Psycho jikook (çeviri)

20

Jimin hala Jungkook'laydı.

Kıyafetini giymeden önce banyosunda yıkanıp yatağında yatan Jungkook'un yanında uzanıyordu.

"Konuşmamıza  başlamadan önce beni bağlar mısın?" Diye sordu, ciddi bir tavırla.

"Hayır, özgür hissetmelisin." Jimin cevap verirken yatakta Jungkook'un yanında oturma pozisyonnuna geçti.

"Şimdi sizi dinleyelim." Daha önce masasından aldığı kalemiyle oynarken konuştu.

"Ah doğru, anlaşmamız.." Jungkook iç çekerken Jimin gözlerini devirdi.

Jungkook birkaç kez yalandan öksürerek zaman kazanmaya çalıştı, bu Jimin'in sabrını tüketiyordu.

"Başlayacak mısın artık?" Sinirini belli ederek sordu ve Jungkook'un teslim olur gibi ellerini havaya kaldırmasını izledi, "evet evet, prenses."

Jimin nefesinin altında bir şeyler homurdanırken elindeki dosyada Jungkook'un kısmını açtı.

"Eh.. yani.. o zamanlar bir çocuktum.. eh ve.. annem.. eh.. ben küçüktüm.. ehm.. ve eh.. o dedi ki.. ehh.. bence-"

" SİNİRLENİYORUM!" Jimin şakaklarına masaj yapmaya başlayarak homurdandı. "Geçmişte ne oldu Tanrı aşkına?" Diye sordu biraz daha sakin bir şekilde.

"Bilmiyorum. Ben çocuktum ve annem bana dedi ki.."

"Böyle başlaman bile.." Jungkook'a bakarak Jimin yüksek sesli bir iç çekerek konuştu. "Bu konuda inanılmazsın."

"Seni becermekte mi? Ah evet bunu biliyorum."

Bu söylediği Jimin'in nefesini kesmişti, hemen hızla Jungkook'a bir yastık fırlattı.

"Aklını mı kaçırdın?! Böyle şeyler söyleme!" Sadece bunu tekrar düşünmesi bile onu telaşlandırıyordu.

"Neden? Daha önce hiç kimseyle böyle bir şey yapmadın mı? Bekle, YOKSA SEN BAKİR MİYDİN?!" Jungkook'un gözleri büyümüştü ve Jimin, Jungkook'un t-shirt uçları ile oynarken gülümsedi. "Senden farklı olarak, bazı ilişkilerim olan normal bir hayatım oldu, biliyor musun?"

Jungkook kıkırdadı. Jimin haklıydı. Bu Jungkook'un geçmiş hayatı için 'normal' diyecek bir anısı olmadığını hatırlattı.

"Bahse girerim kimse seni benden daha iyi beceremez." Dedi --- nefesi Jimin'in yüzünü gıdıklıyordu.

"Kim bilir?"

"O zaman öğrenelim-" Jungkook tam Jimin'i öpmek üzereydi ki Jimin onu durdurdu.

"Bence hayır. Sen en iyisisin, tatmin oldun mu?"

Jungkook başını salladı ve hafif bir sırıtışla önceki konumuna geri döndü.

"Ben çocukken annem her zaman benden nefret ederdi. Nedenini bilmiyordum. Gerçekten bilmiyordum ve dürüst olmak gerekirse nedenini hala bilmiyorum. 9 yaşındayken annem beni babamın yanına gitmem için evden kovdu. Evet, boşanmışlardı. Birkaç kişiden biraz yardım aldıktan sonra, sonunda babamı buldum. Ama o eski babam değildi, ve o bir çeteye liderlik yapıyordu tamamen değişmişti ki beni gördüğünde kabul etmemişti. ' Senin gibi bir oğlum yok.' Bana böyle söyledi O zamandan beri ona şantaj yapmak ve oyunlarını bozmak gibi şeyler yapmaya başladım. Ben onu uyuşturucu ve diğer işleriyle ilgili rahatsız ediyordum, o da onu rahatsız ediyorum diye beni öldürmeye çalışıyordu evet, oğlunu öldürmeye çalışıyordu ama ne yaptım biliyor musun? Ben onu öldürdüm. 15 yaşında babamı öldürdüm, kısaca nasıl anlatsam, bu olaydan sonra polis beni yakalamış ve hapishaneye atmıştı, şans eseri oradan kaçabildim, ama o göt herifler beni tekrar buldular.Tanrıya yemin ederim eğer yakalanmasaydım onları öldürmek üzereydim-"