Başka Dünyalar(Askıda)

Bölüm 1-Giriş

Merhaba arkadaşlar şuan bi hikaye yazmaya başladım ama biraz korkuyorum kötü olursa diye çünkü hiç daha önce böyle bişey denemedim sadece burdaki okuduğum hikayelerin yazış tarzlarından yola çıkarak şuanda aklıma nasıl gelirse öyle yazmaya çalışıcam umarım güzel bişey olur :))

***

Anne kelimesinin a'sını bile hak etmeyen annem ve benim tek gerçeğim olan babam var.Ve ben buyum başka hiç bir şeyim yok.Birde çalarken her şeyi unuttuğum bir gitarım ve ruhumu rahatlatan dans yeteneğim var hepsi bu.

Odamda oturmuş gitarımı akort ederken birden annemin duyduğum o tiz sesiyle yerimden sıçradım.Ah bu kadın beni böyle korkutmak zorunda mıydı?.Kilitli olan kapımı tekmelemeye başladığında korkarak kapımın önüne gittim açmak istemiyordum çünkü ne yapacağını tahmin etmek benim için hiç zor değildi.Büyük ihtimal yine içip sarhoş olmuş ve bir nedeni olmadan beni dövmeye gelmişti.Bir süre öylece kapının önünde dikildim ama deli gibi tekmeliyordu kapıyı en sonunda korkarak da olsa kapıyı açtım aslında alışmıştım yaptığı şeyler canımı ilk zamanlardaki kadar acıtmıyordu ama yine de ne biliyim korkuyordum işte.Zaten kapıyı açmamla birlikte beni itlemesi bir oldu ve anında yere yapıştım.O iğrenç kokan nefesiyle suratıma yaklaştı ve bir tokat attı.Ben hiç bir şey anlamıyordum 18 yaşındaydım ve annemin neden böyle yaptığını hiç bir şekilde anlayamıyordum.Ona her sorduğumda beni duymazdan gelip çekip gidiyordu.Suratıma vurmaya başladığında hiç bir şey yapamadan kaldım ve artık canıma tak etmişti ben onun sürekli beni böyle dövmesinden sıkılmıştım ben bunları hak etmiyordum ona karşı bir kötülük yapmamıştım hiç bir zaman en sonunda ''Yeter!!'' diye bağırdım.

''Yeter artık bıktım senden sen ne biçim annesin gece gündüz demeden içiyorsun ve hiç bir nedeni olmadan beni bu şekilde dövüyorsun ben senin bu şekilde dövüp sonra sıkılıp bir köşeye atabileceğin oyuncağın değilim ben senin kızınım kızın aa gerçi kime diyorsam bu senin için hiç bir anlam ifade etmiyor dimi istesem şimdi defolup giderim buradan bir daha da asla dönmem ama sırf babam için dayanıyorum.Unutmadan senden nefret ediyorum.''

Dediklerim karşısında donup kalmıştı.Beklediğim şey bu değildi suratıma bir tane geçirir diyordum ama yapmadı belkide en sonunda onun anne benimse onun kızı olduğunu anlamıştı.Ah ne diyorum ben asla öyle bir şey olmaz.Ben bunları dedikten sonra 2 dk kadar öyle kaldı ve hiç bir şey demeden çıkıp gitti her zamanki gibi.

Bende duvara yaslanıp öyle boş boş etrafa baktım.Gözlerim bu işlemi yaparken beynimde neler dönüyordu bir bilseniz.Şuan tek istediğim babamın yanımda olmasıydı sadece ona ihtiyacım vardı ama o yoktu.Bu arada babam çok önemli bir şirkette müdürdü ve bizim yanımızda yaşamıyordu işi gereği yurt dışında kalması gerekiyordu ve en az 3 ayda bir yanımıza geliyordu.Bu gerçekten boktan bir şeydi.Annem babamın yanında hiç böyle davranmıyordu bana gerçekten kızıymışım gibi davranıyordu ve içmiyordu.Nedenini anlayamıyordum.Ona babama söyleyeceğim tüm yaptıklarını dediğimde de beni tehdit ediyordu ve bir şey diyemiyordum.Çünkü en sonunda babam gidecekti ve yine yalnız kalacaktık.Babamın beni yanında götürmesi de imkansızdı.Yani anlayacağınız ben yalnız ve zavallı bir kızdan başka bir şey değildim.