüne atladım,ellerimi beline sarmıştım,kahkasını en yakından duyuyordum.Defalarca teşekkür ettikten sonra komik bir film açıp izlemeye başladık.Arada dönüp yanağını öpüyordum,o da sırıtıyordu.Biraz olsun ona karşı utangaçlığımı aşmıştım,bu daha da hoşuna gidiyordu.

"Jimin."

"Hm?"

"Şimdi biz neyiz?"

Kafamı kaldırıp Yoongi hyunga baktım.Cidden biz neydik?Öpüşüyorduk,beraber uyuyorduk,birbirimizle vakit geçiriyorduk.

"Bilmem,sevgili olabilir."

"Çıkma teklifi etmedim?"

"Gerek var mı?"

"Bence yok."

"Eh,bence de yok hyung."

Filme döndüğümüzde daha net hissediyordum,sevgiliydik buna netlik getirmiştik.

"Jimin,bana neden hyung diyorsun?Yoongi desen."

"Saygısızca geliyor,benden dört yaş büyüksün."

"Ama sevgilinim."

Yüzümü saklayıp göğsüne vurmuştum,bilerek yapıyordu.Gülüşünü duyduğumda beni kendine daha çok çekmiş,yanağımı öpmüştü.

"Bence bana sevgilim diyebilirsin."

"Derim."

Saçmaydık,konuşmalarımız saçmaydı,izlediğimiz filmler saçmaydı,hep saçmalıyorduk.Seviyordum ama,eski neşemi geri kazandığımı hissediyordum.Derin bir nefes alıp telefonumu elime aldım.Söz vermiştim değil mi?Fotoğrafı paylaşmalıydım,sadece bir fotoğrafı paylaşmam onu mutlu edecekse sorun değildi,hiç değildi.






insecure art Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin