Memory

IronQueen

İyi okumalar😘

Natasha kahvaltıya inmeden önce Stacy'nin yanına çıkmaya başladı. Ona dün gecenin nasıl geçtiğini sormak istiyordu çünkü deli gibi merak ediyordu. Tony ve Stacy birlikte oldukları 3 yıl boyunca herkesin dilinde olan bir çiftti. Birbiriyle her konuda uyumlu olan çiftlerden değildi onlar. Onlar birbirlerini tamamlayan çiftlerdendi.

Birbirinin önce dostuydu onlar, sonra sevgilisi. Bu yüzden aralarındaki tuhaf bağ oldukça sağlamdı. Hem her konuda tartışıp dertleşebiliyor; hem de birbirlerine şaka yapıp dalga geçebiliyorlardı. Birbirleriyle vakit geçirmekten asla sıkılmayan kişilerdi onlar. Birbirlerinin farklılıklarına ve özel hayatlarına büyük bir saygıları vardı. Birbirlerine bir şeyleri diretmez ya da diğer sevgililer gibi saçma yasaklar koymazlardı. Onlar sadece birbirini yaşardı.

Tony'nin egosu sadece Stacy'ye sökmüyordu. Aynı şekilde Stacy'nin inatçılığı da. En uçta yaşadıkları duyguları bile birbirlerine karşı en az düzeyde yaşıyorlardı. Bazı uyumsuz çiftler birbirlerine hayatı zehir ederdi. Birbirlerini yormak dışında başka hiçbir şeye yaramazdı ilişkileri. Ama Stacy ve Tony birbirini dinlendiriyordu. Onların çok tuhaf ve güzel bir ilişkileri vardı.

Aşkın varlığına inanmayan Natasha Romanoff'u onlar inandırmıştı. Bu konuda tek bir kelime etmeden hemde. Tony ve Stacy'ye sorsan onlar birbirine aşık değildi; onlar sadece karşılarındaki kişide birbirlerini bulmuşlardı. Natasha'nın en sevdiği ilişkiydi onlarınki. Bu yüzden tekrar birlikte olmaları kızıl ajan için her şeyden daha önemliydi.

Kapıyı hafifçe tıklayıp içeri girdiğinde gördüğü manzara karşısında sırıttı. Stacy Tony'nin göğsüne yatmış ve ona sarılmışken bir bacağını Tony'nin bacakları arasına koymuştu. Tony bir kolunu Stacy'nin beline sarmıştı ve dudakları genç kadının alnında duruyordu. Natasha, yüzündeki kocaman sırıtmayla odadan çıktı.
"Friday, fotoğraflarını çekip bana yolla."
"Peki bayan Romanoff."

Natasha büyük bir keyifle kahvaltıya inmeye başladı. Her şey yavaş yavaş düzeliyordu. Mutfağa girdiğinde onun keyifli hali dikkatten kaçmamıştı.
"Nat? Bugün fazla keyiflisin?" Natasha kendine bir kahve koyarken söylendi.
"Hı-hım." Steve onun tepkilerine güldü.
"Sebebini öğrenebilir miyiz?" Natasha kahve bardağını dudaklarına götürürken muzip bir sırıtma sundu.

"Stacy ve Tony dün gece birlikte uyumuşlar." Mutfaktan keyif dolu mırıltılar yükseldi.
"Belki fazla yorulmuşlardır."
"Sanmıyorum."
"Ama Tony yanıyor." Pietro'nun söylediğine güldüler. Natasha devam etti.
"Tony yanıyor ama kül olma pahasına ağırdan alıyor. Stacy'yi korkutmamak için ona sakince yaklaşıyor."
"En azından eskiye dönmek için bir umut var."

"Eskiye dönemezler." Herkes şaşkınca Peter'a baktı. Peter gülerek devam etti.
"Eskiden daha iyi olacaklar." Merdivenlerden adım sesleri duyulunca Natasha herkesi susturup kısık sesli uyardı.
"Sakın bir şey belli etmeyin. Özellikle Stacy'ye. Belli eden, ölümlerden ölüm beğensin." Herkes ağzına bir fermuar çekti ve konudan bağımsız başka bir sohbet başladı.

***
"Harika ilerliyorsun Stacy." Stacy, Clint'e gülümsedi ağrıyan omuzlarını hareket ettirdi.
"Sayende Clint."
"Asıl senin sayende çalışmalarım güzel geçiyor. Seninle çalışmak hep çok keyifliydi. Şimdi tekrar döndün ve eskisinden de iyisin." Stacy güldü.
"Abartmakta da ok atmak kadar iyisin Clint." Clint bir kahkaha attı.
"Şaka yapmıyorum Stacy. Gerçekten iyisin."
"Ama eskisinin bu olmadığına eminim."

Stacy ve Clint düzenli olarak ok atmak üzerine çalışıyorlardı. Onlar önceden de bu konuda iyi bir ikiliyi. Clint onunla çalışmayı gerçekten seviyordu. En yakın arkadaşının dönmesine sevinmişti. Stacy ok atma konusunda da yavaş yavaş eskiye dönüyordu. Hafızası tam olarak dönmese de Stacy farkında olmadan eski rutinine dönüyordu. Bunun geri dönüşü olarak da eskiye dair anıları parça parça geliyordu.